Στην ομιλία της την Πέμπτη, στην οποία ανακοίνωσε ότι οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ κατέρχονται σε απεργία, η πρόεδρος της SAG-AFTRA Fran Drescher παρομοίασε το να συνεχίσουν να λειτουργούν με βάση το ισχύον κινηματογραφικό και τηλεοπτικό συμβόλαιο εν μέσω σαρωτικών αλλαγών στη βιομηχανία, όπως η τεχνητή νοημοσύνη και το streaming, με “μετακίνηση επίπλων στον Τιτανικό [ενώ αυτός βυθίζεται]”.
«Ευχαριστώ, Duncan [Crabtree-Ireland, διαπραγματευτής της SAG], και σας ευχαριστώ όλους που ήρθατε σε αυτή τη συνέντευξη Τύπου σήμερα. Είναι πραγματικά σημαντικό να καλυφθεί αυτή η διαπραγμάτευση, διότι τα μάτια του κόσμου, και ιδιαίτερα τα μάτια των εργαζομένων, είναι στραμμένα πάνω μας. Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι σημαντικό γιατί αυτό που μας συμβαίνει, συμβαίνει σε όλους τους τομείς της εργασίας: οι εργοδότες θέτουν ως προτεραιότητα τη Wall Street και την απληστία και ξεχνούν τους βασικούς συντελεστές που κάνουν τη μηχανή να λειτουργεί.
Έχουμε πρόβλημα και το βιώνουμε αυτή τη στιγμή. Αυτή είναι μια πολύ σημαδιακή ώρα για εμάς. Μπήκα στα σοβαρά στη διαδικασία πιστεύοντας ότι θα μπορούσαμε να αποτρέψουμε την απεργία. Η σοβαρότητα αυτής της κίνησης δεν διαφεύγει ούτε από εμένα, ούτε από τη διαπραγματευτική μας επιτροπή, ούτε από τα μέλη του διοικητικού μας συμβουλίου που ψήφισαν ομόφωνα να προχωρήσουμε σε απεργία. Πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό που επηρεάζει χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, ανθρώπους σε όλη τη χώρα και σε όλο τον κόσμο. Όχι μόνο τα μέλη αυτού του συνδικάτου, αλλά και ανθρώπους που εργάζονται σε άλλους κλάδους που εξυπηρετούν τους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτόν τον κλάδο.
Και έτσι φτάσαμε με μεγάλη θλίψη σε αυτό το σταυροδρόμι, αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή. Είμαστε τα θύματα εδώ. Είμαστε θύματα μιας πολύ άπληστης οντότητας. Είμαι σοκαρισμένη από τον τρόπο με τον οποίο μας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργαζόμαστε. Δεν μπορώ να το πιστέψω, ειλικρινά: Το πόσο απέχουμε από αυτούς σε τόσα πολλά πράγματα. Πώς επικαλούνται τη φτώχεια, ότι χάνουν χρήματα δεξιά και αριστερά, ενώ δίνουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στους διευθύνοντες συμβούλους τους. Είναι αηδιαστικό. Ντροπή τους. Στέκονται στη λάθος πλευρά της ιστορίας αυτή τη στιγμή. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι, με πρωτόγνωρη ενότητα.
Το συνδικάτο μας και τα αδελφά μας συνδικάτα και τα συνδικάτα σε όλο τον κόσμο στέκονται στο πλευρό μας, καθώς και άλλα εργατικά συνδικάτα, γιατί κάποια στιγμή το παιχνίδι τελειώνει. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να μας μειώνουν και να μας περιθωριοποιούν και να μας υποτιμούν και να μας ατιμάζουν. Ολόκληρο το επιχειρηματικό μοντέλο έχει αλλάξει από το streaming, την ψηφιακή τεχνολογία, την τεχνητή νοημοσύνη. Είναι μια ιστορική στιγμή που είναι και η ώρα της αλήθειας. Αν δεν σταθούμε στο ύψος μας αυτή τη στιγμή, θα έχουμε όλοι πρόβλημα. Όλοι θα κινδυνεύσουμε να αντικατασταθούμε από μηχανές. Και από τις μεγάλες επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται περισσότερο για τη Wall Street παρά για εσάς και την οικογένειά σας. Οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν έχουν πάνω από 500 δολάρια σε περίπτωση ανάγκης. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση και μας βαραίνει πολύ. Κάποια στιγμή πρέπει να πούμε: “Όχι, δεν θα το ανεχτούμε άλλο αυτό. Είστε τρελοί. Τι κάνετε; Γιατί μας το κάνετε αυτό;”
Κατ’ ιδίαν όλοι λένε, “Είμαστε το κέντρο του τροχού. Όλοι οι άλλοι παίζουν γύρω από τη δική μας τέχνη”, αλλά οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια και δεν έκαναν τίποτα. Ήταν προσβλητικό. Έτσι ενώσαμε τις δυνάμεις μας με αλληλεγγύη και ενότητα, με τη μεγαλύτερη ψηφοφορία για την έγκριση απεργίας στην ιστορία του σωματείου μας. Και πήραμε τη δύσκολη απόφαση που σας λέμε καθώς στεκόμαστε σήμερα μπροστά σας. Αυτό είναι μείζον, είναι πραγματικά σοβαρό και θα επηρεάσει κάθε άτομο που εργάζεται. Είμαστε αρκετά τυχεροί που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή σε μια χώρα που τυχαίνει να είναι φιλική προς την εργασία. Και όμως αντιμετωπίσαμε εναντίωση που ήταν τόσο εχθρική προς την εργασία, τόσο κουφή σε αυτό που λέμε.
Δεν μπορείτε να αλλάξετε το επιχειρηματικό μοντέλο τόσο πολύ όσο έχει αλλάξει και να μην περιμένετε να αλλάξει και η σύμβαση. Δεν πρόκειται να συνεχίσουμε να κάνουμε σταδιακές αλλαγές σε μια σύμβαση που δεν συνάδει πλέον με αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή με αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο που μας επιβλήθηκε. Τι κάνουμε; Μετακινούμε τα έπιπλα στον Τιτανικό [ενώ αυτός βυθίζεται]; Είναι τρελό. Το παιχνίδι τελείωσε, AMPTP. Στεκόμαστε στο ύψος μας. Ξυπνήστε. Είμαστε εργαζόμενοι και στεκόμαστε στο ύψος μας και απαιτούμε να μας σέβονται και να μας τιμούν για την προσφορά μας. Μοιραστείτε τον πλούτο γιατί δεν μπορείτε να υπάρξετε χωρίς εμάς.
Σας ευχαριστούμε.»
Fran Drescher
