Για το υπόλοιπο του βίου τους, οι συγγενείς της εξηντατριάχρονης γυναίκας που πέθανε στην Κω πάνω σε καρότσα αγροτικού και της δεκαεννιάχρονης που πέθανε στη Νέα Μάκρη, μαζί με το μωρό που κυοφορούσε, θα νιώθουν να τους πνίγει ένας υποθετικός σύνδεσμος τόσος δα: «αν». Δυο γραμματάκια όλα κι όλα μα βρόχος σωστός. Θα ματώνει η ψυχή τους για να τον χαλαρώσουν αλλά η θηλιά, θηλιά θα μένει. «Αν ερχόταν γρήγορα το ασθενοφόρο, δεν θα ‘φευγε τόσο άδικα, στα γενέθλια της εγγονής της…», ή «πριν καν κλείσει τα είκοσι». «Αν δεν ήταν μπλοκαρισμένοι οι δρόμοι από τα έργα…». «Αν…».
Δεν είναι μικρό νησί η Κως. Στην απογραφή του 2021 μετρήθηκαν 37.089 ψυχές. Το ένα και μοναδικό εν λειτουργία ασθενοφόρο αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες, ακόμα κι αν δεν συνυπολογίσουμε ότι το καλοκαίρι, που δεν κρατάει πια μόνο τρεις μήνες, ο πληθυσμός αυξάνεται, όπως συμβαίνει σε όλα τα νησιά. Και αυξάνεται υπέρμετρα, άσχετα αν δεν το βλέπουμε, αν δεν θέλουμε να το δούμε, ζαλισμένοι όπως είμαστε από τη μέθη των τουριστικών ρεκόρ.
Και κάπου εδώ, από τον πνιγηρό υποθετικό σύνδεσμο «αν» περνάμε στο υποθετικό κράτος πρόνοιας. Η Κως δεν διαθέτει ένα μόνο ασθενοφόρο. Εχει άλλα τρία. Από δωρεές. Είναι ωστόσο παρκαρισμένα. Ανενεργά. Για να κινηθούν, χρειάζεται πλήρωμα. Και οι διασώστες που υπάρχουν στην Κω δεν επαρκούν ούτε καν για να καλύπτουν σε εικοσιτετράωρη βάρδια το ένα ασθενοφόρο. Το πρόβλημα δεν έγινε μόλις τώρα γνωστό. Το είχε θίξει προ δεκαπενθημέρου, στην ΕΡΤ Ν. Αιγαίου, ο εκπρόσωπος της μονάδας ΕΚΑΒ στην Κω κ. Κώστας Τσαμπής: «Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις μας στη διοίκηση του ΕΚΑΒ εδώ και τρία χρόνια, για την ανάγκη άμεσης πρόσληψης διασωστών, ώστε να κινηθούν και τα άλλα δύο ασθενοφόρα αν υπάρξουν ταυτόχρονα δύο και τρία περιστατικά, δεν υπήρξε ανταπόκριση». Μολαταύτα, η Ν.Δ. συνεχίζει να δηλώνει αυτάρεσκα περήφανη για το ΕΣΥ, διά στόματος μάλιστα του προέδρου της. Που διαβεβαιώνει μονότονα πως «είναι προσωπικό του στοίχημα» (άλλο ένα) η ακόμα πιο βαθιά μεταρρύθμισή του. Το καταλάβαμε.
Ενα μη υποθετικό κράτος πρόνοιας θα είχε μεριμνήσει και για την Κω και για την Πάρο, τη Μύκονο, τη Σαντορίνη, τη Νάξο. Θα προσλάμβανε εγκαίρως γιατρούς αλλά και εκπαιδευτικούς. Και θα φρόντιζε να τους εξασφαλίσει αξιοπρεπή καταλύματα, που να μην τρώνε όλο τους τον μισθό. «Δεν είναι δουλειά του κράτους αυτό»; Ναι, το έχουμε καταλάβει και αυτό.
Παντελής Μπουκάλας
