Καημένε Μάρκο Μπότσαρη. Δεν πρωτοτρίζουν τώρα τα κόκαλά σου από ανήμπορη οργή. Πρώτη φορά το 1826, τέλη Απρίλη, όταν τα βάρβαρα χέρια Τούρκων και Αιγυπτίων, νικητών πλην συντριπτικά ηττημένων από τους Εξοδίτες και το φως της θυσίας τους, ανέσκαψαν τον τάφο σου, για να βρουν λέει ασήμια και μαλάματα, και σκόρπισαν τα οστά σου. Δεύτερη φορά το 1852, όταν τα χέρια αμνημόνων και απαιδεύτων αντιβασιλικών «τιμώρησαν» τον γιο σου τον Δημήτριο, υπασπιστή του Οθωνα, βεβηλώνοντας το ταφικό μνημείο σου· την περίφημη «Παιδούλα» ή «Κόρη της Ελλάδας», έργο του Γάλλου γλύπτη Πιερ-Ζαν Νταβίντ ντ’ Ανζέ.
Και τρίτη φορά την περασμένη Παρασκευή, όταν ο πρώην χρυσαυγίτης βουλευτής Κ. Μπαρμπαρούσης, καταδικασμένος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, τρύπωσε στον Κήπο των Ηρώων, στο Μεσολόγγι, με τη μικρή κουστωδία του και μια ελληνική σημαία μαγαρισμένη από το σήμα του Κόμματος Κασιδιάρη, τάχα για να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη σου. Στη μνήμη ενός μάρτυρα της ελευθερίας το στέλεχος του ελευθεροκτόνου ναζιστικού κόμματος, που ονειρευόταν εντός Βουλής χούντες και εκτελέσεις πολιτικών…
Τα πάνω κάτω; Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα αποφεύγεις να μη σκεφτείς πως η Ιστορία έβαλε πάλι μπρος τη μηχανή της ειρωνείας, επιμένοντας να μας διδάξει, παρότι μας γνωρίζει ως ανεπίδεκτους μαθήσεως. Δεν είναι κάπως ειρωνικό να έχει την ευθύνη για τον νομοθετικό αποκλεισμό της συμμετοχής της Χ.Α. από τις εκλογές ένας υπουργός Εσωτερικών που τα εισόδιά του στην πολιτική σκηνή έγιναν με «ιδέες» ακρότατα δεξιές; Δεν είναι ειρωνεία να πολιτεύονται τώρα σαν τιμητές οι θεωρητικοί της «σοβαρής Χ.Α.» και οι μιντιακοί προαγωγοί των φασιστών; Δεν είναι ειρωνεία να ορκίζονται ότι σέβονται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης όσοι, διορθώνοντας το λάθος με λάθος, παρεμβαίνουν στο φως της μέρας στη λειτουργία της; Αναγκάζοντάς μας να σκεφτούμε με φόβο τι μπορεί να συμβαίνει στο σκοτάδι της νύχτας. Φόβο για τη μοίρα της διάκρισης των εξουσιών, ταυτόσημης με τη Δημοκρατία.
Ο κ. Μ. Βορίδης διαφήμισε σαν «αντισυστημικό» τον Ηλία Κασιδιάρη, κληρονόμο του ενός τρίτου της Χ.Α. Αλλά μόνο ένας εκλεκτός του βαθέος συστήματος θα μπορούσε να απολαμβάνει στη φυλακή τα προνόμια που γεύεται αυτός. Πειστήριο και το γεγονός ότι βρήκε εύκολα «αυτοφωράκια», στο πρόσωπο μάλιστα ενός αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Που, ω της ειρωνείας, ίσως πιστεύει ότι η σβάστικα στον ώμο του Κασιδιάρη είναι αρχαιοελληνική.
Παντελής Μπουκάλας
