Μουσουλμάνοι οι δύο τρομοκράτες, μουσουλμάνος ωστόσο και ο Σύρος μανάβης Αχμέντ αλ-αχμέντ που αφόπλισε τον έναν, διακινδυνεύοντας τη ζωή του, βέβαιος, όπως είπε, ότι «ο Θεός θα του δώσει δύναμη» να πράξει το σωστό.
Σαν να ’χε βγει για κυνήγι αψύχων. Απαθής, άλλαζε θέση πάνω στην πεζογέφυρα, στην παραλία Μποντάι του Σίδνεϊ, για να σωριάσει νεκρούς όσο περισσότερους μπορούσε απ’ τους Εβραίους που γιόρταζαν τη Χανουκά· τη γιορτή των Φώτων, εις ανάμνησιν της ανάκτησης του Ναού του Σολομώντος από τους αδερφούς Μακκαβαίους, που είχαν εξεγερθεί κατά του Σελευκίδη δυνάστη Αντιόχου Δ΄ του Επιφανούς, ενός βίαιου «εκπολιτιστή», υβριστή του ιουδαϊσμού.
Κάπως έτσι, τερατωδώς ψυχρούς, φανταζόμαστε και τους Ιταλούς τουρίστες της απανθρωπιάς, οι οποίοι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 πλήρωναν Σέρβους «ξεναγούς» (εκατό χιλιάδες ευρώ το τεμάχιο), για να εξασφαλίσουν το «δικαίωμα» να πυροβολούν και να σκοτώνουν άμαχους Βόσνιους στο πολιορκημένο Σεράγεβο. Για την πλάκα τους και για την ηδονή τους. Τότε χριστιανοί σκότωναν μουσουλμάνους. Προχθές, στην Αυστραλία, μουσουλμάνοι σκότωσαν Εβραίους. Ανάμεσά τους –τρομακτική η ειρωνεία της εξακολουθητικά αδιάφορης τύχης– και έναν επιζώντα του Ολοκαυτώματος. Τον Αλεξάντερ Κλέιτμαν.
Σχεδόν όλες οι θρησκείες, απ’ την αρχή του κόσμου, έχουν δύο κοινούς τόπους: τη χειρότερη πτυχή τους και την καλύτερη. Διασταυρώνονται αφενός στην έγνοια τους για τον άνθρωπο και στην προσπάθειά τους να δώσουν ηθικό νόημα στην περιπέτεια του βίου του, αφετέρου στον περιορισμό της έγνοιας τους αυτής αποκλειστικά στους δικούς τους ανθρώπους, τους ομοθρήσκους. Κατά την ιστορική περίσταση, και κατά την ποιότητα των ηγετών τους, λειτουργούν σαν σπορείς αγάπης ή σαν καλλιεργητές μίσους.
Το πρόβλημα πηγάζει πάντα από την ερμηνεία των Γραφών που τιμούν ως Ιερές και θεόπνευστες οι πιστοί κάθε θρησκείας. Μουσουλμάνοι οι δύο τρομοκράτες, μουσουλμάνος ωστόσο και ο Σύρος μανάβης Αχμέντ αλ-αχμέντ που αφόπλισε τον έναν, διακινδυνεύοντας τη ζωή του, βέβαιος, όπως είπε, ότι «ο Θεός θα του δώσει δύναμη» να πράξει το σωστό. Χριστιανοί ορθόδοξοι οι Ρώσοι, χριστιανοί ορθόδοξοι και οι Ουκρανοί, όμως οι «προσευχές» των ποιμεναρχών τους είναι αλληλοφάγα πολεμιστήρια άσματα. Πιστός του ιουδαϊσμού ο Νετανιάχου, ομοίως όμως και οι πάμπολλοι Εβραίοι του Ισραήλ και της διασποράς που τον κατηγορούν με παραδειγματική παρρησία ότι ερμηνεύει τη Βίβλο με εγωκεντρικά πολεμοκάπηλο πνεύμα και ότι με τη στρατηγική του αμαυρώνει την ίδια τη Σοά.
Μακάρι οι γιορτές των Φώτων των διαφόρων θρησκειών να φώτιζαν στ’ αλήθεια τους πιστούς τους. Ο κόσμος θα ’ταν σίγουρα καλύτερος.
