“Η Αριστερά δεν μας χρωστάει, της χρωστάμε”. Το σημειώνω καθώς είναι καλό να μην το ξεχνάμε. Να ευχηθώ καλή συλλογική επιτυχία, καλούς αγώνες με αρχές και αξίες τις οποίες χρειάζεται να διατηρήσουμε σε όλη αυτή τη διαδρομή.
Αυτές τις ώρες εύλογα γίνεται συζήτηση περί ονομάτων. Εκατοντάδες υποψήφιοι και υποψήφιες του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με όλους και όλες εμάς, θα δώσουν μια σκληρή ιδεολογική και πολιτική μάχη. Από την έκβασή της θα κριθούν πολλά, που αφορούν την καθημερινή ζωή και το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθούμε τα επόμενα χρόνια.
Η μάχη θα είναι σκληρή, αν σκεφτούμε ότι η δεξιά και η ακροδεξιά καταγράφονται, όχι μόνο δημοσκοπικά, αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας, επικίνδυνα δυναμικά. Η διαχωριστική γραμμή δεξιάς – αριστεράς μέσα στην κοινωνία είναι διακριτή. Από τα ζητήματα της εργασίας, έως τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Από την οικονομία έως τα ζητήματα του περιβάλλοντος. Από τα ζητήματα που αφορούν τη νεολαία έως τον πολιτισμό. Εντέλει, η μάχη θα κριθεί όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και σε ταυτοτικά – αξιακά ζητήματα.
Υπάρχουν δημοσκοπικές έρευνες, που αν κανείς τις διαβάσει προσεκτικά και δεν περιοριστεί στα ποσοστά που εισπράττουν τα κόμματα, θα διαπιστώσει ότι πέρα από τη “μαυρίλα¨ των ακροδεξιών απόψεων, λάμπουν ριζοσπαστικές και ελευθεριακές προσεγγίσεις, που ξαφνιάζουν ευχάριστα. Και γεννούν ελπίδα….
Συνεπώς, δεν πρέπει να φοβηθούμε. Να μην λειάνουμε το λόγο μας, να μην κάνουμε “ανοιξιάτικες” εκπτώσεις, τέτοιες, που να δίνουν αέρα στη δεξιά και ακροδεξιά. να επιμείνουμε στο δρόμο και τα κινήματα, στην αλληλεγγύη και την ενότητα. Να τολμήσουμε με υπερηφάνεια να εκφράσουμε τον απελευθερωτικό λόγο της σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Να μιλήσουμε για τα παγκόσμια, τα ευρωπαϊκά και μεγάλα ζητήματα, αλλά να σταθούμε και στα “μικρά”. Να μπούμε μπροστά στην υπόθεση της ειρήνης, να δώσουμε μάχη ενάντια στους παράλογους και επικίνδυνους εξοπλισμούς, να προβάλουμε τη διεθνιστική μας αντίληψη ενάντια στους εθνικισμούς.
Να μιλήσουμε για τη δικαιοσύνη παντού, για το κοινωνικό κράτος και τη φορολόγηση του πλούτου, για το 35ωρο, για την αξία του ελεύθερου χρόνου, για την προσβασιμότητα στην πόλη, για την άρση των διακρίσεων, για τον κόσμο της εργασίας, τους φτωχούς, για τον εφιαλτικό ρατσισμό, για την ανάγκη της συμπερίληψης και του “μαζί”, για την ομορφιά και αξία της διαφορετικότητας, για τα δικαιώματα του ΛΟΑΤΚΙ+ κόσμου, των αναπήρων, των ρομά, των φυλακισμένων, των προσφύγων (που κι εμείς ήμασταν κάποτε), για την απέχθειά μας στους φράχτες, για τη μειονότητα….
Να μιλήσουμε για τη διπλωματία των λαών, για την αγάπη στη πατρίδα του “άλλου”, που είναι η ουσιαστική προϋπόθεση για την αγάπη και της δικής μας πατρίδας, για τη σχέση μας με τον τούρκικο λαό, που δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, για την αντιπαράθεση μας με το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν….
Να μιλήσουμε για την καθημερινότητα, τους πλειστηριασμούς, την ακρίβεια, τη ΔΕΗ, το μισθό, τη σύνταξη. Να μιλήσουμε με θάρρος, με αυτοκριτικό πνεύμα, με αλήθειες, με διάθεση υπέρβασης….
Και όλα αυτά στα αμφιθέατρα, τα γήπεδα και τους δρόμους, στις φτωχογειτονιές, στους χώρους εργασίας….
Μπορούμε να νικήσουμε….
Πάνος Λάμπρου
Ανάρτησή του στο Facebook
