Η Νέα Δημοκρατία είναι μια βαθιά δεξιά, συντηρητική κυβέρνηση. Και γι αυτό το λόγο είχε πάντα ψηλά στην ατζέντα της, ιδεολογικά και πολιτικά, τα ζητήματα της ασφάλειας, της τάξης και του αυταρχισμού.
Οι φυλακές, το προσφυγικό, οι ρομά, η ατίθαση νεολαία, το πανεπιστήμιο, ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Κάτι σαν φόβητρο, σαν χοάνη για να συσπειρώνει ένα φοβικό ακροατήριο, για να δημιουργεί το δικό της ανάχωμα, το φρούριο του αυταρχισμού.
Ήταν λοιπόν αναμενόμενη η απάντηση της ΝΔ στην ανακοίνωση του τομέα Δικαιωμάτων για την υπόθεση του Βασίλη Δημάκη. Μια “χρυσή” ευκαιρία για να απαξιώσει, όχι τόσο τον ΒΔ, που συνεχίζει να αγνοείται, αλλά κυρίως το κίνημα υπεράσπισης των δικαιωμάτων των κρατουμένων. Και μέσα σε αυτό το δικαίωμα στη μόρφωση, τον τρόπο της ομαλής επανένταξης, τις συνθήκες κράτησης, τις άθλιες συνθήκες….
Η ΝΔ ασφαλώς και γνωρίζει ότι η δική μας στάση είναι πέρα από πρόσωπα. Είναι μια στάση αρχής και ουσίας, την οποία τηρούμε σταθερά, ανεξάρτητα προσώπου, μας αρέσει ή δεν μας αρέσει.
Αλλά η ΝΔ γράφει αυτά που την βολεύουν, που εξυπηρετούν το αφήγημά της. Όπως έκανε με τη δολοφονία από αστυνομικούς του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη. Τότε που φιλικά της ΜΜΕ, αλλά και υπουργοί της, έφτιαξαν την “αλήθεια” στα δικά της μέτρα. Τότε που το 18χρονο τσιγγανόπουλο έγινε 22χρονο, που έγινε οδηγός του αυτοκινήτου (που δεν ήταν), που τραυματίστηκαν σοβαρά 7 αστυνομικοί (που δεν τραυματίστηκαν), που υπήρξε συμπλοκή (που δεν υπήρξε), που ο υπουργός επισκέφθηκε στην ΓΑΔΑ τους αστυνομικούς για να τους συμπαρασταθεί, αλλά δεν πήγε να συμπαρασταθεί στην οικογένεια του δολοφονημένου παιδιού.
Η Νέα Δημοκρατία φτιάχνει την “αλήθεια” και στην περίπτωση του Βασίλη Δημάκη. Το κίνημα αλληλεγγύης, όλες, όλοι, όλα εμείς, υπερασπιστήκαμε το δικαίωμα στην μόρφωση. Αυτό κάναμε και αυτό θα ξανακάνουμε χωρίς φόβο, με μπόλικο πάθος. Γιατί είναι ανάγκη και δίκαιο. Γιατί προβλέπεται από τους νόμους και το σωφρονιστικό κώδικα και ας τον αγνοεί η “φιλελεύθερη” ΝΔ. Γιατί ξέρουμε ότι ο δρόμος της επανένταξης, της ομαλής, της δημιουργικής, δεν δημιουργείται με μίσος και εκδίκηση, αλλά με σχέδιο, με παιδεία, με πολιτισμό…
Ο Βασίλης Δημάκης είναι αγνοούμενος. Δεν ξέρουμε την τύχη του. Εύχομαι να ζει, να είναι καλά. Αφήνω άλλους να προτρέχουν, να βγάζουν πόρισμα, καταδίκη, στο όνομα ενός σκληρού και αυταρχικού αφηγήματος.
ΥΓ: Έτσι κι αλλιώς με τη Νέα Δημοκρατία μας χωρίζει άβυσσος. Δύο διαφορετικοί, ανταγωνιστικοί κόσμοι
Πάνος Λάμπρου
Ανάρτησή του στο Facebook
