Φοβούνται και μισούν την κίνηση του κόσμου, την κοινωνική αμφισβήτηση, τους μαζικούς αγώνες, τον αντιφασισμό όταν αυτός αποκτά παλλαϊκό χαρακτήρα, αρχίζει να έχει περιεχόμενο, υπενθυμίζει ευθύνες. Και προχωρούν σε αντεπίθεση, με όλα τα διαθέσιμα όπλα τους: με τα πολλά και φιλικά τους ΜΜΕ, με “διανοούμενους” της πλάκας, που ζητούν να κάτσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο σκαμνί!
Και όλα αυτά μια μέρα μετά την ιστορική απόφαση του δικαστηρίου, που στέλνει την ναζιστική συμμορία στα αζήτητα…
Και ενώ έτσι κινούνται, αυτά συμβαίνουν στους απέναντι, εμείς έχουμε κάθε λόγο να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να μην πατήσουμε τη φάκα που μας έχουν στήσει στη διάβα μας.
Η αριστερά δεν έχει ανάγκη να απολογηθεί σε κανένα, ως προς τον αντιφασισμό της, ως προς την αδιάκοπη μάχη της ενάντια στο ναζιστικό φαινόμενο, το ρατσισμό, εντέλει την απανθρωπιά και τη βαρβαρότητα. Η ιστορία μας έχει ατελείωτους αγώνες και χθεσινούς και σήμερα…
Άλλοι είναι αυτοί που καλλιεργούσαν την ξενοφοβία και το ρατσισμό, νομιμοποιώντας αντικειμενικά το…. λόγο και τις πρακτικές της εγκληματικής ναζιστικής συμμορίας
Η πολιτική δεν είναι ένας απλός περίπατος. Δεν βαδίζουμε μόνοι και μόνες μας. Ο ιδεολογικός και πολιτικός μας αντίπαλος έχει πολλά “μέσα” και κυρίως… άλλα “μέσα”. Δεν παίζει με τους ίδιους όρους. Είναι επαγγελματικός και σίγουρα αδίστακτος. Και γι’ αυτό δεν χρειάζεται, δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα που μας έχουν στήσει. Και οι παγίδες είναι πολλές.
Η δική μας δουλειά είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα, με το δικό μας τρόπο, στο πεδίο της κοινωνίας και των ιδεών. Η δική μας δουλειά είναι να συνδεθούμε με τις αγωνίες των εργαζομένων, με τη νεανική αμφισβήτηση, που την είδαμε να γεμίζει τους δρόμους και βεβαίως να διαμορφώσουμε και να προβάλουμε την πρόταση, το όραμα για μια κοινωνία της απελευθέρωσης.
Δεν είναι εύκολο. Η ΧΑ πέθανε, αλλά δεν πέθαναν οι αποκρουστικές και απάνθρωπες απόψεις. Είναι ακόμη εδώ και το γνωρίζουμε. Είναι εδώ και χρειάζεται να προβάλουμε τις δικές μας, τις ουμανιστικές, τις απελευθερωτικές, τις ιδέες της αλληλεγγύης, της ισότητας και της ισοτιμίας, τις ιδέες του σοσιαλισμού με ελευθερία και δημοκρατία.
Και σε αυτή την προσπάθεια, σ’ αυτόν τον αγώνα χρειάζεται να είμαστε ενωμένοι. Μας έχουν κηρύξει ανοιχτό πόλεμο. Γιατί θέλουν να τελειώσουν με την αριστερά ή τουλάχιστον να τελειώσουν με μια αριστερά, η οποία θα διεκδικεί κάτι παραπάνω, από το να υπάρχει.
Ενωμένοι και ανοιχτοί. Ενωμένοι μέσα από τον πλουραλισμό των απόψεών μας… Συζητώντας και δρώντας.
Αυτή είναι η αριστερά, αυτή πρέπει να είναι. Αγωνιστική, ριζοσπαστική, κινηματική, συλλογική, βαθιά δημοκρατική ως προς τις λειτουργίες της, με όλες τις απόψεις στο τραπέζι ενός ανοιχτού και δημόσιου διαλόγου. Με λιγότερα “εγώ”, με περισσότερα “εμείς”, με μεροληψία υπέρ των εργαζομένων, των κοινωνικά αποκλεισμένων, των φτωχών, των αδικημένων και καταπιεσμένων, εντέλει των πολλών.
Μέσα σε αυτή την τεράστια ανάσα, μέσα σε αυτή τη νίκη, που ακούστηκε δυνατά σε όλο τον πλανήτη, υπήρξαν γεγονότα που μας πλήγωσαν. Θα τα υπερβούμε. Αρκεί να πάρουμε το μάθημα. Η αριστερά δεν χρωστάει σε κανέναν, εμείς χρωστάμε σε αυτήν. Σ’ αυτήν και στους αγώνες δεκαετιών.
Συνεχίζουμε με αισιοδοξία. Συνεχίζουμε με την αίσθηση της συλλογικής ευθύνης. Ξέρουμε τα λάθη μας, αλλά ξέρουμε και τη μεγάλη μας δύναμη, που δεν είναι άλλη από τη δύναμη των ιδεών.
ΥΓ: Η αριστερά έχει τα δικά της όπλα. Ας χρησιμοποιήσουμε αυτά. Είναι ο μόνος τρόπος για να νικήσουμε επί της ουσίας.
Πάνος Λάμπρου
Ανάρτηση στο λογαριασμό του στο Facebook
