Δεν είμαι οπαδός των ισοβίων δεσμών. Ανατριχιάζω κάθε φορά που ακούω “να ψοφήσει μέσα στη φυλακή” ή “όταν λέμε ισόβια να εννοούμε ισόβια”.
Άλλη η δική μου αντίληψη, ακόμα και αν πρόκειται για κοινωνικό, πολιτικό ή ιδεολογικό εχθρό μας…
Στην περίπτωση, όμως, του Κορκονέα, του αστυνομικού, ο οποίος εκτέλεσε εν ψυχρώ τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Του αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά (απορώ που τα βρήκαν) και τα ισόβια έσπασαν. Το δικαστήριο, που ολοκλήρωσε τις εργασίες του πριν λίγες ώρες, κατά πλειοψηφία του έδωσε τη δυνατότητα να βγει από τη φυλακή και να ζήσει ελεύθερος.
Στο δικαστήριο δεν μίλησε η άλλη πλευρά, δεν ακούστηκε η φωνή της οικογένειας, ούτε η φωνή της… γενιάς του…
Επαναλαμβάνω: δεν είμαι οπαδός των ισοβίων, αλλά γνωρίζω πολλούς κρατούμενους, που τα ισόβια παραμένουν ισόβια και κάτι παραπάνω ίσως, καθώς δεν είναι πρώην αστυνομικοί και δεν διαθέτουν πακτωλό χρημάτων.
Και γνωρίζω, επίσης, κρατούμενους, οι οποίοι δεν έχουν ποινή ισοβίων, αλλά παραμένουν στη φυλακή περισσότερο καιρό απ’ ότι ο δολοφόνος – εκτελεστής του 15χρονου Αλέξη.
Η δικαιοσύνη ενίοτε είναι μεροληπτική, ταξικά και κοινωνικά μεροληπτική
Πάνος Λάμπρου
Ανάρτησή του στο Facebook
