Στη ζωή μου έχω πάρει μέρος σε αρκετές εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, με επίδικα κρίσιμα ζητήματα, που αφορούσαν ιδέες, απόψεις, πολιτικές προτάσεις. Και ισχυρίζομαι ότι είχαν ενδιαφέρον, ακόμα και αν η κατάληξή τους δεν οδήγησαν στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Από τις αντιπαραθέσεις αυτές σε άλλες αποδείχτηκε ότι είχα δίκιο και σε άλλες ότι είχα άδικο.
Στην παρούσα περίοδο, διεξάγεται άλλη μια αντιπαράθεση. Με τη μόνη διαφορά πως σε αυτή δεν κυριαρχούν οι ιδέες, αλλά μια πρωτόγνωρη για πολλούς και πολλές για εμάς τοξικότητα. Γνωρίζω ότι και σε αυτή την ανάρτηση θα υπάρξουν ύβρεις και απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί. Ωστόσο, η σιωπή δεν είναι χρυσός και δεν σε προφυλάσσει από την βαναυσότητα των λέξεων, που ενίοτε έχουν την ικανότητα να μετατοπίζουν τη συζήτηση από την πολιτική στην αρένα ενός ξένου για μας γηπέδου.
Αναρωτιέμαι αν το μόνο που μπορείς τελικά να κάνεις είναι να αμυνθείς και να περιφρουρήσεις την προσωπική και πολιτική σου αξιοπρέπεια, που την ίδια στιγμή είναι η υπεράσπιση της συλλογικής προσπάθειας. Γιατί υπάρχει κι αυτή, η αξιοπρέπεια, προσωπική και συλλογική…
Αναρωτιέμαι, επίσης, αν υπάρχει έδαφος να απαντήσεις ή να μπεις στον “καυγά”, όχι τον ιδεολογικό (αφού για πολλούς οι ιδεολογίες τελείωσαν), αλλά σε ένα καυγά, που όμοιό του δεν έχω ξαναδεί στο δικό μας χώρο.
Πως να απαντήσεις άραγε όταν κάποιος σε αποκαλεί “πόρνη”; Τι να πεις όταν διακινούνται σκόπιμα ασφαλώς, ανύπαρκτα sms, που αποδεικνύουν την “προδοσία” σου; Πως να αντιδράσεις όταν ακούς “σας δίνουμε χρόνο να ετοιμάσετε τις βαλίτσες σας” ΄το ¨ξεκουμπιστείτε” ή το “αποπαρασίτωση” ή το “οχιά” ή το “φαράσι” ή το “προδότες” ή το “σας γλεντάω”… ή, ή…. Αλλά και άλλα, σεξιστικά ή και ομοφοβικά….
Κάποιοι και κάποιες, το φαινόμενο αυτό, το χαρακτηρίζουν τοξικότητα ή λαϊκισμό νέας κοπής. Φοβάμαι ότι είναι κάτι πιο ενοχλητικό, λίγο πιο βαθύ, που υπερβαίνει ακόμα και τον “αυριανισμό” όπως τον έζησαν με δραματικό τρόπο οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ίδια η κοινωνία.
Αυτή την Κυριακή η κάλπη, ανάμεσα σε άλλα, έχει κάποια κρίσιμα ερωτήματα: Θα προχωρήσουμε ενωτικά με οπλοστάσιο το αξιακό φορτίο της σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς για να αντιμετωπίσουμε την αυταρχική και νεοφιλελεύθερη δεξιά; Θα επιμείνουμε στην πολιτική, στις ιδέες, στις προγραμματικές προτάσεις; Θα βάλουμε τα θεμέλια για ένα σύγχρονο, μαζικό, μαχητικό κόμμα, που θα λειτουργεί με δημοκρατικές διαδικασίες; Θα πορευτούμε στο ριζοσπαστικό δρόμο, που από το 2012 μας οδήγησε σε συγκλονιστικές νίκες;
Η κάλπη θα δείξει και σε αυτήν θα πάμε με αποφασιστικότητα, γιατί έτσι μάθαμε, γιατί έτσι μπορούμε, με σεβασμό στη διαφορετική άποψη, με σεβασμό στην ιστορία μας….
Πάνος Λάμπρου
