Ακόμα και συντηρητικοί κύκλοι, με αφορμή την υπόθεση Ζίμενς, μιλούν για ατιμωρησία. που στη χώρα μας καλά κρατεί. Η απαλλαγή από κάθε ποινική ευθύνη μετά από τόσα χρόνια “διερεύνησης” ξάφνιασε πολλούς και πολλές. Άλλοι πάλι αντιμετώπισαν την είδηση στωικά, καθώς έχουμε… συνηθίσει την προστασία των ισχυρών.
Αλλά σε αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχουν μόνο οι ισχυροί. υπάρχουν και οι άλλοι, υπάρχουν και οι “ξυπόλητοι”, οι αόρατοι, οι φτωχοδιάβολοι του κόσμου. Αν λοιπόν κάνει κάποιος μια μικρή βόλτα στις φυλακές της χώρας ή κάνει ένα πέρασμα από τις αίθουσες των δικαστηρίων, θα δει μια άλλη εικόνα. Εκεί που η ατιμωρησία γίνεται γρήγορη τιμωρία.
Η Δικαιοσύνη έχει το δικό της τρόπο να διαβάζει το αδίκημα, να κρίνει και να αποφασίζει τις όποιες ποινές. Δυστυχώς, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, όχι πάντα, η Δικαιοσύνη κρίνει με ειδικά χρωματιστά γυαλιά.
Στο απυρόβλητο οι αστυνομικοί – δολοφόνοι του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη (ατιμωρησία το λέμε)….
Στο σπίτι τους οι κατηγορούμενοι για την άγρια δολοφονία του Ζακ (ατιμωρησία το λέμε).
Στη φυλακή ο φτωχοδιάβολος, ο πρόσφυγας, ο “παραβατικός” πιτσιρικάς, η μωρομάνα με το μωρό της.
Η Δικαιοσύνη έχει το δικό της τρόπο, τη δική της ταξική και κοινωνική ματιά.
Σιωπή για το τεράστιο έγκλημα με τις ΜΕΘ. Τι και αν η συντριπτική πλειοψηφία των διασωληνωμένων ασθενών με κόβιντ έχασαν τη ζωή τους εκτός ΜΕΘ.
Στα ψιλά η είδηση ότι μια γυναίκα οδηγήθηκε στο νοσοκομείο και κινδυνεύει η ζωή της καθώς η “δικαιοσύνη” αποφάσισε να της πάρει την πρώτη κατοικία της για πλειστηριασμό.
Και πως να ξεχάσουμε την καθαρίστρια που δήλωσε ψευδή στοιχεία για τις σπουδές της ώστε να εξασφαλίσει μια θέση στο μεροκάματο και οδηγήθηκε στη φυλακή .
Έχουν δίκιο, λοιπόν, όσοι υποστηρίζουν ότι η ατιμωρησία (των ισχυρών και των πλουσίων ασφαλώς) παράγει πολιτικά οφέλη. Ωστόσο, δίπλα σε αυτή την ορθή επισήμανση χρειάζεται να πούμε ότι και η τιμωρία των “ξυπόλητων’ παράγει ιδεολογία.
Πάνος Λάμπρου
Ανάρτησή του Facebook
