Άντε τώρα να μιλήσεις για τις φυλακές και για τα δικαιώματα των κρατουμένων. Άντε τώρα να σταθείς με το κράτος δικαίου και το νομικό πολιτισμό. Άντε τώρα να μην υποκύψεις στις κραυγές θανάτου και στη λογική της διαρκούς τιμωρίας. Άντε τώρα να πεις για τα βασανιστήρια και τις καταδίκες, που έχει η χώρα μας από το Συμβούλιο της Ευρώπης και την επιτροπή κατά των βασανιστηρίων. Άντε τώρα να υπερασπιστείς το θεσμό της άδειας ή τις αγροτικές φυλακές. Άντε τώρα να αντιπαραθέσεις τον ανθρωπισμό με τη βαρβαρότητα. Άντε τώρα να υπερασπιστείς την κατεύθυνση της ομαλής και δημιουργικής επανένταξης Άντε τώρα να τα βάλεις ιδεολογικά και αξιακά με το τέρας της ακροδεξιάς ρητορικής, που ουρλιάζει, υποκριτικά και απάνθρωπα. Άντε τώρα να τα βάλεις με την μπότα του αυταρχισμού και της βίας.
Αλλά αυτό πρέπει να κάνουμε. Χωρίς φόβο, με πάθος για τις ουμανιστικές ιδέες, καθώς είναι οι μόνες που φέρνουν αποτέλεσμα. Μην ξεχνάμε ότι η αγριότητα οδηγεί σε αγριότητα, το μίσος γεννά μίσος.
Τις ημέρες αυτές η κυβέρνηση της ΝΔ έχει φέρει στην Βουλή προς συζήτηση νομοσχέδιο με το οποίο τροποποιεί το σωφρονιστικό κώδικα. Οι τροποποιήσεις αυτές εξαφανίζουν το θεσμό της άδειας, ενδεχομένως για την πλειοψηφία των εγκλείστων, δυσκολεύουν τις εκπαιδευτικές άδειες, συρρικνώνουν, ακόμα περισσότερο, τις αγροτικές φυλακές, ακυρώνουν επί της ουσίας τη δυνατότητα της υφ όρων απόλυσης, επαναφέρουν από το παράθυρο τις φυλακές τύπου Γ, κάτι σαν φυλακές “τάφος” για ζωντανούς.
Μερικές σκόρπιες επισημάνσεις
1. Οι κρατούμενοι έχουν κριθεί από τη Δικαιοσύνη. Από τη στιγμή που περνούν την πόρτα της φυλακής και εκτίουν την ποινή τους, όποια και αν είναι αυτή, δεν τίθεται ζήτημα νέας τιμωρίας και ακόμα περισσότερο μιας διαρκούς εκδικητικής τιμωρίας.
2. Ο θεσμός της άδειας θεωρείται και είναι απολύτως πετυχημένος (σε ελάχιστες περιπτώσεις δεν τηρούνται οι όροι), καθώς δίνει στον κρατούμενο ορίζοντα επανένταξης και διατηρεί την καθημερινότητα της φυλακής σε σχετική ηρεμία.
3. Βασική προϋπόθεση για το δικαίωμα στην υφ όρων απόλυση είναι ο κρατούμενος να έχει πάρει έστω μία τακτική άδεια. Από τη στιγμή, που οι άδειες στην ουσία καταργούνται για ένα πολύ μεγάλο μέρος των κρατουμένων, η υφ όρων απόλυση δεν υφίσταται ως δυνατότητα. Αυτό, φυσικά, θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση του πληθυσμού της φυλακής με οδυνηρές συνέπειες για την ζωή εντός της φυλακής.
4. Την ώρα που στις φυλακές όλης της χώρας, ενδεχομένως χωρίς καμία εξαίρεση, ο υπερπληθυσμός υποχρεώνει ένα σημαντικό αριθμό κρατουμένων να κοιμούνται στο πάτωμα, οι αγροτικές φυλακές είναι άδειες ή σχεδόν άδειες. Ασφαλώς η πραγματικότητα αυτή δεν είναι τυχαία. Είναι επιλογή…
Το καλό νέο: Τα κόμματα της αριστερής και δημοκρατικής αντιπολίτευσης, ευτυχώς, κινούνται στην αντίπερα όχθη και λένε όχι στις τροποποιήσεις – κόλαφος σκοταδισμού.
ΥΓ: Και ένα παλιό σύνθημα, που ας ελπίσουμε να μην είναι μια απλή φαντασίωση. “Κρατούμενοι δεν είστε μόνοι, η αλληλεγγύη μας ενώνει”….
Πάνος Λάμπρου
Ανάρτησή του στο Facebook
