Macro

Όλγα Στέφου: Η ηθική της ανθρωπότητας διακυβεύεται στην Παλαιστίνη

Η προ ημερών επίσημη ανακοίνωση του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος για την Παλαιστίνη ήταν και είναι τρομακτική: στην Γάζα οι άνθρωποι λιμοκτονούν. Επισήμως. Πρόκειται για τεχνητό λιμό, ως όπλο του πολέμου.

Εδώ και επτά εβδομάδες το Ισραήλ έχει απαγορεύσει πλήρως να φτάσει οποιαδήποτε ανθρωπιστική βοήθεια στην λωρίδα της Γάζας και τα ελάχιστα τρόφιμα, που κάλυπταν μόνο το 25% των αναγκών του μισού πληθυσμού, εξαντλήθηκαν στις 26 Απριλίου. Οι βομβαρδισμοί, οι εκτελέσεις, οι απαγωγές των αμάχων αναμένεται να φανεί σχεδόν αναμενόμενη πολεμική πρακτική μπροστά στον λιμό.

Κι ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ μαζί με τους επικεφαλής της ΕΕ επιμένουν να υποστηρίζουν το Ισραήλ, η διεθνής ατζέντα αρχίζει να αλλάζει μετακινείται. Δυστυχώς πάρα πολύ αργά, σε βαθμό που δεν επιτρέπει τη διάσωση των αμάχων. Πιθανά ούτε και την υστεροφημία της ανθρωπότητας…

Ο πόλεμος σε αριθμούς

Μιλάμε για τη μαζικότερη εξόντωση πληθυσμού στην εποχή μας. Έως και τις 8 Απριλίου, οι νεκροί αναφέρονται να ανέρχονται σε πάνω από 52.000 ανθρώπους, εκ των οποίων οι Ισραηλινοί θύματα είναι 1706. Οι αριθμοί των θυμάτων αναφέρονται μόνο στην Παλαιστίνη, με την τεράστια πλειοψηφία να συγκεντρώνεται στην Γάζα. Δεν έχουν συνυπολογιστεί οι νεκροί στον Λίβανο και την Συρία. Σε αυτά τα θύματα μετριόνται οι ευθείες επιθέσεις θανάτου και όχι οι έμμεσες, όπως είναι η πείνα ή η έλλειψη νερού.

Επίσης, δε συνυπολογίζονται οι εξαφανισμένοι.

Τον Ιανουάριο δημοσιεύτηκε έρευνα η οποία υπολογίζει τον αριθμό των νεκρών, για την περίοδο του Οκτωβρίου του 2023, έως τις 30 Ιουνίου του 2024, στις 64.260, ενώ υπολογίζεται επίσης ο αριθμός να ξεπέρασε τις 70.000 έως και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.

Το 80% των νεκρών προέρχεται από την Γάζα.

Από αυτούς 224 θύματα ήταν στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας, 179 εργάζονταν για τον ΟΗΕ και 166 ήταν δημοσιογράφοι.

Η καταστροφή που θα επιφέρει ο λιμός, δεν μπορεί να υπολογιστεί.

Από τον Πάπα Φραγκίσκο και τη διεθνή διπλωματία ως το Χόλυγουντ

Από το τελευταίο μήνυμά του, έως την κηδεία του ο θάνατος του Πάπα Φραγκίσκου υπήρξε ένα αντιπολεμικό γεγονός. Για την ακρίβεια, η τελευταία του επιθυμία ήταν η κατάπαυση του πυρός στην πολύπαθη Λωρίδα της Γάζας. Ακόμη και όσο βρισκόταν στο νοσοκομείο, ο Πάπας κράτησε τον λόγο του. Είχε δεσμευτεί να επικοινωνεί καθημερινά με την Καθολικοί Εκκλησία της Γάζας, ώστε να ενημερώνεται.

Ακόμη και στην κηδεία του, μπροστά σε όλους του ηγέτες της Δύσης που στηρίζουν την πλευρά του Ισραήλ, ο καρδινάλιος Τζοβάνι Μπατίστα Ρε ζήτησε ειρήνη.

Σε διάστημα λίγων ημερών, η Νορβηγία ανακοίνωσε ότι αναπτύσσει διπλωματικές σχέσεις με τον κράτος της Παλαιστίνης και η Ισπανία ακύρωσε συμφωνία εκατομμυρίων μεταξύ της χώρας και του Ισραήλ, η οποία αφορούσε σε εξοπλιστικά προγράμματα.

Μόλις εχθές, η εθνική ομάδα ξιφασκίας της Ελβετίας, γύρισαν την πλάτης του κατά την ακρόαση του εθνικού ύμνου του Ισραήλ και ενώ απονέμονταν τα μετάλλια.

Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού οι υποστηρικτές της Ειρήνης αυξάνονται. Πρόσφατα και ενώ διεξάγεται το μουσικό φεστιβάλ της Coachella, οι διάσημες μπάντες Kneecap και Green Day υποστήριξαν την Παλαιστίνη.

Ταυτόχρονα, το Χόλυγουντ αναγκάστηκε να πάρει θέση, ακόμη και αν αυτή η θέση ήταν η σιωπή. Μετά την απονομή του Όσκαρ ντοκιμαντέρ για το No Other Land, ο παλαιστίνιος σκηνοθέτης Χαμντάν Μπαλάλ απάχθηκε από ισραηλινούς εποίκους, μερικοί εκ των οποίων οπλοφορούσαν.

Με αφορμή την απαγωγή το Χόλυγουντ υποχρεώθηκε να πάρει θέση. Χωρίς να σημαίνει, βεβαίως, ότι υποστήριξε το Ισραήλ και τις πολεμικές πρακτικές του, έγινε σαφές ποιοι διάσημοι αστέρες έλαμψαν διά της σιωπής του. Και μάλιστα την ώρα που τεράστια ονόματα υποστηρίζουν την Παλαιστίνη και την Ειρήνη, μεταξύ των οποίων Ο Μαρκ Ράφαλο, η Σούζαν Σάραντον, ο Πέδρο Πασκάλ, η Αντζελίνα Τζολί, η Κέητ Μπλάνσετ και η λίστα, ευτυχώς, συνεχίζεται μακρά.

Η ηθική της ανθρωπότητας

Αποφεύγοντας τις συγκρίσεις με εγκλήματα του παρελθόντος, θα πούμε μόνο ότι σε έναν πόλεμο, κατά τη διάρκεια της φρίκης, καλούμαστε να διαλέξουμε πλευρά. Και οι πλευρές είναι πάντοτε δύο: ή με τον θύτη, ή με το θύμα.

Αυτήν την στιγμή όλα τα γνωστά στοιχεία δείχνουν ένα πανίσχυρο Ισραήλ, που με την αρωγή του Δυτικού Κόσμου εξαθλιώνει και δολοφονεί αμάχους. Και μάλιστα αμάχους σε γη που την κατοικούσαν πάντοτε. Πολύ πριν δημιουργηθεί το ισραηλινό κράτος.

Η Δύση έχει, λοιπόν, αποφασίσει: ΗΠΑ και ΕΕ στηρίζουν το Ισραήλ, πράγμα που σημαίνει ότι στηρίζουν τον πόλεμο. Ακόμη και αν ο ΟΗΕ έχει καταδικάσει τον ίδιο τον Νετανιάχου. Το γεγονός ότι ο Τραμπ έχει οικονομικές βλέψεις για την Λωρίδα της Γάζας, δίνει μόνο μία τρομακτική προοπτική οργανωμένης παγκόσμιας σύρραξης στη Μεσοποταμία.

Ένα από τα δεδομένα της εποχής, είναι πως πλέον δεν υπάρχει γωνιά στον πλανήτη που να μην φτάνουν οι ειδήσεις. Ακόμη κι αν δεν είναι επίσημες, ακόμη κι αν συγκαλύπτονται οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων μοιράζονται εικόνες τρόμου. Κάτι που είναι πιθανό να καθορίσει την εξέλιξη των γεγονότων σε επίπεδο, τουλάχιστον, αλληλεγγύης.

Όλοι ξέρουν πως στην Γάζα υπάρχουν νεκροί άμαχοι. Αθώοι και ανήμποροι απέναντι σε μία τεράστια πολεμική δύναμη. Το τι θα στηρίξει ο καθένας και η καθεμία, είναι αρχικά ζήτημα προσωπικής ηθικής και έπειτα θα έπρεπε να είναι ήδη ζήτημα συλλογικής ταυτότητας.

«Τι έκανες το 2025;», θα μπορούσε να είναι μια ερώτηση που θα μας γίνει στο μέλλον από τις νεότερες γενιές. Η βιοπολιτική της εξόντωσης, ευτυχώς, δε συγχωρείται από την ιστορία. Σε παρόντα χρόνο, ας αποφασίσουμε πώς θέλουμε να αποκαλούμαστε.

IN.GR