Συζήτηση για όλα τα θέματα της επικαιρότητας με τους δημοσιογράφους Βούλα Κεχαγιά και Νίκο Σβέρκο.
• Θέλω να εκφράσω την απερίφραστη καταδίκη της επίθεσης που δέχτηκε ο Κώστας Βαξεβάνης και η οικογένειά του.
Πρόκειται περί αλητείας που είναι ταυτόχρονα κοινωνική, πολιτική, επιχειρηματική και εκδηλώθηκε απέναντι στον Κώστα Βαξεβάνη και την ερευνητική δημοσιογραφία. Επιπλέον, θα ήθελα να σημειώσω την απουσία καταδίκης της συγκεκριμένης επίθεσης από πλευράς της ΝΔ. Για να ξέρουμε ποιοι ενθαρρύνονται και πως ενθαρρύνονται γι’ αυτές τις συμπεριφορές.
*Βεβαίως απερίφραστη είναι και η καταδίκη της επίθεσης απέναντι στον δημοσιογράφο Γιώργο Παπαχρήστο της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» χθες στο ΟΑΚΑ.
• Τα στοιχεία που υπάρχουν για τους πλειστηριασμούς είναι ανατριχιαστικά.
Δεν πρόκειται για σπίτια κακοπληρωτών που μπαίνουν στους πλειστηριασμούς από τα funds, όπως πρωτοσέλιδα εφημερίδων προπαγανδίζουν εδώ και καιρό για να «περάσουν» εύκολα οι πλειστηριασμοί. Προφανώς υπάρχουν και κακοπληρωτές, ωστόσο έχουν προγραμματιστεί 11.000 πλειστηριασμοί μέχρι το τέλος του έτους και το 92% αφορά σε τιμή εκκίνησης κάτω από 200.000 ευρώ.
Πάνω από 500.000 ευρώ τιμή εκκίνησης είναι μόνο για 87 ακίνητα που αυτά μπαίνουν στα πρωτοσέλιδα για να δημιουργείται η εντύπωση ότι δήθεν κυνηγούν τους κακοπληρωτές.
• Το ζητούμενο από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι η ανάκτηση της αξιοπιστίας του κόμματος και η ανάκτηση επίσης μιας πιο στέρεης επαφής με την πραγματικότητα στην κοινωνία μας.
• Σε ότι αφορά την υποψηφιότητα του κ. Κασσελάκη θέλω να τονίσω πως δεν φοβάμαι το νέο, το διαφορετικό, το σύγχρονο, το φρέσκο αλλά επιθυμώ αυτονόητα να διαφυλαχθούν η σοβαρότητα και η πολιτική πυξίδα του κόμματος.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ χρειάζεται διάφορα και διαφορετικά σοκ άλλου τύπου. Στο πεδίο της λειτουργίας, της αίσθησης της πραγματικότητας, άρα της πραγματικής επαφής με την κοινωνία και την κοινωνική γείωση.
Χρειάζεται σοκ αξιοπιστίας, δημοκρατικής λειτουργίας και κοινωνικής γείωσης με μαχητική, δυναμική αντιπολίτευση.
Χρειάζεται σοκ ενθάρρυνσης στους κοινωνικούς αγώνες γιατί χωρίς λαϊκή παρέμβαση και κινήματα δεν πέφτει οποιαδήποτε κυβέρνηση. Τα χρειαζόμαστε όλα αυτά γιατί προφανώς όλοι συμφωνούμε ότι έχει τελειώσει με το μεταπολιτευτικό δόγμα των συγκοινωνούντων δοχείων σε συστημική εναλλαγή.
Αυτό το διάστημα στη συζήτηση που γίνεται για την εκλογή του νέου προέδρου του κόμματος εμφιλοχωρούν, κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα, απόψεις από ορισμένες πλευρές που κάνουν μία προπαγάνδα εναντίον του κόμματος, των ρευμάτων, των στελεχών, των διαδικασιών.
Όλη αυτή η συζήτηση για την εκλογή του προέδρου με την «ανοικτή διαδικασία», για να αναμετρηθούν οι «υγιείς δυνάμεις» με τους «κακούς» των τάσεων, τους «κακούς» των κομματικών σωλήνων και τους «ιντριγκαδόρους», δεν είναι παρά ένα πρόσχημα. Είναι η βιτρίνα μιας επίθεσης που εξελίσσεται εναντίον του κόμματος μας τα τελευταία χρόνια για να υπάρξει μία συστημική μετάλλαξη.
Επαναλαμβάνω πως δεν φοβάμαι το νέο και το διαφορετικό. Αυτό δεν το φοβάμαι καθόλου. Πρέπει να το επιδιώξουμε με όλους τους τρόπους και στην πολιτική και στα πρόσωπα.
• Φοβάμαι το εξής και το λέω ευθέως: Πρέπει να διαφυλαχθεί η σοβαρότητα του κόμματος και η πολιτική πυξίδα στο πλαίσιο της ευρύτερης, της σύγχρονης, της νέας Αριστεράς. Η Αριστερά δεν προκύπτει από συμφραζόμενα.
Προφανώς δεν έχει προκύψει στη συζήτησή μας είτε από το Συνέδριο είτε από οποιαδήποτε πλευρά του κόμματος η «πολιτική μετάλλαξη» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σύμφωνα με την κουλτούρα του Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ ή και του Δημοκρατικού κόμματος της Ιταλίας.
Αυτή η συζήτηση όταν προκαλείται μπορεί να δίνει ένα ενδιαφέρον ακόμα και για να έρθουν περισσότεροι πολίτες να ψηφίσουν, πλην όμως πρέπει να τεθεί σε κριτική και να απαντηθεί.
Από την πλευρά μου το κάνω και νομίζω πως η σιωπή δεν είναι χρυσός.
ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ
