Συνεντεύξεις

Νίκος Βούτσης: Συνέδριο ελπίδας και νίκης, με προωθητικές συνθέσεις για το πολιτικό σχέδιο του κόμματος

* Έναν χρόνο μετά την έναρξη του φονικού δεύτερου κύματος της πανδημίας, δεν φαίνεται ότι βαδίζουμε στο “τελευταίο μίλι”…
Η πανδημία σκοτώνει εδώ και σε όλο τον κόσμο, δημιουργεί νέες μεγάλες ανισότητες και τρέφει αυταρχισμούς και χειραγώγηση των κοινωνιών. Να δυναμώσουμε όλοι μαζί τη φωνή μας και την παρέμβαση για την ενίσχυση του ΕΣΥ και την αλλαγή ρότας της κυβέρνησης, που περίπου θεωρεί το θέμα λήξαν, ώστε να πετύχει το εμβολιαστικό πρόγραμμα.
Για την Αριστερά, ιδιαίτερα για τις αξίες της, είναι αδιαπραγμάτευτος αυτός ο αγώνας για τη χώρα μας, αλλά και για τα επίδικα που έχουν τεθεί διεθνώς, με πάντα επίκαιρη την πρόταση για κοινωνικοποίηση των πατεντών, την παροχή φαρμάκων και την ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας.
* Ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει και επίσημα σε προσυνεδριακή περίοδο. Ποιος είναι ο στόχος και τα διακυβεύματα του συνεδρίου; Ποια πρέπει να είναι κατά τη γνώμη σας η επόμενη ημέρα για το κόμμα; Για την ταυτότητα, τον προσανατολισμό και τη στρατηγική του;
Έχουμε ευθύνη να εργαστούμε ώστε το προσεχές συνέδριο συνέχειας και τομής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία να αποτελέσει σταθμό για τη δημοκρατική λειτουργία, τη διεύρυνση και την κοινωνική γείωση του κόμματος. Να είναι συνέδριο ελπίδας και νίκης, με προωθητικές συνθέσεις για το πολιτικό σχέδιο και τη φυσιογνωμία του κόμματος.
Είναι αναγκαίος ο συλλογικός αναστοχασμός για το τι αφήνουμε και το τι κρατάμε στις θέσεις, τις δεσμεύσεις μας προς την κοινωνία, ιδιαίτερα όμως είναι επιτακτική ανάγκη να αναμετρηθούμε με τις προκλήσεις στον σύγχρονο κόσμο μετά την πανδημία και στο πεδίο των πολλαπλών ανισοτήτων που δημιουργούν οι επάλληλες κρίσεις. Ανοιχτοί ορίζοντες, λοιπόν, στη σκέψη μας και στις θέσεις μας, ώστε το κόμμα να γίνει ελκτικό στη νεολαία, στις ζωντανές δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και στα κοινωνικά στρώματα που εξωθούνται στο περιθώριο από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Επιμένω στην προτεραιότητα για τον στόχο της ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας μας, όχι διά της επαγγελίας της «ανάθεσης», αλλά κυρίως με την ενθάρρυνση να αναπτυχθούν παρεμβάσεις, να δυναμώσει η πολιτική συμμετοχή, να πάρουν την τύχη στα χέρια τους οι πολίτες, να πιστέψουν και να εγκρίνουν εκλογικά όταν φτάσει η ώρα ένα σύγχρονο αριστερό κόμμα – ραχοκοκαλιά της ευρύτερης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης και εγγύηση για μια προοδευτική διακυβέρνηση με προγραμματικές συνεργασίες.
* Πώς σχολιάζετε την υποψηφιότητα Παπανδρέου για την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ.; Αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ οι εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς;
Εφόσον εργαζόμαστε για τον κοινό στόχο, δηλαδή την ήττα των πολιτικών και της κυβέρνησης Μητσοτάκη και τη δημιουργία πλειοψηφικού ρεύματος για τη «δεύτερη φορά Αριστερά», ενδιαφερόμαστε, χωρίς να αναμειγνυόμαστε στα εσωτερικά άλλων κομμάτων, για τις εξελίξεις σε όλο το εύρος των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου και ιδιαίτερα των αριστερών, των οικολογικών, των δυνάμεων που συγκλίνουν στο στόχο μιας προοδευτικής διακυβέρνησης.
Δεν μετακινούμαστε από την Αριστερά, αλλά πρέπει, με αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και τις θέσεις μας, να μπορούμε πειστικά να εκφράσουμε τις ανάγκες και το αίτημα για ριζικές αλλαγές που ωριμάζουν μετά τις πρόσφατες κρίσεις σε μια ευρεία κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Η απλή αναλογική μπορεί να είναι εμβρυουλκός εξελίξεων και ο στόχος για ιδεολογική ηγεμονία της ευρύτερης παράταξής μας είναι εφικτός.
* Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για Εξεταστική Επιτροπή τι στόχο έχει; Βάζετε στο στόχαστρο όλες τις δημοσκοπήσεις; Γιατί δεν δέχεστε την πρόταση της Ν.Δ. για διερεύνηση και της περιόδου της δικής σας διακυβέρνησης;
Μέσα στην πανδημία η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε την επιλογή, σε συνθήκες πολλαπλής περιστολής του δημόσιου χώρου, των ελευθεριών των πολιτών και της ίδιας της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, να προχωρήσει κυνικά σε ακραίες νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις με επίκεντρο την εργασία και τα δικαιώματα των πολιτών.
Ως προκάλυμμα για την αγιογράφηση και την αποσιώπηση των πολιτικών της και των αντιδράσεων της αντιπολίτευσης και των πολιτών, επιδόθηκε στην προσπάθεια χειραγώγησης μέσων ενημέρωσης και δημοσκοπικών ερευνών. Αυτή είναι η ουσία, πάντοτε για το κρίσιμο διάστημα της πανδημίας, της πρότασής μας για Εξεταστική Επιτροπή, καθώς, μάλιστα, στην αρμόδια Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας διά της πλειοψηφίας η Ν.Δ. απέτρεψε τον έλεγχο γι’ αυτά τα φαινόμενα με επίκεντρο τις λίστες Πέτσα.
Είναι απολύτως ενοχική πολιτικά η προσπάθεια της Ν.Δ. να αποπροσανατολίσει και φαλκιδεύσει την εξέταση της ουσίας της διερεύνησης αυτών των πολιτικών. Ενώ η ορθότητα της επιλογής μας φάνηκε από την πρώτη στιγμή και με τη συμπαράταξη όλων των δυνάμεων της αντιπολίτευσης.
* Σας κατηγόρησαν για τη στάση σας σε σχέση με την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία. Αφού εσείς την επιδιώξατε, γιατί καταψηφίσατε; Ομοίως και με την αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ. Μάλιστα ο Αμερικανός πρεσβευτής δήλωσε “έκπληκτος” για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις βάσεις.
Τολμούν να μας επικρίνουν επειδή δεν συμπεριφερόμαστε συστημικά, κατά τις δικές τους προθέσεις και επιλογές, οι κυβερνώντες της Ν.Δ. και διπλωμάτες φίλων χωρών. Γιατί άραγε;
Είναι δυνατόν να συναινέσουμε στη ριζική αλλαγή του αμυντικού δόγματος της χώρας επί δεκαετίες, να δεχθούμε το κυνήγι των υπερεξοπλισμών, να υπονομεύσουμε τον στόχο του «πόλου σταθερότητας και ειρήνης» στην περιοχή μας με την αναζήτηση ειρηνικών λύσεων στη βάση του Διεθνούς Δίκαιου, να συμφωνήσουμε ότι η χώρα μας είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης μέσα σε ένα νέο ασταθές διεθνές γεωστρατηγικό περιβάλλον με «ενδιαφέροντα από τον Ινδικό μέχρι την Κριμαία», να αποδεχθούμε επ’ αόριστον συμφωνίες για όλο και περισσότερες βάσεις, και όλα αυτά μάλιστα χωρίς τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας;
Οι κυβερνητικές επιλογές δυστυχώς εγκυμονούν πολλαπλούς κίνδυνους για τη χώρα μας.
* Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι αποκαλύψεις για παράνομες πρακτικές στο προσφυγικό στη θάλασσα, όπως τα pushbacks, που έχουν προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις σε επίπεδο Ευρώπης, ενώ έρχονται στο φως καταγγελίες για τεράστιες καθυστερήσεις στις διαδικασίες του ασύλου. Μετατρέπεται η Ελλάδα σε Ουγγαρία ή αυτή η πρακτική είναι μονόδρομος προκειμένου να μην γίνει η χώρα “ξέφραγο αμπέλι”, όπως επισημαίνουν στην κυβέρνηση;
Η πολιτική της κυβέρνησης για το μεταναστευτικό – προσφυγικό ζήτημα, που αποδεικνύεται ως ζήτημα που «έρχεται από το μέλλον», όπως είχαμε εκτιμήσει εδώ και χρόνια, προσομοιάζει όλο και περισσότερο με τις πολιτικές Σαλβίνι και Όρμπαν. Είναι πολιτική που μας εκθέτει διεθνώς και αποδυναμώνει το μέτωπο των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, ενώ υπονομεύει πλέον ευθέως τις διεθνείς συνθήκες.
Επιπλέον εκτιμώ ότι αποτελεί προφανή υποχώρηση στη μία από τις «ψυχές» της Ν.Δ., που θέλει να ενσωματώσει όλη την ακροδεξιά πολιτική επιρροή και τον ακραίο συστημικό συντηρητισμό μερίδων της ελληνικής κοινωνίας.
Απατώνται οικτρά εάν νομίζουν ότι θα ηγεμονεύσουν οι ιδέες της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και της απανθρωπιάς απέναντι στην κοινωνία της αλληλεγγύης, των ενεργών πολιτών και της διεκδίκησης ανοιχτών και νόμιμων οδών για τις προσφυγικές ροές σε μια Ευρώπη που θα πρέπει να αναλάβει τις συλλογικές της ευθύνες απέναντι στις ακροδεξιές πολιτικές που υπονομεύουν αυτό τον στόχο.
Καμία ενόραση δεν έχουν αυτοί που μιλάνε και για την κλιματική κρίση και τις συνέπειές της, καθώς υποκριτικά αρνούνται να αναμετρηθούν και με το φάσμα των εκατομμυρίων που θα συγκροτούν τις περιβαλλοντικές προσφυγικές ροές. Ροές που θα αναπτυχθούν στο αμέσως προσεχές μέλλον μαζί με αυτές που ήδη υπάρχουν λόγω της υπανάπτυξης, των πολεμικών συγκρούσεων και των θρησκευτικών διενέξεων.
Είναι πρωτεύον μέτωπο για την παρέμβαση της Αριστεράς και όλων των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου σε κλίμακα Ευρώπης αυτό το ζήτημα και, σε ό,τι μας αφορά, είναι βασικό ταυτοτικό στοιχείο και πρωτεύον ζήτημα επίσης υπεράσπισης για τα πεπραγμένα της κυβερνητικής μας θητείας.
Πηγή: Η Αυγή