Σημεία παρέμβασης στην ανοιχτή συνέλευση της Νέας Αριστεράς σε Κοζάνη – Πτολεμαΐδα Νέα Αριστερά ΠΕ Κοζάνης
· Φέτος έχουμε τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη μεταπολίτευση – η μεγαλύτερη ειρηνική περίοδος στην ιστορία της χώρας – μέσα στην οποία υπήρξαν πάρα πολλές περιπέτειες και κατακτήσεις τόσο στην πρώτη φάση της έντονης ριζοσπαστικοποίησης όσο και ύστερα που ακολούθησε η πρόσφατη βαθιά κρίση χρεοκοπίας, με γεγονότα που σημάδεψαν την τύχη αυτής της χώρας. Στη συζήτηση που θα γίνει αυτή τη χρονιά και τις αντιπαραθέσεις για τις κυβερνητικές πολιτικές σε όλους τους κρίσιμους τομείς αλλά και ευρύτερα στο δημόσιο χώρο για τα επίδικα που διεθνώς έχουν τεθεί στο νέο ιστορικό κύκλο, όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να τοποθετηθούμε.
· Οι πολιτικές δυνάμεις θα κριθούν με βάση την αποτίμησή τους και την άποψη για το σήμερα και το αύριο σε σχέση με το βασικό ζήτημα που είναι η υπεράσπιση και το βάθεμα των κατακτήσεων στα εργασιακά, την υγεία, την παιδεία, το κοινωνικό κράτος ή τη συναίνεση τους και την προσχώρηση στην ακραία φιλελεύθερη πολιτική της σημερινής κυβέρνησης που επιχειρεί προφανώς μια βαθιά και εκτεταμένη συντηρητική αναθεώρηση και αναδίπλωση με την ευθεία αμφισβήτηση αυτών των κατακτήσεων.
· Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα κριθεί και η Νέα Αριστερά καθώς δεν πιστεύουμε στην κεντρώα μετάλλαξη, στο όνομα της κυβερνησιμότητας, στην οποία έχει μπει ως μεταβατική φάση ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
· Εργαζόμαστε λοιπόν για την αναγκαία αυτόνομη οντότητα της σύγχρονης, της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς που ασκεί τεκμηριωμένη και μαχητική αντιπολίτευση στο καθεστώς Μητσοτάκη, που ενισχύει και ενθαρρύνει τα μαζικά κινήματα και τη λαϊκή συμμετοχή ενώ είναι ανοιχτή και σε συμμαχίες και προγραμματικές συνεργασίες με δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, με την πολιτική Οικολογία, με την αριστερή σοσιαλδημοκρατία, με τις διαμορφωμένες διαφορετικές πτέρυγες και παραδόσεις.
· Υπάρχει μία πανθομολογούμενη αρνητική εντύπωση σε κλίμακα Ευρώπης για το κράτος δικαίου στη χώρα μας. Ξεκινάει από το συνέβη στην Πύλο και τα pushbacks και φτάνει μέχρι τις δολοφονίες των Ρομά, τις γυναικοκτονίες και τη μη νομική αναγνώριση του όρου και βεβαίως το μείζον ζήτημα των παρακολουθήσεων. Για όλα αυτά υπάρχουν οργανώσεις που ασχολούνται και παλεύουν ενώ την ίδια ώρα παρατηρούμε μια σιγή ασυρμάτου από τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης και την κυβέρνηση να τα βάζει με επιτυχία κάτω από το χαλί. Υπάρχει λοιπόν μία κοινωνία των πολιτών που περιμένει να εκφραστεί για όσα τρομακτικά συμβαίνουν στη χώρα μας.
· Υπάρχει ένα θέμα που πρέπει να αναστοχαστούμε και αυτό είναι το πώς θα μπορέσουμε ως Αριστερά να ενθαρρύνουμε, να βοηθήσουμε την κοινωνία να εκφραστεί, να αμφισβητήσει, να αποδομήσει αυτές τις πολιτικές και να δώσει μία ελπίδα στον κόσμο. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα σταματήσει και η αποχή των πολιτών στις εκλογές. Ο κόσμος θα ξαναψηφίσει όταν θα αποκτήσει ελπίδα για την αλλαγή αυτής της κατάστασης. Αυτό είναι και το κεντρικό ζήτημα για την Νέα Αριστερά.
· Το 2019 οι πολίτες μας έδωσαν μια μεγάλη προίκα με το 32%. Ήταν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό για να βρεθείς σε αναμονή, σε αναστοχασμό και σε αντεπίθεση. Αυτό όμως δεν έγινε, δεν το κάναμε αυτό. Διότι αυτό απαιτούσε μία συζήτηση που ωστόσο δεν έγινε. Ο φόβος για την σπέκουλα που θα έκανε το σύστημα απέναντί μας αν εξωτερικεύαμε τα κακώς κείμενα οδήγησε στο να μην θωρακιστούμε με την πρωτόγνωρη ιστορικά σε ευρωπαϊκή κλίμακα εμπειρία της διακυβέρνησης, με αποτέλεσμα να υπάρξει κρίση εμπιστοσύνης από το λαό στο δικό μας εγχείρημα. Αυτό το πολύ κρίσιμο ζήτημα πρέπει να αποκατασταθεί.
· Στις προγραμματικές μας προτάσεις χρειάζεται σαφήνεια και τεκμηρίωση, ώστε να κερδίζεται μια νέα εμπιστοσύνη μέσα στην κοινωνία και ιδιαίτερα τη νεολαία στο πλαίσιο του γενικού τρίπτυχου «Κοινωνική δικαιοσύνη – Κλιματική δικαιοσύνη – Επανεκκίνηση της Δημοκρατίας» και βεβαίως την υπεράσπιση της ειρήνης και την καταγγελία πολεμικών επιχειρήσεων στα όρια της γενοκτονίας, όπως μόλις προχθές το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης γνωμοδότησε για τις επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό.
· Στο πλαίσιο του προγράμματός μας και για την επείγουσα αντιμετώπιση διεθνώς της κλιματικής κρίσης αναγνωρίζουμε τις αρνητικές επιπτώσεις και είμαστε στη σύγχρονη εποχή αντίθετοι στις εξορύξεις και τη χρησιμοποίηση για ενέργεια των ορυκτών καυσίμων. Βεβαίως χρειάζεται η εφαρμογή μίας συγκεκριμένης στρατηγικής για τις περιοχές που θίγονται από την απολιγνιτοποίηση με βάση ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, τη στήριξη των κοινωνικών υποδομών που απαιτούνται και την αποκατάσταση των ζημιών και των επιπτώσεων σε εισόδημα και στον τομέα της εργασίας. Ζήτημα για το οποίο η σημερινή κυβέρνηση, αφού μάλιστα πρόσδεσε τη χώρα μεσοπρόθεσμα με κάθε τρόπο στο φυσικό αέριο, όχι μόνο δεν έχει κάνει τίποτα αλλά ευνοεί σκανδαλωδώς μεγάλα συμφέροντα για την άναρχη και μαζική δημιουργία ενεργειακών πάρκων στην περιοχή.
Νίκος Βούτσης
