Την υπογραφή και ευθύνη του ίδιου του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και της Κυβέρνησης του έχει το δεύτερο οριζόντιο γενικό lockdown στη χώρα τόνισε ο τ. Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Βούτσης σε συνέντευξη που έδωσε στο pagenews.gr και την εκπομπή «Opinion Leader» με τον Δημήτρη Τάκη. Ο Νίκος Βούτσης ανέλυσε το πώς φτάσαμε στην απόφαση για τη νέα καραντίνα, επισήμανε μία προς μία τις κυβερνητικές ευθύνες, μίλησε για τη στάση και την επικοινωνιακή τακτική των λοιμωξιολόγων, υπερασπίστηκε τη νεολαία για όσα της επιρρίπτουν για την έξαρση της πανδημίας και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τα «κύματα νέας φτωχοποίησης» που θα χτυπήσουν την κοινωνία.
Μίλησε ακόμα για την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού και των ζητημάτων που προκαλεί ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε στη δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά και στο φαινόμενο του «χρυσαυγιτισμού» που δεν έχει τελειώσει.
Τα βασικά σημεία της συνέντευξης του Νίκου Βούτση στο pagenews.gr και τον Δημήτρη Τάκη:
Για το νέο lockdown και το πώς φτάσαμε μέχρι εκεί:
«Θέλω να είμαι σαφής και ειλικρινής, υπήρχαν και υπάρχουν και εξωγενείς παράγοντες, αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε και στην Ευρώπη που φέρανε αυτή την επιδείνωση στο δεύτερο κύμα. Ακούγοντας, όμως, τους επιστήμονες τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, σας θυμίζω τις προβλέψεις του ΑΠΘ από τις 19 Οκτωβρίου και ύστερα που είχαν δώσει κάτι νούμερα που τότε μας φαινόντουσαν ανατριχιαστικά, ακούγοντας αυτά που λένε οι επιστήμονες και τώρα για την τεράστια αβεβαιότητα που υπάρχει γύρω από τον ιό, είναι σαφές ότι την σφραγίδα της αποτυχίας και ότι εσπευσμένα φτάνουμε σήμερα σε αυτό το lockdown δεν μπορεί παρά να τη φέρνει η ίδια η κυβέρνηση. Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός χθες, ανέλαβε πλήρως την πολιτική ευθύνη για το πως στο διάγγελμά του πριν από πέντε μέρες είπε άλλα πράγματα και μέσα σε πέντε μέρες προχωράει στο ριζικό lockdown.
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι δεν ελήφθησαν έγκαιρα μέτρα για τις εστίες πιθανής, και βέβαιης όπως φάνηκε, μετάδοσης και αναμετάδοσης του ιού, δεν ελήφθησαν μέτρα για την στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, υπήρχε εφησυχασμός, υπήρχαν αυταπάτες ή υπήρχαν και διαφορετικές πολιτικές οπτικές για το τι έπρεπε να γίνει για την υγεία του κόσμου, για τα σχολεία, για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, για τον τουρισμό, για την ενίσχυση των επιχειρήσεων που είναι πολύ κρίσιμο ζήτημα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι πρόκειται για μια μεγάλη πολιτική αποτυχία πάνω σε ένα ζήτημα που είναι εξαιρετικά κρίσιμο για την υγεία του λαού, για την οικονομία. Κύματα νέας φτωχοποίησης μπορεί να έρθουν και από το δεύτερο lockdown. Γενικά, πιστεύω ότι η υπογραφή σε αυτό το δεύτερο lockdown είναι σε τελευταία ανάλυση της κυβέρνησης και του κ. Μητσοτάκη προσωπικά».
Για το αν η αξιωματική αντιπολίτευση θα «βάλει πλάτη» παρά τις κριτικές στην κυβέρνηση να πειστούν οι πολίτες να τηρήσουν ευλαβικά τα μέτρα:
«Δεν νομίζω ότι είναι θέμα ανευθυνότητας της νεολαίας που στοχοποιήθηκε πάρα πολύ το τελευταίο διάστημα και ακούσατε χθες τον κ. Τσιόδρα που είπε το σαφές, που προκύπτει από όλη την έρευνα που κάνουν υπεύθυνοι, ότι το 86% των κρουσμάτων ήρθαν από κλειστούς χώρους και όχι από ανοιχτό χώρο. Ούτε είναι θέμα ανευθυνότητας της κοινωνίας, των πιο λαϊκών, των πιο φτωχοποιημένων στρωμάτων ή και της μεσαίας τάξης και της νεολαίας που παίρνουν τα Μέσα Μεταφοράς και δεν κυκλοφορούν συνεχώς με το αυτοκίνητό τους, όπως κάνω εγώ παραδείγματος χάριν.
Ήταν αναγκασμένοι και έπρεπε να πηγαίνουν στις δουλειές τους σε όλη αυτή τη φάση του επταμήνου και ήταν «πατείς με – πατώ σε» στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ούτε είναι θέμα περιορισμένης ευθύνης ή εφησυχασμού του υγειονομικού προσωπικού που πραγματικά πλέον βρίσκεται σε μια κατάσταση κόπωσης με πολλά κρούσματα και μέσα στις γραμμές του. Κι αυτός είναι ένας επιπλέον παράγοντας για τον οποίο όλοι φοβούνται για την αντοχή του συστήματος υγείας. Δυστυχώς, ξεχνάνε πάρα πολλοί, για να μην πω όλοι, ότι δεν έχουμε δύο φάσεις της πανδημίας.
Έχουμε τρεις φάσεις διότι υπήρξε η μεσαία φάση. Δηλαδή, υπήρξε ένα ικανό χρονικό διάστημα στο οποίο οι ίδιοι οι επιστήμονες έλεγαν και διεθνώς και στη χώρα μας πώς θα έρθει ένα δεύτερο κύμα το Φθινόπωρο, βεβαίως είχαν μεγαλύτερη αισιοδοξία για τα εμβόλια που θεωρούσαν ότι θα βγούνε μέσα στο ’20, και χρειαζόταν να υπάρχει μια σοβαρή προετοιμασία για όλες τις εστίες: δηλαδή για τα σχολεία, για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, για το πώς θα άνοιγε ο τουρισμός, για το πώς θα υπάρξει μια εμπροσθοβαρής στήριξη στις επιχειρήσεις όλων των μεγεθών, αλλά κυρίως στους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς και τους μικρομεσαίους για να έχουν ένα κεφάλαιο κίνησης για να μπορούν να αντέξουν στην επανεκκίνηση.
Αυτά τα θέματα είχαν τεθεί στον δημόσιο διάλογο. Υπήρξε διαφορετική πολιτική οπτική από τη μεριά της κυβέρνησης. Δεν είναι μόνο ο εφησυχασμός στον οποίο αυτοκριτικά αναφέρεται ο πρωθυπουργός. Ως εκ τούτου, στη δεύτερη φάση που υπήρξε ένας αιφνιδιασμός, όπως λέει ο κ. Μητσοτάκης, από την εκθετική ανάπτυξη των κρουσμάτων το τελευταίο δεκαήμερο, θα χρειαζόταν να υπάρξει μια ψύχραιμη και τεκμηριωμένη αποτίμηση και των πολιτικών ευθυνών. Γι’ αυτό και σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είπε δημόσια την πρότασή μας να υπάρξει μια ευρεία συναίνεση για ένα εξάμηνο και ένα κοινό σχέδιο των πολιτικών δυνάμεων το οποίο θα συμφωνηθεί σε μια σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, βάζοντας όμως κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις.
Η βασική είναι να μην συνεχίσουν να έρχονται μεσούσης της πανδημίας νομοσχέδια τα οποία είναι προκλητικά και οδηγούν σε περαιτέρω φτωχοποίηση. Αναφέρθηκε στο πτωχευτικό, στο εργασιακό, εγώ θα αναφερθώ και στο νομοσχέδιο που είχε έρθει για τις διαδηλώσεις, στο νομοσχέδιο που ήρθε για την Παιδεία.
Σε αυτό το ενδιάμεσο διάστημα αντί να υπάρχει μια αξιοποίηση του χρόνου για να ληφθούν όλα τα μέτρα καθώς λεφτά υπήρχαν και λεφτά υπάρχουν από ό, τι λέει και η κυβέρνηση σήμερα, δεν το λέει μόνο η αντιπολίτευση. Υπήρχε και «πράσινο φως» από την ΕΕ και με τις διαδοχικές παρατάσεις για την ισχύ του δημοσιονομικού συμφώνου, αλλά και για μια ευθεία δυνατότητα επούλωσης όλων των θεμάτων που προκύπτουν από την πανδημία και βοήθεια από την ΕΚΤ. Καθώς υπήρχαν αυτές οι δυνατότητες σε αυτή τη δεύτερη φάση, η αναγκαία αλληλεγγύη, η κοινωνική συνοχή, η αναγκαία πολιτική συνεννόηση που πρέπει να υπάρχει, η ευρύτατη για τους επόμενους δύσκολους μήνες, πρέπει να εδράζεται σε μία συμφωνία, σε μία συνεννόηση, σε μία συναίνεση.
Δεν μπορεί να είναι, όμως, όπως στην πρώτη φάση στην οποία υπήρξε ένας αιφνιδιασμός πανευρωπαϊκός. Τότε ελήφθη σωστά και έγκαιρα η απόφαση να γίνει lockdown που βοήθησε και η ίδια η κοινωνία με την αυτοσυγκράτησή της να φτάσουμε σε ένα αίσιο αποτέλεσμα. Το σημείο αφετηρίας για τη χώρα τον Ιούνιο ήταν καλύτερο, κατά κοινή παραδοχή, από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και της Μεσογείου και της Κεντρικής Ευρώπης. Άρα, δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να συγκρίνουμε με χώρες που είχαν υποστεί βαρύτατα πλήγματα στην πρώτη φάση, ενώ η χώρα μας εκκινούσε από ένα καλό σημείο».
Για το ποιο είναι το μίνιμουμ συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων:
«Επί του προγράμματος για την άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ, το βάζουν οι αρχηγοί και των άλλων κομμάτων, το έβαλαν και στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή».
Για τις επιθέσεις που δέχεται ο Σωτήρης Τσιόδρας από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως από τον Παύλο Πολάκη στη Βουλή χθες:
«Ξεκινάω από το κρίσιμο ζήτημα που υπάρχει πραγματικά, να μην ενθαρρύνονται τάσεις που οδηγούν στην άρνηση της πανδημίας, είδαμε τι γίνεται στην Αμερική, τη Βρετανία και αλλού. Οδηγούν σε αδιέξοδα και σε όξυνση του φαινομένου. Φαίνεται ότι σε αυτό το ζήτημα όλες οι πολιτικές δυνάμεις και οι κοινωνικές δυνάμεις συμφωνούν και έχουμε αντιμετωπίσει αυτές τις συνωμοσιολογικές και άλλες θεωρίες. Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι δεν έχουμε στο στόχαστρό μας σε καμία περίπτωση την επιστημονική κοινότητα ή τους επιστήμονες κατά μόνας. Όλο αυτό το διάστημα έβγαιναν και πολύ περισσότεροι πέραν του κ. Τσιόδρα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και βοήθησαν να αντιληφθεί η ελληνική κοινωνία τι σημαίνει ο κίνδυνος της πανδημίας.
Στο στόχαστρό μας είναι αποκλειστικά οι πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης που βρέθηκε σε κόντρα κιόλας με συστάσεις που είχαν υπάρξει από την επιστημονική κοινότητα. Εγώ θα σας πω για ένα άρθρο στις αρχές Σεπτεμβρίου ή τέλος Αυγούστου στην έγκριτη Καθημερινή όπου διέρρευσαν σοβαρές διαφωνίες που υπήρχαν στην επιστημονική κοινότητα και στην επιτροπή των λοιμωξιολόγων σε όλη τη φάση που ο κ. Τσιόδρας απείχε από τη δημόσια ενημέρωση. Διαφωνίες για τα σχολεία, για το 80% στα πλοία. Τώρα δεν υπάρχει κανένας κανόνας στα πλοία, είναι σαν να είναι πριν από την επιδημία. Υπήρχαν ενστάσεις πολύ σοβαρές από την επιστημονική κοινότητα.
Η κυβέρνηση έκανε προσπάθεια να κρύψει τις δικές της ευθύνες πίσω από μια δήθεν ομοφωνία, η οποία δεν υπήρξε. Στα μέσα Σεπτεμβρίου ο κ. Τσίπρας κατέθεσε, και στη συνέχεια και άλλες πολιτικές δυνάμεις, την επιβεβλημένη πρόταση να υπάρχει διαφάνεια και διαύγεια και να έρθουν στη δημοσιότητα τα πρακτικά της επιτροπής των λοιμωξιολόγων, πράγμα το οποίο ακόμα και χθες ο κ. Μητσοτάκης ενώ είπε ότι έχει αιφνιδιαστεί και πάμε προς γενικευμένο lockdown, επί της ουσίας το αρνήθηκε.
Θεωρούμε ότι όλοι οι επιστήμονες έχουν τις επιστημονικές τους απόψεις και από εκεί και πέρα κρίνονται και με τη δημόσια παρουσία τους και με τη δημόσια έκθεσή τους. Λάθη κάνουν και αυτοί, το θέμα είναι να μην είναι εσκεμμένα, όπως εσκεμμένο ήταν του κ. Μαγιορκίνη που είχε βγει με κάτι περίεργα σχήματα και ήθελε να μας δείξει ότι είτε με 15 είτε με 15 είτε με 27 μαθητές σε 40 τετραγωνικά, δεν τρέχει και τίποτα. Αυτό ήταν μια φανερή προσπάθεια κάλυψης της κυβέρνησης».
Για τη δίκη της Χρυσής Αυγής και για το αν έχουμε ξεμπερδέψει με τον «χρυσαυγιτισμό»:
«Πρέπει να γίνει πολλή δουλειά ακόμα. Η πολιτική εκπροσώπηση του φασισμού, οριακά, έχει αποφευχθεί, για την ελληνική Βουλή, ενώ πέρασαν το 3% για την Ευρωβουλή πριν ενάμισι χρόνο. Πράγματι έχει αποφευχθεί και δια της δικαστικής απόφασης. Πλέον, κοινωνικά, ηθικά, ιστορικά και πολιτικά έχει συρρικνωθεί αυτό το πλαίσιο. Και ελπίζουμε να παραμείνει έτσι τα επόμενα χρόνια.
Πλην, όμως, υπάρχει ο κοινωνικός εκφασισμός, τον οποίο γνωρίζουμε πολύ καλά, και με τη Χρυσή Αυγή και πριν από τη Χρυσή Αυγή, που είχε φτάσει στο ανώτατο όριο και με εγκληματικές πράξεις. Μπορεί κάποια στιγμή να βρει και τις κοινωνικές του εκπροσωπήσεις. Ο κοινωνικός εκφασισμός είναι ζωντανός και υπαρκτός, ενώ έχει εύφορο έδαφος στο «θερμοκήπιο» της πανδημίας.
Σε επιτηρούμενες πλέον κοινωνίες και σε περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, τίθενται ζητήματα δημοκρατίας, τίθενται ζητήματα, θεωρητικά, ιδεολογικά, αλλά κυρίως της καθημερινότητας. Πάνω σε ποιο πλαίσιο; Ποιο είναι το μεγάλο κάδρο; Ο φόβος. Η αβεβαιότητα. Ο φόβος απέναντι στο διαφορετικό, η αποστασιοποίηση και το χτύπημα των συλλογικών αλληλέγγυων διαδικασιών που είναι δύσκολο να αναπτυχθούν μέσα σε συνθήκες πανδημίας. Άρα, θα ήμουν πολύ αβέβαιος, πολύ πρόχειρος να σας έλεγα ότι μετά την κατάληξη της Χρυσής Αυγής ότι επιτέλους ανέπνευσε η δημοκρατία μας και ότι δεν θα ξανά-υπάρξουν τέτοια φαινόμενα».
Πηγή: Independent News από Page News
