Νίκος Βούτσης: Αντιθεσμικές ενέργειες στα όρια της δημοκρατικής εκτροπής

Ο κ. Ντογιάκος μιλάει επί παντός του επιστητού, χωρίς να ενθαρρύνει πρωτοβουλίες και θεσμικές διαδικασίες που ακυρώνουν την προφανή συγκάλυψη του σκανδάλου.

Το νέο επίδομα πιστοποιεί την εμμονική συνέπεια της κυβέρνησης στο να αφήνει ανέγγιχτους όλους τους μηχανισμούς αισχροκέρδειας των καρτέλ τόσο στην ενέργεια όσο και στην τελική διαμόρφωση των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης. Ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί του δεν τόλμησαν να απαντήσουν στην κατάθεση εκ μέρους του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης του αναλυτικού δελτίου με τις τιμές «στο χωράφι» και τον παραγωγό μέχρι τον πολλαπλασιασμό τους όταν φτάνουν στο «ράφι».

Η όποια μικρή και μερική ανακούφιση θα υπάρξει και μέσω αυτού του επιδόματος θα είναι ταυτόχρονα, λόγω της πολιτικής για έλλειψη ελέγχων, πράσινο φως για αντίστοιχες ανατιμήσεις.

Στη Βουλή, κι όχι μόνο, ο κ. Μητσοτάκης έχει βρεθεί ενώπιον της βαρύτατης κατηγορίας για δημοκρατική εκτροπή. Με επιβεβαιωμένη την παρακολούθηση από την ΕΥΠ ενός τουλάχιστον Έλληνα ευρωβουλευτή, υπουργού της κυβέρνησης και δημοσιογράφων ως πλέον πρόσφατες αποκαλύψεις, ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να απαντήσει στην ευθεία πρόκληση για «εκτροπή» που του απηύθυνε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επικαλούμενος ανερυθρίαστα ότι το ζήτημα αυτό δήθεν δεν απασχολεί τους πολίτες και ότι η δικαιοσύνη θα βρει τη λύση.

Η επιχείρηση για «στεγανοποίηση» της έρευνας συνεχίζεται με συνέργεια διάφορων Κέντρων. Η περιφρόνηση του κοινοβουλίου από αυτά τα Κέντρα και από τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη είναι πρωτοφανής. Το ίδιο και η εμμονική υπονόμευση των ανεξάρτητων αρχών, της ΑΔΑΕ εν προκειμένω και του προέδρου της, που βρίσκονται υπό πίεση των παραγόντων που θέλουν την κάλυψη μέσω της αποθάρρυνσης των ερευνών και των νόμιμων ελέγχων.

Στην ίδια κατεύθυνση, οι πολλαπλές απειλές προς την ερευνητική δημοσιογραφία περισσότερο θυμίζουν καθεστώς έκτακτης ανάγκης και περιστολή δικαιωμάτων παρά υπεύθυνη στάση για την ενθάρρυνση και την εγγύηση που και η ίδια η δικαιοσύνη με τον δικό της ρόλο θα έπρεπε να δίνει ώστε «να χυθεί άπλετο φως» και να αποδοθούν ευθύνες στα Κέντρα και τους πολιτικούς υπεύθυνους των Κέντρων που υλοποίησαν το σχεδιασμό της δημοκρατικής εκτροπής. Υπάρχει πρόδηλη και προκλητική αδράνεια στη διερεύνηση των πολυπληθών πλέον υποθέσεων που τεκμηριώνουν το σκάνδαλο των υποκλοπών. Όλοι έχουν τεθεί ενώπιον των ευθυνών τους με τον πλέον σαφή τρόπο και κρίνονται, κρινόμαστε, από την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος, το σεβασμό του Κράτους Δικαίου και την πίστη στη λαϊκή κυριαρχία ως πυλώνες της Δημοκρατίας αλλά και της διεξόδου από τις κρίσεις που δημιουργούν οι αντιθεσμικές ενέργειες στα όρια της δημοκρατικής εκτροπής.