Macro

Νίκος Σερβετάς: Συνήγορος για θέματα Τύπου

Από τη δημιουργία του ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να αντιπαλέψει την εχθρική στάση των μέσων ενημέρωσης, τα περισσότερα των οποίων κατέχουν μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι συναλλάσσονται με το Δημόσιο. Παράλληλα, τα δείγματα γραφής που ο ίδιος έχει να επιδείξει, στα μέσα ενημέρωσης που χειρίστηκε, δεν μπορούν να θεωρηθούν άξια προς μίμηση. Η θητεία του στην κυβέρνηση δεν άφησε αποτυπώματα τα οποία μπορεί σήμερα να επικαλεστεί, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που ελάχιστοι πλέον θυμούνται. Κάποια εισπρακτικά μέτρα από τους καναλάρχες, που τελικά ούτε αυτά εφαρμόστηκαν, και τίποτε άλλο που να είναι απτό και κυρίως να προστατεύει τον πολίτη από την «κακή ενημέρωση».

Ανάλογες διαπιστώσεις γίνονται τακτικά, ενώ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκδηλώνουν την αγανάκτησή τους για τα «πετσωμένα μέσα», χωρίς, όμως, να μπορούν να δείξουν ή έστω να προτείνουν κάτι διαφορετικό. «Ενισχύουμε τον πλουραλισμό στην ενημέρωση με οδηγό μία σύγχρονη κι ανταγωνιστική δημόσια τηλεόραση. Επιλέγουμε τη Διοίκηση της ΕΡΤ και του ΑΠΕ από τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής και επαναφέρουμε την ευθύνη τους στα αρμόδια υπουργεία», αναφέρεται στο κεφάλαιο 2Α του κειμένου των θέσεων του 3ου Συνεδρίου.
Κακό προηγούμενο
Η παραπάνω διατύπωση αναφέρεται μόνον στους δημόσιους φορείς ενημέρωσης, αφήνοντας και πάλι ανεξέλεγκτα τα ιδιωτικά μέσα να αυθαιρετούν και, με στόχο το άμεσο ή έμμεσο κέρδος, να παραβιάζουν ακόμα και τους στοιχειώδεις κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Ο «πλουραλισμός», στον οποίο αναφέρονται οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αφορά στις «απόψεις» και όχι στις «ειδήσεις». Δεν προστατεύεται ο πολίτης από την απόκρυψη ή την υπερπροβολή θεμάτων, με αποτέλεσμα τον επηρεασμό στη διαμόρφωση της γνώμης του, ακόμα και για όσα τον αφορούν άμεσα. Τη σωστή ενημέρωση δεν την εγγυώνται καθοριστικά ούτε οι δημοκρατικές διαδικασίες διορισμού των υπευθύνων (διάσκεψη των προέδρων της Βουλής) ούτε οι πολιτικές απόψεις και η οικονομική ισχύς των ιδιοκτητών των μέσων. Θυμόμαστε από την προηγούμενη περίοδο, πόσο κωλυσιέργησε η ΝΔ τη λειτουργία του ΕΣΡ και πόσο ελλιπή ήταν τα μέτρα που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν ξεχνάμε το μονοπώλιο στη διανομή του τύπου (Argos – Μαρινάκης), όπου ένας και μόνον επιχειρηματίας ελέγχει τη διακίνηση του Τύπου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι έως τώρα πρακτικές έχουν αναγκάσει εκδότη να φθάσει έως την Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Πρόταση
«Θεσπίζουμε νέα ανεξάρτητη Υπηρεσία Press Ombudsman (κακή απόδοση στα ελληνικά “Συνήγορος για θέματα Τύπου”, θα πρότεινα τον όρο “Επίτροπος”) η οποία θα αντικαταστήσει ή θα βρίσκεται σε άμεση συνεργασία με το ΕΣΡ και θα έχει στην αρμοδιότητά της εκτός από τους Ρ/Τ σταθμούς και τα έντυπα και τις ιστοσελίδες με ελληνικό url». Αυτή θα μπορούσε να είναι η τελευταία παράγραφος του κεφαλαίου 2Α των Θέσεων.
Όπως ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ο Press Ombudsman θα επιτηρεί και θα φροντίζει για την αυστηρή τήρηση των άρθρων 14 και 15 του Συντάγματος (περί τύπου) καθώς και για την εφαρμογή της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, όπως αυτή ορίζεται στον Παγκόσμιο Χάρτη Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων και έχει υιοθετηθεί από την ΕΣΗΕΑ. Θα είναι, πέρα από κάθε εξαφανισμένο σήμερα εισαγγελέα, η Υπηρεσία –μεσοπρόθεσμα μπορεί να μετατραπεί και σε ανεξάρτητη Αρχή ώστε να μην υπόκειται σε καμία πρόσκαιρη κυβερνητική πλειοψηφία– στην οποία θα μπορεί να προσφεύγει ο κάθε θιγόμενος πολίτης, κυρίως, όμως, θα έχει υποχρέωση και καθήκον να παρεμβαίνει αυτεπαγγέλτως κάτι που σήμερα έχει ξεχαστεί εντελώς.
Νίκος Σερβετάς