Σημεία της ομιλίας του Νίκου Φίλη, τομεάρχη Παιδείας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή:
42 σαρωτικές αλλαγές που αφορούν την εκπαίδευση» διαβάζουμε για το “σχέδιο Πισσαρίδη”. Χρειαζόταν “Νόμπελ” για να σκεφτεί αυτές τις αλλαγές; Τίποτα νέο, τίποτα καινοτόμο, τίποτα ζωογόνο για την παιδεία και τη νεολαία. Ένα συμπίλημα, μια επανάληψη φθαρμένων νεοφιλελεύθερων μέτρων που έχουν καταδικάσει την εκπαίδευση σε διαρκή λιτότητα.
Και δυστυχώς, πέρα από τη λιτότητα, η αποδοχή της δημογραφικής συρρίκνωσης της χώρας. Είναι δυνατόν, να σχεδιάζουμε την ανάπτυξη υιοθετώντας άοπλοι, μοιραίοι, απέναντι στο αρνητικό στοιχείο της δημογραφικής συρρίκνωσης;
Όλο το σχέδιο διέπεται από τρεις εμμονές: υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, εγκαθίδρυση σχολείων πολλών ταχυτήτων, ιδιωτικοποίηση πτυχών της δημόσιας εκπαίδευσης, ακόμα και με παράδοση τμημάτων της σημερινής δημόσιας εκπαίδευσης στην αγοραία ιδεολογία και πρακτική.
Σχολείο εξεταστικό κέντρο: λιγότερη διαδικασία μάθησης για να χωρέσουν περισσότερες εξετάσεις. Αποτέλεσμα; χειρότερο μάθημα, μεγέθυνση των ανισοτήτων.
Σχέδιο κοινωνικού και εκπαιδευτικού διαλόγου; Όχι, μονομερής κίνηση που κυοφορήθηκε έξω από τα σχολεία και την κοινωνία.
Εννιά άξονες του σχεδίου Πισσαρίδη, συνοπτικά:
1/ επανέρχεται η τράπεζα θεμάτων και μάλιστα σε όλες τις τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: πανελλαδικού τύπου εξετάσεις χωρίς μορφωτικό κέρδος, που επιπλέον αφήνουν παιδιά ανεξεταστέα και υποχρεώνουν τους γονείς να πληρώνουν περισσότερα φροντιστήρια,
2/ αξιολόγηση από κεντρικό φορέα των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών, με ρητή επιδίωξη τη μείωση της χρηματοδότησης των σχολείων. Καλά και κακά σχολεία, πολλές ταχύτητες,
3/ αυτονομία σχολικών μονάδων. Ακούγεται ωραίο, παραπέμπει όμως στην εγκατάλειψη των σχολείων και όχι στην αναγκαία πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών,
4/ αύξηση του αριθμού των παιδιών, ανά τμήμα. Αυτό που νομοθέτησε η κυρία Κεραμέως το καλοκαίρι για τα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία (εν μέσω πανδημίας!), αλλά τώρα σε όλες τις βαθμίδες
5/ αύξηση του ωραρίου του διδακτικού προσωπικού, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του το σύνολο της προσφοράς στην εκπαίδευση, τη δουλειά στο σπίτι, τη γραμματειακή υποστήριξη που προσφέρουν οι εκπαιδευτικοί και άλλα πολλά,
6/ συγχώνευση των πανεπιστημίων σε όλη τη χώρα. Ένα νέο σχέδιο εξαφάνισης, ουσιαστικά, περιφερειακών πανεπιστημίων και σχολών από το χάρτη,
7/ εισαγωγή στα πανεπιστήμια με «βάση το δέκα». Αυτό το γερασμένο νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα των «κακών μαθητών» που δεν αξίζουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους σε ένα άλλο περιβάλλον. Και βέβαια, χιλιάδες παιδιά έξω από τα πανεπιστήμια, έτοιμοι πελάτες για τα ιδιωτικά και αμφίβολης ποιότητας ΙΕΚ. «Βάση δέκα» κι εκεί άραγε; Όχι ασφαλώς! Εκεί «βάση τα δίδακτρα»,
8/ στόχος, υποτίθεται, «100.000 αλλοδαποί φοιτητές να έρθουν στη χώρα μας να φοιτήσουν ως το 2030». Στην πραγματικότητα, μοντέλο το οποίο συνδυαζόμενο με την υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων, προσφέρει έναντι αμοιβής της μόρφωση και επαγγελματική αποκατάσταση, καταρχάς μόνο σε αλλοδαπούς αλλά αναπόφευκτα σύντομα και σε Έλληνες, ενώ μετατρέπει τα σχολεία σε επιχειρήσεις και τους καθηγητές σε πωλητές και εμπόρους,
9/ καθιέρωση διδάκτρων ως ποινή (!) σε όσους φοιτητές παρατείνουν το χρόνο των σπουδών τους. Ένα παράθυρο που όλοι υποψιαζόμαστε πού θα οδηγήσει, Εκτός αυτού, πρόκειται για ευθεία παραβίαση της συνταγματικής επιταγής για δωρεάν εκπαίδευση.
Χρειάζεται να συνεχίσω;
Νίκος Φίλης
Πηγή: Independent News
