Ο Νίκος Φίλης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Μιλά στην «Εφ.Συν.» και στον Δημήτρη Τέρζη για τις εκλογές, το πρόγραμμα και τις διαφορές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., ενώ ιδιαίτερη σημασία έχουν οι επισημάνσεις του για το ιδεολογικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ μετά το άνοιγμα στην Κεντροαριστερά.
• Είπατε πρόσφατα σε μια συνέντευξή σας ότι, με αφορμή τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να «ξανασυστηθεί» στην κοινωνία. Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν από την κάλπη. Πιστεύετε ότι αυτό συνέβη και θα αποτυπωθεί την Κυριακή των εκλογών;
Μετά τα μνημόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να διεκδικήσει μια «καθαρή» τετραετία απελευθερωμένος από τους ασφυκτικούς μνημονιακούς καταναγκασμούς και να κυβερνήσει, επιτέλους, με το δικό του πρόγραμμα. Από τον περασμένο Αύγουστο, δίνουμε συνεχώς δείγματα γραφής, υλοποιώντας ένα μεγάλο πρόγραμμα ανακούφισης των στρωμάτων που επλήγησαν βαριά από την κρίση. Οι πολίτες μάς έστειλαν, όμως, το μήνυμα ότι αυτό δεν αρκεί.
Οτι το μείζον είναι να χαραχθεί μια σταθερή πορεία ανάπτυξης και ευημερίας κι όχι απλώς να αντιμετωπίζουμε τις πιο ακραίες συνέπειες μιας ανακυκλούμενης κρίσης. Οταν, λοιπόν, είπα «να ξανασυστηθούμε», εννοούσα να προβάλουμε πάνω από όλα το δικό μας πρόγραμμα, την ελπίδα για το μέλλον που αντιπροσωπεύει η Αριστερά και όχι τον φόβο για το αύριο που εκπροσωπεί η Ν.Δ. Και αυτό πιστεύω ότι συνέβη και θα αποτυπωθεί στην κάλπη των εκλογών.
• Συνήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ από το σοκ της ήττας στις ευρωεκλογές; Είχατε πει τότε ότι «στις εκλογές θα πάμε με βαριά όπλα κι όχι με σφεντόνες». Τα καταφέρατε; Το παιχνίδι «γυρίζει»;
Το σοκ και ο προβληματισμός γρήγορα μετατράπηκαν μέσα στον κόσμο σε διάθεση για αγώνα και προσφορά για να υψωθεί ένα τείχος στη δεξιά παλινόρθωση. Σε πείσμα και πάθος για την ανατροπή. Και είδατε ότι, σιγά σιγά, μαθαίνοντας από τα λάθη μας, μιλήσαμε πληρέστερα για το σύνολο του κυβερνητικού έργου κι όχι μόνο για κάποιες επιμέρους πτυχές του, παρουσιάσαμε τα στοιχεία της οικονομίας που πείθουν και τον τελευταίο δύσπιστο ότι επί ΣΥΡΙΖΑ βελτιώθηκαν όλα τα κρίσιμα μεγέθη. Οτι, για πρώτη φορά στην ιστορία των τελευταίων δεκαετιών, δεν θα μπορεί η επόμενη κυβέρνηση –όποια κι αν είναι– να ισχυριστεί ότι παρέλαβε «καμένη γη».
Προβάλαμε με συνεκτικό τρόπο την αντίληψή μας για το κοινωνικό κράτος ως παράγοντα ανάπτυξης και προστασίας των ευάλωτων αλλά και των μεσαίων τάξεων και όχι ως μηχανισμό διανομής επιδομάτων, όπως είχε καταφέρει να το συκοφαντήσει η Ν.Δ. Αναδείξαμε κρίσιμες πτυχές του προγράμματος της Ν.Δ. για την παράδοση της επικουρικής ασφάλισης σε ιδιώτες, για την καταβαράθρωση των εργασιακών σχέσεων, για τις (μη) προσλήψεις στο Δημόσιο, για τις παροχές και τις φοροαπαλλαγές προς τον μεγάλο πλούτο που θα κληθούν να αντισταθμίσουν οι ασθενέστεροι ή ένας νέος δημοσιονομικός εκτροχιασμός, μια δεύτερη οικονομική χρεοκοπία, από το ίδιο κόμμα και τα ίδια πρόσωπα που έσπρωξαν την Ελλάδα στον γκρεμό της καταστροφής και της ταπείνωσης πριν από μια δεκαετία. Αυτά ήταν τα «βαριά όπλα» του δικού μας πολιτικού λόγου και, όπου τα δοκιμάσαμε με συνέπεια, η Ν.Δ. είχε σοβαρό πρόβλημα πολιτικής επάρκειας.
Γι’ αυτό, ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε «να δοξαστεί κρυπτόμενος» και απέφυγε την πολιτική αντιπαράθεση με τον πρωθυπουργό. Συνεπώς, ναι, το παιχνίδι «γυρίζει»».
• Aποκαλύψεις, όπως αυτές για τις επιστολές Καραμανλή, θα επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα ή ήρθαν αργά στην επιφάνεια;
Οι επιστολές του Κώστα Καραμανλή προς τον Τζορτζ Μπους και άλλους ηγέτες συνιστούν μείζον πρόβλημα. Αποκαλύπτουν την πρωτοφανή σκευωρία που στήθηκε από τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη, με αφορμή το Μακεδονικό, κατηγορώντας την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών ως εθνικούς μειοδότες και ενθαρρύνοντας, μαζί με την Ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή, πάσης φύσεως αθλιότητες και τραμπουκισμούς σε βάρος βουλευτών και του ίδιου του Κοινοβουλίου.
Μια απλή σύγκριση της Συνθήκης των Πρεσπών με τα διαλαμβανόμενα στην επιστολή Καραμανλή πείθει και τον πλέον αδαή ότι με τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ κατοχυρώθηκαν με τον πλέον ασφαλή τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα, ενώ, αντίθετα, η Ν.Δ. δεν διασφάλιζε τίποτα απολύτως, αφού η πρόταση που είχε αποδεχτεί περιλάμβανε διπλή ονομασία, δεν είχε πρόβλεψη για «erga omnes», ούτε προϋπέθετε συνταγματικές αλλαγές. Εν όψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου, ειδικά στον χώρο της Βόρειας Ελλάδας, θα πρέπει οι πολίτες να αντιληφθούν το μέγεθος της εξαπάτησης και της διαστρέβλωσης που επιχειρήθηκε σε βάρος τους και να τιμωρήσουν με την ψήφο τους τον κυνισμό, την υποκρισία και την πατριδοκαπηλία της Ν.Δ.
• Πολλοί είναι εκείνοι που λένε ότι υπήρχαν φωνές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ κατά την περίοδο διακυβέρνησής του, που ναι μεν διατύπωναν μια διαφορετική άποψη για τα γεγονότα, θίγοντας κάποια κακώς κείμενα, ωστόσο, στο τέλος υποτάσσονταν στην κομματική γραμμή. Αληθεύει αυτό και, αν ναι, έχει σχέση με την «υποβάθμιση» της λειτουργίας του κόμματος, όπως έχει ακουστεί;
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ούτε θα γίνει ποτέ ένας μονοφωνικός αρχηγικός σχηματισμός. Είναι το δημοκρατικά οργανωμένο κόμμα της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ο πλούτος των απόψεων στο εσωτερικό του είναι στοιχείο της φυσιογνωμίας του και της δύναμής του, σε αντίθεση με τα παραδοσιακά κόμματα των αρχηγικών μονολόγων και της ανύπαρκτης εσωκομματικής δημοκρατίας.
Την περίοδο της διακυβέρνησης είναι αλήθεια ότι υπήρξε μια σχετική υποβάθμιση των κομματικών λειτουργιών και μια δυσανάλογη συγκέντρωση ισχύος στα κυβερνητικά όργανα κι αυτό είχε συνέπειες και κόστος. Νομίζω ότι τη νέα περίοδο –όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα– το ζήτημα του κόμματος και της πολιτικής-συλλογικής του διεύθυνσης και λειτουργίας θα είναι καθοριστικός παράγοντας στη συνολική μας ανασυγκρότηση και στην εμβάθυνση της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα διακυβέρνησης και αγώνα, είτε βρίσκεται στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση.
• Ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του πριν από λίγες μέρες, και σε ερώτηση για το μέλλον του σχηματισμού ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, ανέφερε μεταξύ άλλων πως «θα κάνουµε ό,τι περνάει από το χέρι µας για να τη διευρύνουµε, να την απλώσουµε σε όλες τις περιοχές, τις πόλεις, τα χωριά, τις γειτονιές. Θα βοηθήσουµε να ριζώσει στις συνειδήσεις». Την ίδια μέρα σε tweet που έκανε αναφέρθηκε και στον Ανδρέα Παπανδρέου. Με αφορμή όλα αυτά και με τις συνεργασίες που έχουν ανακοινωθεί, πού θα τοποθετούσατε το ιδεολογικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα;
Οπως τόνισα στην ομιλία μου στο «Τριανόν», εμείς δεν μπορούμε να απεμπολήσουμε την αριστερή ταυτότητά μας και τις πρακτικές πολιτικές της επιλογές. Θα επιμείνουμε στη διαρκή εμβάθυνση και ισχυροποίησή της. Ούτε ο πρωθυπουργός θέτει τέτοιο ζήτημα. Διαλέγει, απλώς, να απευθυνθεί με τον δικό του τρόπο σε τάσεις και ρεύματα του προοδευτικού χώρου, σεβόμενος την προϊστορία τους και την πολιτική τους καταγωγή. Ομως, το ζήτημα που θέτει η εποχή μας δεν είναι τόσο οι καταγωγές, είναι η νέα σύγχρονη και συνεκτική ταυτότητα της Αριστεράς, που θα της δώσει τη δυνατότητα να σταθεί στο ύψος των προκλήσεων που θέτει η εποχή μας.
Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Δεν μπορούμε να γίνουμε κόμμα ευκαιρίας. Δεν μπορούμε να διαλυθούμε μέσα στον χυλό κεντρώων συναινέσεων. Η αριστερή ταυτότητά μας είναι ο πυρήνας της πολιτικής μας ύπαρξης και κρίσιμος παράγοντας στη μάχη εναντίον της δεξιάς παλινόρθωσης. Είναι το έδαφος από το οποίο δίνουμε σήμερα, μπροστά στις εκλογές, έναν πολυεπίπεδο αγώνα απέναντι στη Ν.Δ., αγώνα πολιτικό και προγραμματικό αλλά και μια μάχη ιδεών και αξιών.
Η ταυτότητά μας είναι ο νοηματικός και βιωματικός χώρος μέσα στον οποίο διαμορφωθήκαμε. Αυτή την ταυτότητα θα την κατοχυρώσουμε ως ηγεμονική στη συνείδηση της κοινωνίας και του έθνους, επιχειρώντας την πραγματοποίηση μιας αυτονόητης πολιτικής επιλογής: τη συγκρότηση μιας μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας, που θα εκφράσει πολυφωνικά και ισότιμα τον προοδευτικό χώρο και θα τον ανασυνθέσει σε ισχυρό πολιτικό υποκείμενο. Η στρατηγική επιλογή συγκρότησης της Προοδευτικής Συμμαχίας δεν είναι ανταγωνιστική στην πολιτική και ιδεολογική μας αυτονομία. Δεν αναιρεί τη ριζοσπαστική μας ταυτότητα. Προϋποθέτει τη διαρκή της εμβάθυνση και τη συγκεκριμένη πολιτική-προγραμματική της έκφραση.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
