Η εικόνα μιας αίθουσας με υπερ-εκπροσώπηση της Εκκλησίας (μιλήσανε 40 με 50 λεπτά οι εκπρόσωποί της) και από την άλλη με απόλυτη έλλειψη εκπροσώπησης φοιτητών και φοιτητριών, δείχνει μια Ελλάδα στραμμένη προς το παρελθόν, μια Ελλάδα που φοβάται να αντικρίσει το καθαρό πρόσωπο του μέλλοντός της. Είναι μια επιλογή και αυτή. Μια επιλογή που σφραγίζει αρνητικά τη συζήτηση επί του νομοσχεδίου.
Το νομοσχέδιο της ΝΔ συνάντησε κατά την ακρόαση των φορέων την οριστική, αμετάκλητη και κάθετη αντίδραση των πανεπιστημιακών, με εξαίρεση πρόσωπα που έχουν διοριστεί από την κυβέρνηση στις θέσεις τους όπως πχ. ο Πρόεδρος του ΔΟΑΤΑΠ. Οι εκλεγμένοι από την πανεπιστημιακή κοινότητα εκπρόσωποι, είτε ο πρόεδρος της Συνόδου των Πρυτάνεων είτε οι ομοσπονδίες, είχαν μια καθαρή εναντίωση στο νομοσχέδιο. Ήταν καταλυτική η κριτική τους.
Αν βέβαια συγκρίνουμε τη σημερινή διαβούλευση με αυτήν που έγινε την περασμένη Δευτέρα στην ίδια αίθουσα, των πανεπιστημιακών φορέων με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, θα καταλάβετε τη διαφορά… Δείχνει διαφορά αντίληψης στο πώς συζητάμε με την πανεπιστημιακή κοινότητα και πώς λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν τις απόψεις και τη δράση της.
Άρα, λοιπόν (είπα απευθυνόμενους στους κυβερνητικούς βουλευτές), συνεχίζετε απομονωμένοι από την πανεπιστημιακή κοινότητα και την κοινωνία.
Νίκος Φίλης
