Με τον Νάσο Ηλιόπουλο, δημοτικό σύμβουλο και επικεφαλής της «Ανοιχτής Πόλης», συζητάμε για τον «Μεγάλο Περίπατο», το μεγάλο φιάσκο του κυρίου Μπακογιάννη με το εξωφρενικό κόστος. Οι ζαρντινιέρες ξεκινούν από 550 ευρώ (περισσότερο από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα) και καταλήγουν στα 5.000 ευρώ, ενώ ένα παγκάκι κοστίζει 5.700!
Η προχειρότητα του έργου βγάζει κυριολεκτικά μάτια. Μας λέει ο Νάσος Ηλιόπουλος:
«Η δημοτική αρχή επέλεξε συνειδητά να μην ακούσει κανέναν όταν έπρεπε με αποτέλεσμα να τα ακούει τώρα από όλη την πόλη και όχι μόνο».
Η προχειρότητα φέρνει επίσης κινδύνους για τους πολίτες:
«Η ποδηλατική κοινότητα στήριξε από την αρχή αυτήν την παρέμβαση με ζέση. Γιατί, και καλά έκαναν, θεώρησαν ότι έσπασε το ταμπού ότι το ποδήλατο δεν είναι είδος πολυτελείας και μπορεί να μπει και στο κέντρο της πόλης. Αν μιλήσετε όμως σήμερα με τους ποδηλάτες θα σας πουν ότι δεν γίνεται να σχεδιάσεις ποδηλατόδρομο πάνω στο τραμ! Βάψανε με μπογιά απλώς το δρόμο και μια σειρά από λακκούβες παραμένουν. Ζητάς από τους ποδηλάτες να κάνουν ποδήλατο χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί οι ελάχιστες διαδικασίες που έπρεπε να γίνουν».
Ο δήμαρχος δικαιολογείται ότι τα έργα είναι «πιλοτικά και στην πορεία θα βελτιωθούν»:
«Τα έργα είναι μεν πιλοτικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάνουμε ένα πείραμα για το πώς οι ποδηλάτες μπορεί να προσγειωθούν πάνω σε παρμπρίζ στην Πανεπιστημίου για να πούμε μετά ότι θα το φτιάξουμε!».
Στη βάση όλων των προβλημάτων που δημιούργησε ο «Μεγάλος Περίπατος» βρίσκεται η αντιδημοκρατική συμπεριφορά του δημάρχου κυρίου Μπακογιάννη:
«Το γεγονός ότι χρειάστηκε μια ολόκληρη πόλη να βγει στα κάγκελα για να καταλάβεις ότι δεν μπορείς να αλλάζεις την πόλη χωρίς να ακούς τους ανθρώπους της πόλης, χωρίς να ακούς τους μαγαζάτορες, χωρίς να ακούς τους ανθρώπους που εργάζονται που μετακινούνται μέσα στην πόλη, δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με μια δημοτική αρχή που έχει την οπτική του επισκέπτη στην πόλη. Είναι, χαρακτηριστικά, παράδειγμα συλλογικής τιμωρίας της πόλης να λες ότι θα περιορίσω το ΙΧ χωρίς να ενισχύσω τα μαζικά μέσα μεταφοράς. Είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στη στενή ομάδα του δημάρχου που ξέρει ποια είναι η κατάσταση στα μέσα μεταφοράς. Δεν υπάρχει ένας άνθρωπος στη στενή ομάδα του δημάρχου που να έχει μπει σε ένα λεωφορείο, σ’ ένα τρόλεϊ ή σε ένα τρένο για να δει ποια είναι η κατάσταση και πάνω σε ποια κατάσταση ζητάνε από την πόλη να προσπαθήσει να συμβαδίσει με τις αλλαγές που γίνονται».
Ο Νάσος Ηλιόπουλος υπογραμμίζει:
«Νομίζω ότι η φράση «η δημοκρατία είναι παραγωγική δύναμη» είναι πολύ σωστή. Γιατί αν η δημοτική αρχή είχε ακούσει έναν αρχιτέκτονα δεν θα είχε πάρει αυτόν τον εξοπλισμό, αν είχε ακούσει τους ποδηλάτες δεν θα είχε σχεδιάσει τον ποδηλατόδρομο πάνω στο τραμ, αν είχε ακούσει τους εμπόρους της πόλης, δεν θα σχεδίαζε να κάνει μια σειρά από πράγματα που δεν σέβονται τη ζωή τους».
Στην εικοσάλεπτη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Νάσος Ηλιόπουλος μας περιγράφει και το όραμα της παράταξης που εκπροσωπεί, της «Ανοιχτής Πόλης», για μια πόλη βιώσιμη, που θα διατηρεί το δημιουργικό και παραγωγικό της χαρακτήρα, για μια πόλη των κατοίκων της και όχι της τουριστικής βιομηχανίας.
Ερωτήσεις – επεξεργασία – βίντεο: Άγγελος Καλοδούκας
Πηγή: Left
