«Οταν έχεις 300-350 μαθητές σε ένα αμφιθέατρο χωρίς καμία βοήθεια, δεν μπορείς να σκύψεις πάνω από τα προβλήματα των φοιτητών, να τους βοηθήσεις και να τους επιβλέπεις, ούτε καν για να γράψουν μια εργασία»
Ο κοσμήτορας του ΕΚΠΑ Μιχάλης Σπουρδαλάκης, ως πανεπιστημιακός καθηγητής, γνωρίζει το φαινόμενο της βιομηχανίας των επί πληρωμή ακαδημαϊκών εργασιών. «Oι συνθήκες επιτρέπουν την παραβατικότητα στην εξέταση και αυτό δεν αφορά μόνο τη συνθήκη της τηλεκπαίδευσης. Οι φοιτητές ανέκαθεν προσφεύγουν σε πρόσθετη βοήθεια γιατί δυστυχώς όλο το εκπαιδευτικό σύστημα έχει φροντιστηριακή κουλτούρα».
Υπάρχει, μας λέει, μια παράλληλη «αφανής» παιδεία για πολλούς λόγους: είτε για υποστήριξη των φοιτητών είτε γιατί το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα δεν στηρίζει επαρκώς τους καθηγητές. «Ο φοιτητής περνά από το σχολείο στο πανεπιστήμιο, με τις εξετάσεις να είναι εντελώς διαφορετικές. Η εκπαιδευτική διαδικασία στο πανεπιστήμιο στηρίζεται στην απόκτηση γνώσης, διαλόγου και αυτενέργειας και ώς τότε, με τη σχολική κουλτούρα να είναι εντελώς διαφορετική, οι φοιτητές βρίσκονται ενεοί, όσο επιτυχημένοι κι αν ήταν στις πανελλαδικές».
Κι ενώ το πανεπιστήμιο οφείλει να βοηθά στη διαδικασία της μετάβασης, οι φοιτητές το βρίσκουν υποστελεχωμένο: «Δεν έχει καν προσωπικό για να βοηθήσει τους φοιτητές και κατά παράδοση προστρέχουν σε πανεπιστημιακά φροντιστήρια. Γι’ αυτό στους δρόμους των σχολών υπάρχουν κολλημένες δεκάδες διαφημίσεις. Στη Βόρεια Αμερική ένα μάθημα με 35-40 φοιτητές δικαιολογεί δύο ακαδημαϊκούς βοηθούς σε έναν καθηγητή. Οταν έχεις 300-350 μαθητές σε ένα αμφιθέατρο χωρίς καμία βοήθεια, δεν μπορείς να σκύψεις πάνω από τα προβλήματα των φοιτητών, να τους βοηθήσεις και να τους επιβλέπεις, ούτε καν για να γράψουν μια εργασία», μας εξηγεί.
Η υποστελέχωση του πανεπιστημίου -και ό,τι αυτή συνεπάγεται- είναι μια χαίνουσα πληγή χρόνων για την οποία η πολιτεία γνωρίζει. «Ούτε καθηγητές έχεις ούτε ειδικό διδακτικό προσωπικό. Υπάρχει μεγάλη υποαπασχόληση και άρα αναζήτηση εργασίας και εισοδήματος από πολλούς και εξαιρετικούς πτυχιούχους που ανταποκρίνονται σε αυτή τη ζήτηση των ιδιωτικών φροντιστηριακών ομίλων και εκπαιδευτηρίων. Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά το πανεπιστήμιο ιδιωτικοποιείται εκ των έσω, από τις ίδιες τις λειτουργίες του συστήματος. Ανοιξαν περίπου χίλιες θέσεις εργασίας για να βοηθήσουν στην εξ αποστάσεως μαθησιακή διαδικασία για το ακαδημαϊκό έτος 2021 μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο. Μετά από 12 χρόνια που ζητάμε να επιλυθεί το πρόβλημα, δώρον άδωρον».
Ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης είναι κοσμήτωρας της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών στο ΕΚΠΑ
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
