O ακροδεξιός λαϊκισμός άνθησε στην περίοδο που η Νέα Δημοκρατία ήταν στην αντιπολίτευση. Η συνταγή, άλλωστε, ήταν απλή και πατροπαράδοτη, ενώ η εκτέλεση αποδείχτηκε απλούσταση, καθώς η Ν.Δ. είχε βοηθούς σεφ τα μέσα ενημέρωσης. Απαιτήθηκαν μια χούφτα σάρισες και μακεδονικές περικεφαλαίες, μπόλικο αλάτι Εξαρχείων σε άφθονο βραστό νερό ανομίας, μερικές κουταλιές απειλητικής «λαθρομετανάστευσης» και το γλυκό έδεσε τόσο που να τρώει ο εξωγήινος του Υμηττού και στα εξωγηινάκια να μη δίνει.
Γύρισε, όμως, ο καιρός. Οι νόμιμοι ιδιοκτήτες της εξουσίας πήραν ξανά τις θέσεις τους. Οι συριζομαδούροι έφυγαν. Ο ακροδεξιός λαϊκισμός δεν είναι πια βολικός. Οι σάρισες και οι περικεφαλαίες του εθνικισμού και της υποκρισίας μπήκαν στις αποθήκες της πατριδοκαπηλείας, μόλις… ανακάλυψαν οι γαλάζιοι πατριώτες ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι θετική. Απομένει μόνο πώς θα λένε τη Βόρεια Μακεδονία για μη θυμώνει ο «μακεδονομάχος» Σαμαράς. Πληροφορίες λένε ότι, στη λογική τού «ως κυβέρνηση κάνω την πάπια», θα υιοθετήσουν το Π-ΠΓΔΜ (Πρώην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), όπως πι-πι το παπί.
Τα πράγματα, όμως, έγιναν δύσκολα για την κυβέρνηση και με το προσφυγικό. Πάει ο καιρός που η Ν.Δ. ήταν ελεύθερη να υιοθετεί κάθε αντιπροσφυγική κίνηση ανά την Ελλάδα. Προεκλογικά ήταν ο «ιδεοληπτικός ΣΥΡΙΖΑ» εκείνος που άνοιγε τα σύνορα και η κυρία Τασία που καλούσε τους πρόσφυγες «να λιάζονται» στις πλατείες. Μετεκλογικά ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιώργος Κουμουτσάκος, «ανακάλυψε» ότι οι λόγοι για την αύξηση των προσφυγικών ροών «δεν περιορίζονται στις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες», αλλά «έχουν σαφή γεωπολιτικά χαρακτηριστικά». Βέβαια, κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ο κ. Κουμουτσάκος και ο κ. Μητσοτάκης είχαν προλάβει να χαρακτηρίσουν την προσφυγιά και τη μετανάστευση «μία από τις μεγαλύτερες απειλές» και «εθνικό πρόβλημα».
Επομένως, δεν τους ενοχλεί που ο τσεκουράτος Μάκης Βορίδης και ο νανοπωλητής Άδωνις Γεωργιάδης πήγαν το θέμα λίγο παρακάτω. Βγαίνουν οι (ακροδεξιοί) άνθρωποι σε κανάλια και ραδιόφωνα και κραυγάζουν ότι πλέον δεν υπάρχει «προσφυγικό» αλλά «μεταναστευτικό» ζήτημα, άρα οι πρόσφυγες δεν δικαιούνται ανθρωπιστικής προστασίας, και ταυτόχρονα υπόσχονται «μαζικές απελάσεις». Έτσι είναι… Η Ν.Δ. βγάζει μπροστά το ντουέτο προκειμένου να διατηρήσει τα ακροδεξιά της ερείσματα, που τόσο τη βοήθησαν να βρεθεί ξανά στην εξουσία.
Βέβαια, ο μεγάλος ζήλος δημιούργησε κι ένα… προβληματάκι. Φτάσαμε στο σημείο, εκτός από την ακροδεξιά γραμμή, να κάνει πάρτι στο τουίτερ ο Μπογδανισμός και τα περί τουρκικής… εμπλοκής στα γεγονότα της Λέσβου. Αυτά, βέβαια, πρόλαβε η κυβερνητική γομολάστιχα και τα έσβησε πριν μετατραπεί το προσφυγικό σε διμερές θέμα Ελλάδας – Τουρκίας.
Σημασία έχει να βγαίνει προς την κοινωνία η εικόνα του «απειλητικού εχθρού», του «εισβολέα». Αυτή η εικόνα κρίνουν ότι βοηθάει πολύ την κυβέρνηση, που τα πάει καλά μόνο επικοινωνιακά…
Βαφτίζουν «εισβολείς» τους χιλιάδες ανώνυμους ανθρώπους που στοιβάζονται στα στρατόπεδα και τους καταυλισμούς σε άθλιες συνθήκες. Ανώνυμη θέλησαν να μείνει και η γυναίκα που κάηκε ζωντανή στη Μόρια. Κι όμως… Την έλεγαν Φαριντέ Τατζίκ, δεν ήταν «απειλή», ήθελε να ζήσει μια καλύτερη ζωή.
Η δεξιά υποσχέθηκε προεκλογικά να πατάξει την ανομία. Μόνο που αν αποφασίσουμε να κοιμηθούμε με ανοιχτά παράθυρα κινδυνεύουμε να μας πάρει ένας αέρας που δεν μπορείς να τον πεις και απολύτως ευρωπαϊκό, καθώς αναδίδει την μπόχα από Όρμπαν και Σαλβίνι.
Βρωμάει βαρβαρότητα, όπως αυτή που αντικρίσαμε στα δελτία ειδήσεων με τις ντροπιαστικές ρατσιστικές «σκούπες» στα Εξάρχεια. Εκεί που η ανομία των πρεζέμπορων πέρασε απαρατήρητη, όσο οι δυνάμεις της «τάξης» εκκένωναν καταλήψεις, όσο έδιωχναν οικογένειες προσφύγων, παιδιά και μωρομάνες για να ακολουθήσουν τα «τούβλα» στις χτισμένες πόρτες που είχαν «παραβιάσει» η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά.
Η κυβέρνηση μας καλεί να συνηθίσουμε στις ντροπιαστικές εικόνες, στους απανθρακωμένους ανώνυμους της Μόριας, στον θάνατο του 5χρονου παιδιού μέσα στο χαρτόκουτο…
Η κυβέρνηση, που, όπως είπαμε, τα πάει καλά μόνο επικοινωνιακά, μπορεί με την αρωγή εκδοτών και καναλαρχών να κρύβει τη γύμνια της πολιτικής της, να αποκρύπτει πως λόγω σεβασμού στον ΣΕΒ δεν μπορεί να κάνει όσα έταξε στη μεσαία τάξη, να στέλνει τα ξενοφοβικά της μηνύματα στο ακροδεξιό της ακροατήριο. Δύσκολα, όμως, θα οδηγήσει μια ολόκληρη κοινωνία στη σκατοψυχιά…
Μαρία Λυκούρα
