Αφού στη χώρα βασιλεύει η κανονικότητα, την οποία στηρίζουν τα μέσα ενημέρωσης με πρωτοφανή σύμπλευση και επιμέλεια, απέμεινε στα σόσιαλ μίντια να σηκώνουν σκόνη για κάποια γεγονότα.
Αυτό συνέβη από το βράδυ της Κυριακής, όταν πληροφορηθήκαμε μέσω αναρτήσεων τα όσα εκτυλίχθηκαν στον κινηματογράφο ΑΕΛΛΩ. «Η οργή ξεχείλισε», όπως συνηθίζουν να αναφέρουν οι ρεπόρτερ σε τέτοιες περιπτώσεις. Οργή για μερικούς πιτσιρικάδες και τους γονείς τους που ταλαιπωρήθηκαν, λέει, επειδή σύρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα, αντί να λέμε ότι οι προσαχθέντες θα έπρεπε να μακαρίζουν την τύχη τους που το επιτελικό κράτος τούς προσέφερε επιπλέον μοναδικό θέαμα, καθώς τους έδωσε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν μετά τον «Τζόκερ» και τη «Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή».
Τι να κάνει και το επιτελικό κράτος; Πολλή σκόνη σηκώθηκε. Αναγκάστηκε να απαντήσει. Υιοθετήθηκε -με μεγάλη μαεστρία ομολογουμένως- η τακτική παράγοντα Εδεσσαϊκού, ώστε να δει ο ελληνικός λαός ότι η κυβέρνηση δεν αναπαράγει πρότυπα ξενόφερτα, τύπου Χόλιγουντ, αλλά αμιγώς ελληνικές πατέντες, που είναι και ιδιαιτέρως χρήσιμες για την ανάπτυξη.
Απορίας άξιο είναι το γιατί κυβερνητικοί παράγοντες κατηγορήθηκαν για γελοιότητα. Έκαναν απλώς το καθήκον του απλά και… εδεσσαϊκά. Παρακολουθήσαμε όχι σε ταινία, αλλά σε σίριαλ το «Έδεσσα Σίτι» ως εξής: Στην αρχή είπαν για μια μάνα που δεν ήθελε το παιδί της να δει την ταινία που ο πατέρας του ήθελε να το αφήσει να τη δει, μετά η αστυνομία είπε ότι έφταιγε το υπουργείο Πολιτισμού, αλλά μετά η αρμόδια υπάλληλος είπε ότι έφταιγε η προϊσταμένη της και ο εισαγγελέας, μετά η υπουργός είπε ότι έφταιγαν οι υπάλληλοι, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη είπε ότι φταίει ο ίδιος που δεν έχει πάει ακόμα τον ανήλικο γιο του να δει την ταινία, μετά ακούσαμε ότι μπορεί να έφταιγε παράγοντας ανταγωνιστικής εταιρείας, μετά ανακάλυψαν τον νόμο Ραγκούση, που τελικά ήταν νόμος του Γερουλάνου, αλλά μετά μάθαμε ότι ο νόμος δεν δίνει δυνατότητα σε υπαλλήλους του υπουργείου Πολιτισμού να φωνάξουν την αστυνομία και να κάνουν προσαγωγές ανηλίκων και μετά πληροφορηθήκαμε για το έγγραφο που είχε εκδώσει την 1η Οκτωβρίου 2019 το υπουργείο Πολιτισμού και συνιστούσε στους μεγάλους κινηματογράφους να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στους ελέγχους κατά την είσοδο των θεατών στις αίθουσες που προβάλλουν την ταινία «Τζόκερ»…
Σε άλλες ειδήσεις τώρα, το επιτελικό κράτος είναι εδώ, η αστυνομία της ηθικής πανταχού παρούσα. Η κυβέρνηση με όλο της το ιδεολογικό οπλοστάσιο έχει παραταχθεί έτοιμη για δράση. Πριν προλάβει η κ. Κεραμέως να αλλάξει το μάθημα της Ιστορίας για να διαμορφώνει την εθνική συνείδηση των νέων, τους δίνεται άφθονο υλικό διά της επαναλήψεως πρακτικών αλλοτινών δεκαετιών να αντιληφθούν τι θα πει «νόμος και τάξη», τι σημαίνει κράτος της δεξιάς, ώστε να διαμορφώσουν την πολιτική και κοινωνική τους συνείδηση. Να μάθουν οι νέοι και οι νέες ότι σε αυτή τη ζωή δεν είναι μόνοι, υπάρχει πάντα το όργανο της τάξης να τους ελέγχει, να τους παίρνει από το χέρι και να τους οδηγεί με στοργή στο οικείο αστυνομικό τμήμα. Κακώς, πολύ κακώς, οργίζονται. Στο κάτω κάτω δεν τους κουρεύουν πια με την ψιλή, καθώς δεν έχει επανέλθει (ακόμα τουλάχιστον) ο νόμος περί τεντιμποϊσμού. Είναι, άλλωστε, σαφές ότι κάθε γνήσιος νοικοκυραίος θα ήταν ανοιχτός και σε ενδεχόμενο σωματικής έρευνας πριν από την είσοδό του στην αίθουσα, αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι θα ανοίξουν και νέες θέσεις εργασίας.
Οι νέοι και οι νέες πρέπει να μάθουν (και το κράτος είναι αποφασισμένο να τους το μάθει) ότι δεν μπορούν να σπαταλούν τα απογεύματά τους, παρακολουθώντας ταινίες ακατάλληλες για την ηλικία τους, την ώρα μάλιστα που στις οθόνες της τηλεόρασης προβάλλονται δελτία ειδήσεων πολύ χρησιμότερα για τη διαπαιδαγώγησή τους ως πολιτών. Αν επιθυμούν καλά και σώνει σκηνές βίας, οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι επιτελείς των καναλιών φροντίζουν να τους δείχνουν ανάλογα ρεπορτάζ με πρόσφυγες χωρίς ΑΜΚΑ και άσυλο, με επιχειρήσεις – σκούπα κατά τις οποίες πατάσσεται η ανομία και εκδιώκονται προσφυγόπουλα με τις κούκλες και τα αρκουδάκια τους στο χέρι κ.λπ.
Αν πάλι θέλουν να αντιληφθούν τι συμβαίνει στο Γκόθαμ Σίτι, ο επιτελικός πρωθυπουργός θα φροντίσει να τους το δείξει στην πράξη. Μην ξεχνούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης με περισσή παρρησία έχει παραδεχτεί ότι δεν τρέφει αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, καθώς κάτι τέτοιο είναι «αντίθετο στην ανθρώπινη φύση».
Να ξέρουν, λοιπόν, οι ανήλικοι ότι «κλόουν που δεν τα κατάφεραν» θα υπάρξουν πολλοί, όχι μόνο στις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά και έξω από αυτές. Παντού. Η κανονικότητα της δυστοπίας δεν είναι μύθος, θεμελιώνεται πάνω στα ερείπια του κοινωνικού κράτους, με νόμους καθ’ υπαγόρευση του ΣΕΒ, με ξήλωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, με περιορισμό των ελευθεριών, με βάθεμα των κοινωνικών ανισοτήτων.
Εκεί κάπου θα πρέπει οι νέοι και οι νέες να καταλάβουν ότι η απελπισία και η αυτοδικία δεν είναι η λογική εξέλιξη. Αλλά αυτό θα πρέπει άλλοι «δάσκαλοι» να τους το διαδάξουν…
Μαρία Λυκούρα
