Μόνο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου η αμερικανική κυβέρνηση εξαφάνισε 8.000 ιστοσελίδες, όπως έγραψαν οι New York Times, εφημερίδα που ο Τραμπ χαρακτήρισε «σκουπίδια». Από αυτές, οι 3.000 είχαν να κάνουν με τον τομέα της Υγείας. Οι κυβερνητικές ιστοσελίδες που εξαλείφονται είναι, όπως γράφαμε και την προηγούμενη εβδομάδα («Το πρώτο αουτονταφέ της ηλεκτρονικής εποχής», «Εφ.Συν.» 17-03-2025), κυρίως από τα υπουργεία Παιδείας, Υγείας, Εργασίας και Γεωργίας. Γιατί όμως το «Big Delete» επεκτάθηκε στο υπουργείο Υγείας; Μήπως ο εγκέφαλος που το εμπνεύστηκε είναι τόσο άρρωστος, που μισεί την Υγεία;
Μερικοί το ανάγουν σε προσωπική βεντέτα του Τραμπ με τους γιατρούς. Οι τελευταίοι τον ειρωνεύτηκαν, τον γελοιοποίησαν την περίοδο του κόβιντ, όταν αυτός υπερασπιζόταν τους αντιεμβολιαστές και έπινε, δήθεν, χλωρίνη για να σκοτώσει τον ιό!
Υπάρχουν, όμως, βαθύτεροι ιδεολογικοί λόγοι. Ο τομέας της Υγείας συμμετέχει στη συζήτηση για τις ανισότητες. Γιατί οι ανισότητες δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον μισθό, έχουν να κάνουν επίσης με την πρόσβαση στη γνώση και, βέβαια, στην Υγεία. Και ο Τραμπ είναι διακηρυγμένος πολέμιος της ισότητας.
Αυτά που συμβαίνουν τώρα στις ΗΠΑ έχουν γενικότερα βαθύτατο ιδεολογικό στίγμα, με αιχμή του δόρατος τον πόλεμο κατά της επιστήμης. Κατάργηση του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Παιδείας, απολύσεις, περικοπές χρηματοδοτήσεων, λογοκρισία. Η επιστήμη, βέβαια, δημιουργεί ορολογία ακόμη και την ώρα της εξόντωσής της, ακόμη και για την ίδια την εξόντωσή της: μιλάει για «επιστημοκτονία», με την έννοια της κατάργησης ολόκληρων συστημάτων γνώσης. Αυτή η «επιστημοκτονία» παραλληλίζεται μάλιστα με την αντίστοιχη του 16ου αι. στη Χερσόνησο του Γιουκατάν, όταν ο Ισπανός Αντόνιο ντε Μεντόζα έφερε εκεί το πρώτο τυπογραφείο, με σκοπό να διαδώσει θεολογικές γραφές και αυτοκρατορικά διατάγματα. Απέκλεισε από το τυπογραφείο ολόκληρους προφορικούς πολιτισμούς, μέχρι που έσβησαν εντελώς και ξεχάστηκαν.
Ο Ουμπέρτο Εκο είπε, ως γνωστόν, ότι «σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς από τη στιγμή που υπάρχει τηλεόραση». Ωστόσο, το πάνω χέρι από την τηλεόραση έχει πάρει πλέον το διαδίκτυο, εξ ου και ο Τραμπ, μαζί με τον φανατικό ακροδεξιό Μασκ, μάντρωσε δίπλα του γρήγορα και τους λοιπούς «ιδιοκτήτες» του, όπως τον Μπέζος και τον Ζούκερμπεργκ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα χρειαστεί στο τέλος και δικτατορία με τανκς. Η ελεύθερη οικονομία, ξέρουμε, δεν χρειάζεται σώνει και καλά τη δημοκρατία για να λειτουργήσει. Οταν μάλιστα γίνεται ολιγοπωλιακή και ιδίως άπαξ και αναλαμβάνει απευθείας κυβερνητικά καθήκοντα, τότε την εχθρεύεται ανοιχτά, γιατί δεν έχει λόγο να τα αφήσει να της γλιστρήσουν από τα χέρια και μάλιστα με… εκλογές.
Για την Ευρώπη ωστόσο (όπως και για την Κίνα…) δημιουργείται μια ευκαιρία και θα δούμε αν θα έχει την εξυπνάδα να την αρπάξει από τα μαλλιά: αν απορροφήσει το πολυεθνικό, ανηλεώς διωκόμενο στις ΗΠΑ επιστημονικό δυναμικό, θα πετύχει ό,τι πέτυχαν οι τελευταίες όταν υποδέχθηκαν, κατά τον Μεσοπόλεμο, όλη την προοδευτική εβραϊκή, διωκόμενη διανόηση. Με όρους υγείας, μια ολική κυτταρική ανανέωση.
