Ο Αλέξης Τσίπρας, στο βιβλίο του «Ιθάκη», λέει ότι όταν σκεφτόταν να παραιτηθεί μετά την πρώτη εκλογική συντριβή τον Μάιο του 2023 είχε προτείνει πρώτα στην Εφη Αχτσιόγλου και κατόπιν στον Αλέξη Χαρίτση να αναλάβουν εκείνοι την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και είχαν αρνηθεί. Αυτό που έχει όμως σημασία είναι ότι τους είχε «δώσει το δαχτυλίδι». Επομένως δεν είναι τυχαίο ότι η μεν Αχτσιόγλου ήταν η κύρια εναλλακτική στον Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2023, ο δε Χαρίτσης ανέλαβε να ηγηθεί του νέου σχήματος – αρχικά ως πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας και κατόπιν ως πρόεδρος του κόμματος.
Την Πέμπτη 29 Ιουνίου 2023, τέσσερις μέρες μετά τη δεύτερη εκλογική συντριβή, ο Τσίπρας δεν θα παραιτούνταν αν δεν είχε κάνει πρώτα τα κουμάντα του. Είχε αποφασίσει δύο πράγματα. Πρώτον, να καταστρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ για να επιβάλει τη γνωστή πεποίθηση κάθε μεγαλομανούς ηγέτη: Υστερα από εμένα το χάος. Και δεύτερον, αν κατά τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ προκύψει κάποιο εναλλακτικό σχήμα, να έχει μεριμνήσει ώστε τούτο να έχει προσωρινό χαρακτήρα – για να διαλυθεί όταν θα αποφασίσει να φτιάξει δικό του κόμμα. Το πρώτο το μεθόδευσε μέσω Κασσελάκη – ήξερε προφανώς ότι με πρόεδρο Κασσελάκη ο ΣΥΡΙΖΑ νομοτελειακά θα διαλυόταν. Και το δεύτερο, έχοντας συμβάλει στο να ηγούνται κατά βάσιν «δικά του παιδιά» στο νέο σχήμα.
Παραθέτω τώρα απόσπασμα από την ομιλία του Τσίπρα στην παρουσίαση του βιβλίου του την περασμένη Τετάρτη (πηγή: «Εφ.Συν.», 4.12.25): «…σε κάθε πόλη, γειτονιά, περιοχή, χώρο εργασίας ή φοίτησης, πρωτοβουλίες επανίδρυσης, δικαιοσύνης και αλλαγής. Πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης, που θα σπάνε τα στεγανά της απομόνωσης μεταξύ των πολιτών. Πρωτοβουλίες που θα είναι ανοιχτές στην επιθυμία όλων να είναι συνεπιβάτες στο ταξίδι, μα αδιάβατες στην επιθυμία κάποιων να ταξιδεύουν πάντα στην πρώτη θέση. Από εδώ και στο εξής θα έχουμε προσκλήσεις για όλους αλλά δεν θα έχουμε ρεζερβέ στην πρώτη θέση για κανέναν».
Από μόνο του τούτο το απόσπασμα καθιστά παραπάνω από σαφές ότι ο Τσίπρας την περασμένη Τετάρτη στο «Παλλάς» προανήγγειλε ίδρυση κόμματος. Και ταυτόχρονα, στο ίδιο αυτό απόσπασμα, ο πρώην πρωθυπουργός αποσαφηνίζει και τη βασική δομή που θα προσλάβει το νέο κόμμα. Δεν θα υπάρχει «ρεζερβέ στην πρώτη θέση για κανέναν», που σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν στελέχη που θα έχουν εξασφαλίσει εκ των προτέρων ηγετικές θέσεις – εξ ου και ο συμβολισμός του εξώστη όπου κάθισαν οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς. Πράγμα που θα ακουγόταν βέβαια πολύ δημοκρατικό, αν περιελάμβανε και τον εαυτό του σε όσους αποκλείονται από το ρεζερβέ. Αλλά τι λέμε τώρα, προφανώς εκείνος δεν χρειάζεται ρεζερβέ στην πρώτη θέση ούτως ή άλλως – αφού θα ταξιδεύει στην καμπίνα του καπετάνιου.
Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται πως αποφάσισε επιτέλους να πραγματοποιήσει τη σφοδρή επιθυμία που τον διακατείχε τουλάχιστον από την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019. Να απαλλαγεί από όλα τα βαρίδια που θεωρούσε ότι αποτελούσαν τροχοπέδη στην πορεία της «αλλαγής», ιδρύοντας ένα κόμμα που θα είναι εξ αρχής ολόδικό του. Κατά τα πρότυπα της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1974 (εξ ου και το πλήρες νόημα της «νέας Μεταπολίτευσης» που θεωρεί αναγκαία). Ούτως ώστε να μην τίθεται καν ζήτημα να κατηγορηθεί και πάλι για «αρχηγισμό» – αφού το νέο κόμμα θα είναι εξ ορισμού και εξ υπαρχής αρχηγικό στην ίδια του τη δομή.
Ο Αλέξης Χαρίτσης, αντιδρώντας με ανάρτηση στα κοινωνικά μέσα, παρομοιάζει τον «εξώστη» με την κριτική στάση απέναντι στα (πολιτικά) πράγματα και αποσαφηνίζει τη σημασία των θέσεων της Νέας Αριστεράς, διαφοροποιούμενος κατ’ αυτόν τον τρόπο από την ομιλία αλλά και το βιβλίο του Τσίπρα. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει το κλείσιμο της ανάρτησής του. (α) Αναφέρεται (και πάλι) στην ανάγκη συγκρότησης ενός Λαϊκού Μετώπου για την ανατροπή του καθεστώτος Μητσοτάκη. (β) Με την υπαινικτική φράση «…τότε θα βρούμε και τον άνθρωπο που θα μπει μπροστά», δεν αποκλείει «αυτός ο άνθρωπος», δηλαδή ο ηγέτης του Λαϊκού Μετώπου, να είναι ο Τσίπρας. (γ) Η τελευταία φράση: «Λαϊκό Μέτωπο του “ενός” πάντως δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ», είναι σαν να απευθύνεται ευθέως στον Τσίπρα δηλώνοντάς του: «Δεν μπορείς μόνος σου, δηλαδή χωρίς εμάς, να κάνεις Λαϊκό Μέτωπο».
Ο μεν τους λέει: «Δεν υπάρχει ρεζερβέ για σας». Ο δε, δηλαδή ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, του απαντάει: «Ναι, αλλά δεν μπορείς χωρίς εμάς». Ο «δε» όμως φαίνεται σαν να αγνοεί (εσκεμμένα ίσως) κάτι σημαντικό. Ο Τσίπρας δεν ενδιαφέρεται για Λαϊκό Μέτωπο (όπως το εννοεί ο Χαρίτσης) ούτως ή άλλως – θέλει να φτιάξει δικό του κόμμα. Με άλλα λόγια, σε αυτόν τον υποθετικό διάλογο, ο Τσίπρας είναι σαν να τους λέει: «Διαλύστε πρώτα αυτό το προσωρινό σχηματάκι που φτιάξατε και μετά θα σκεφτώ αν θα σας δεχτώ στο κόμμα μου».
