Μια κυβέρνηση που επενδύει στο αφήγημα της καλής διεθνούς εικόνας, της αριστείας, του επιτελικού κράτους έχει διπλό ακροατήριο. Κυρίως μιντιακό/τηλεοπτικό κοινό εδώ, κυρίως μίντια, κυβερνήσεις και διεθνή όργανα έξω.
Όταν το αφήγημα έξω άρχισε να μπάζει νερά, ξεκίνησαν επιχειρήσεις στεγανοποίησης. Να μην ακουστούν εδώ αυτά που λένε ξένα ΜΜΕ και ρωτάνε διεθνή όργανα.
Τότε πλησιάζε το κρίσιμο νοητό σημείο, ακόμα όμως πάλευε να το σώσει. Αυτό συνέβαινε μέχρι να αρχίσει το μπαράζ των ξένων ΜΜΕ και οι θεσμικοί έλεγχοι για pushbacks και υποκλοπές. Δεν κρατήθηκε ούτε έτσι.
Πλέον η κυβέρνηση παρατάει το παιχνίδι έξω. Στο ευρωκοινοβούλιο η διαδικασία της Επιτροπής Έρευνας για τα παράνομα λογισμικά και τις υποκλοπές στην Ελλάδα ήταν εξευτελιστική. Θύμιζε εξέταση μη δημοκρατικής χώρας, με κάτι ντερμπεντέρηδες κρατικούς αξιωματούχους που λένε «σιγά το σκάνδαλο» και κάνουν μαθήματα κράτους δικαίου (δείτε τις απαντήσεις των δύο Γενικών Γραμματέων, αξίζει τον κόπο).
Με αυτά και με τ’ άλλα, η κυβέρνηση πέταξε πετσέτα. Έγινε επισήμως μαύρο πρόβατο.
Αν υπάρχει κάποιο σημείο που μπορεί να οπτικοποιήσει και να συμβολοποιήσει την Ορμπανοποίηση, είναι αυτό ακριβώς. Το κόψιμο που νήματος που κρατάει στοιχειωδώς δεμένο το μέσα με το έξω.
Το μόνο πλέον που μοιάζει να τους ενδιαφέρει είναι να μείνει μέσα στεγανοποιημένη η διερεύνηση. Χωρίς προσχήματα: καταστροφή στοιχείων εγκλήματος, κατασκευή εσωτερικών εχθρών, επίκληση εθνικής ασφάλειας με το παραμικρό, υπαγωγή των πάντων στην έννοια του απορρήτου, απειλές για διώξεις κακουργηματικές, απόσυρση κρίσιμων παιχτών.
Αυτό είναι ένα τρελό limbo χωρίς τέλος.
Είμαστε στο κρίσιμο σημείο.
Κωστής Παπαϊωάννου
Ανάρτησή του στο Facebook
