Macro

Κωστής Παπαϊωάννου: Θεσμική αδράνεια και κίνδυνος να ξαναγίνουν τα ίδια λάθη

Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει έντονη κινητικότητα, που είναι πολύ ανησυχητική, κυρίως γιατί σχετίζεται με τον χώρο της εκπαίδευσης και, κατά δεύτερον, διότι υπήρξε μια πολύ μεγάλη και γρήγορη κλιμάκωση της έντασης της βίας και των επιθέσεων. Συμπεριλαμβανομένης και της επίθεσης σε κλιμάκιο της ΚΝΕ, που θεωρώ ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας και τις ομοιότητες με την κλιμάκωση το καλοκαίρι του 2013, που επίσης συμπεριελάμβανε επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.
Από την άλλη, παρ’ όλο που προφανώς πρόσωπα εμπλεκόμενα στην τωρινή ένταση της βίας σχετίζονται με τη Χρυσή Αυγή, πιστεύω ότι είναι λάθος να θεωρήσουμε πως πρόκειται για επανεμφάνιση της Χρυσής Αυγής που γνωρίζαμε. Η Χρυσή Αυγή που ξέραμε δεν υπάρχει πια. Υπάρχουν όμως ομαδώσεις οι οποίες έχουν επαφή με τη Χρυσή Αυγή ή με πρόσωπα εντός της φυλακής.
Για εμένα το προφανές συμπέρασμα από τις τελευταίες εξελίξεις είναι ότι, ενώ η δικαστική απόφαση του Οκτωβρίου του 2020, που ήταν να κλειστούν στις φυλακές οι καταδικασμένοι, εκτελέστηκε αμέσως, όπως έπρεπε, το μήνυμα της δικαστικής απόφασης δεν ελήφθη από τους θεσμικούς αποδέκτες. Δηλαδή έπρεπε η αστυνομία να δει τι σημαίνει η καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση σε σχέση με το γεγονός ότι μέλη των σωμάτων ασφαλείας ήταν μέλη αυτής της οργάνωσης ή συνεργάζονταν μαζί της.
Έπρεπε η Δικαιοσύνη να διαβάσει τη δικαστική απόφαση και να διδαχτεί από την αβελτηρία και την καθυστέρηση που σημειώθηκε πριν από το 2013 για να μην τις επαναλάβει.
Έπρεπε η Εκκλησία να πάρει το μήνυμα ότι δεν γίνεται στελέχη της ιεράρχες να συναγελάζονται με τη Χρυσή Αυγή.
Έπρεπε τα ΜΜΕ να λάβουν το μήνυμα τι σημαίνει να προβάλλουν εκπροσώπους εγκληματικής οργάνωσης. Εκεί, έναν χρόνο μετά, θεωρώ πως μπορούμε να πούμε ότι κάποιοι το μήνυμα δεν το διάβασαν, δεν το πήραν. Και άρα υπάρχει μια θεσμική αδράνεια και κίνδυνος να ξαναγίνουν τα ίδια λάθη. Αυτό είναι το ανησυχητικό.
Τώρα, ξεχωριστό κεφάλαιο είναι πώς αντιδρά το πολιτικό προσωπικό. Νομίζω πως η θεωρία των δύο άκρων και οι ίσες αποστάσεις που επιχειρήθηκε να κρατηθούν από κυβερνητικά στελέχη, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων του υπουργείου Παιδείας, είναι εξαιρετικά ανησυχητική. Κατ’ αρχάς διότι, όταν έχεις στο πεδίο ευθύνης σου τη διοίκηση και την ευθύνη για εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία λειτουργούν ένοπλες νεοφασιστικές συμμορίες, όχι μόνο δεν αντιδράς κρατώντας ίσες αποστάσεις ή εκφράζοντας τη θεωρία των δύο άκρων, αλλά οφείλεις να δεις αυτοκριτικά τι δεν έχεις κάνει και να ελέγξεις πειθαρχικά ή διοικητικά ενδεχομένως τους προϊσταμένους αυτών των μονάδων για δικές τους παραλείψεις ή πράξεις. Ξέρω ότι κινήθηκαν οι διαδικασίες για τους διευθυντές των ΕΠΑ.Λ., αυτό όμως δεν συμβαδίζει με τη στάση του κ. Συρίγου. Δεν έχουμε σύγκρουση ιδεών εδώ. Ούτε δύο άκρα. Ούτε δύο ομάδες.

Κωστής Παπαϊωάννου

Πηγή: Η Αυγή