«ΕΓΩ ΠΑΙΡΝΩ ΤΗΝ ΑΚΡΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ. Ότι ο κατηγορούμενος εκεί πέρα εννοεί: “Να διατηρείται σε καλή κατάσταση το στρατόπεδο του Άουσβιτς, γιατί θέλω κάποια στιγμή να επανέλθει εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς, να επανέλθει ο Χίτλερ, να πάρει τους Εβραίους και να τους βάλει στο Άουσβιτς”. Ποια παρότρυνση είναι αυτή; Ποια διέγερση; Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να πιστεύει και να θέλει να πιστεύει ότι “θέλω να εξοντώσω κάποιον”;»
Αυτά έλεγε ο νέος υπουργός Υγείας ως συνήγορος του πατέρα του το 2009. Σήμερα τι λέει; «Ο σεβασμός μου στα θύματα του Ολοκαυτώματος των Εβραίων είναι απόλυτος και είμαι αντίθετος σε κάθε μορφή αντισημιτισμού». Θα πει κανείς: κλασικός θρασύδειλος ακροδεξιός που αρνείται τον πατέρα του και τη μάνα του όταν στριμώχνεται. Ενώ πήγαινε σε πορείες με χρυσαυγίτες και καίγανε τουρκικές σημαίες, σήμερα έγινε «θεσμικός».
Δεν πρόκειται όμως για μεμονωμένη αστοχία υλικού. Πρώτη φορά στα χρονικά έχουμε τρεις πατεντάτους αντισημίτες πρωτοκλασάτους υπουργούς. Το 2019 δημοσιεύματα στο Ισραήλ έκαναν κόσκινο τον κ. Βορίδη. Από τον Iσραηλινό ΥΠ.ΕΞ. διέρρεε πως η κυβέρνησή του «μελετά τη σύνθεση της νέας ελληνικής κυβέρνησης» και «τον διορισμό υπουργού που έχει υποστηρίξει ρατσιστικές και αντισημιτικές απόψεις».
Τι δήλωσε ο κ. Βορίδης; «Ουδέποτε έχω υπάρξει αντισημίτης. Έχω όμως πολυετή πολιτική θητεία σε πολιτικά κόμματα και οργανώσεις του εθνικιστικού χώρου και έχω συνυπάρξει πολιτικά με ανθρώπους που είχαν τέτοιες απαράδεκτες ιδέες. Προς άρση, λοιπόν, οποιασδήποτε αμφιβολίας, αποκηρύσσω κάθε πράξη, παράλειψη ή ανοχή μου σε πράξη τρίτου που θα μπορούσε να εκληφθεί ως αντισημιτική ή νεοναζιστική».
Προσοχή, δεν μίλησε γι’ αυτό που ήταν αλλά γι’ αυτό που νομίζαμε ότι ήταν. Δεν ήταν αντισημίτης, κακές παρέες έκανε. Τα έπινε με αρνητές του Ολοκαυτώματος, νυχτοπερπατούσε με ναζί. Το ότι κατέβηκε υποψήφιος με τον εθνικοσοσιαλιστή Κ. Πλεύρη τον έκανε να θεωρείται εθνικοσοσιαλιστής εσφαλμένα. Ήταν αρχηγός της χουντικής νεολαίας ΕΠΕΝ, αλλά αυτό δεν σημαίνει χουντίλα, ηγήθηκε του ρατσιστικού Ελληνικού Μετώπου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ρατσισμό. Τράβηξε και μια επίσκεψη στο Εβραϊκό Μουσείο, όπου φωτογραφήθηκε συντετριμμένος, και καθάρισε.
Συντετριμμένος και ο κ. Γεωργιάδης, δεν αρκέστηκε στο Εβραϊκό Μουσείο, πήγε στο Άουσβιτς. Στη συνέχεια έκανε μια ανάρτηση 744 λέξεων για να πει πόσο λυπάται που άφησε να τον θεωρούμε αντισημίτη. «Επέτρεψα να θεωρήσουν πολλοί ότι ανεχόμουν ή και συμμεριζόμουν αντισημιτικές απόψεις». Ούτε αυτός αποδέχεται ευθέως καθαρή ευθύνη για αντισημιτισμό του. Ζήτησε συγγνώμη ωστόσο.
Και τώρα έχουμε υπουργό τον κ. Θ. Πλεύρη. Μικρό πολιτικό μέγεθος, τσικό του ΛΑΟΣ, πάγκος. Θυμήθηκαν ξένες εφημερίδες ότι ζητούσε θανάτους στα σύνορα. Προς δόξα της αναβαθμισμένης εικόνας της χώρας στο εξωτερικό.
Γιατί, λοιπόν, ο Πλεύρης υπουργός Υγείας; Κάποιοι σκέφτηκαν: για να μιλάει με τους ακροδεξιούς αντιεμβολιαστές. Άλλοι είπαν πως είναι αναλώσιμος, ένας νέος Κικίλιας: θα χρεωθεί την πανδημία, θα κάνει τη βρόμικη δουλειά, θα κλείσει νοσοκομεία και πρωτοβάθμια υγεία, απολύσεις, δουλειές στους κλινικάρχες. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, άλλος ένας αντισημίτης υπουργός. Το ΛΑΟΣ είναι εδώ.
Οι τρεις υποστηρίζουν ότι κατά λάθος τούς θεωρήσαμε αντισημίτες. Πού ήταν οι τρεις όταν ο αρχηγός τους Καρατζαφέρης έλεγε «ο Εβραίος μυρίζει αίμα»; Μήπως αντέδρασαν όταν τον άκουγαν να λέει: «Ελάτε εδώ, κύριε πρεσβευτά, να μιλήσουμε για το Ολοκαύτωμα, να μιλήσουμε για τους μύθους του Άουσβιτς και του Νταχάου και να μιλήσουμε για τους φούρνους αυτούς, να μιλήσουμε για τους θαλάμους αερίων, να δούμε, λοιπόν, αν οι θάλαμοι αερίων ήταν μονωμένοι για να κρατούν τα αέρια μέσα ή ήταν απλώς ένα τούβλο»;
Ας μη σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για light αντισημιτισμό των τριών, για τίποτα πολιτικώς μη ορθά αστειάκια ή χαζές προκαταλήψεις. Αποτελούν όψεις του ωμού ελληνικού αντισημιτισμού που ξεκινάει από τον Μεσοπόλεμο, περνάει από τον εμπρησμό στον συνοικισμό Κάμπελ της Θεσσαλονίκης και τις αποβάθρες του τρένου όπου φορτώθηκε η εβραϊκή κοινότητα και φτάνει στην ευθεία άρνηση του Ολοκαυτώματος, τις βεβηλώσεις εβραϊκών μνημείων. Δεν είναι μεμονωμένες αστοχίες. Ο κ. Βορίδης φωτογραφιζόταν με ναζιστικά σύμβολα, ο κ. Γεωργιάδης δημοσίως τραγουδούσε το ναζιστικό «Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη», ο κ. Πλεύρης μιλούσε για καθαρότητα του αίματος.
Σήμερα ζητάνε συγγνώμη. Είναι καλό που εμβληματικοί ρατσιστές και αντισημίτες αποκαλούν το Ολοκαύτωμα «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, που εκτέλεσαν οι ναζί, εξοντώνοντας με βιομηχανικό τρόπο 6.000.000 Εβραίους, μεταξύ των οποίων και 65.000 Εβραίους συμπολίτες μας». Είναι καλό που γονατίζουν μπροστά στα κρεματόρια.
Αλλά έχουμε γνώση: δεν αποκηρύσσουν το ιδεολογικό και αξιακό πλαίσιο, τμήμα του οποίου είναι ο αντισημιτισμός που αποκηρύσσουν. Πετάνε το αχρείαστο έρμα που εμποδίζει την ανέλιξή τους, κρατάνε το σκάφος. Αμετανόητοι ακροδεξιοί, «μεταμελημένοι» αντισημίτες.
Σε άλλη χώρα ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να απολογείται διαρκώς επειδή ψώνισε τρεις αντισημίτες υπουργούς. Τώρα όμως ανέμελος, σαν τον λαθροκυνηγό που τον τσάκωσαν με το ελάφι στον ώμο, έκπληκτος τάχα, τινάζει το πέτο και λέει «πω πω, τρεις αντισημίτες στην κυβέρνησή μου!». Φανταστείτε να μη δήλωνε και φιλελεύθερος! Η ευθύνη όλη δική του, φέρει στο πέτο τρεις κατάμαυρους λεκέδες. Οι τρεις είναι το Βίσενγκραντ μέσα στην κυβέρνηση.
Κωστής Παπαϊωάννου
Πηγή: Lifo
