Μπορεί στη δημοκρατία όποιος επισημάνει κυβερνητικές ευθύνες να κατατάσσεται στους «εχθρούς του λαού»; Φιλοκυβερνητική γραφίδα ανακάλυψε προχτές «έναν συνασπισμό ετερόκλητων παραγόντων, που το τελευταίο διάστημα δρα απροκάλυπτα εναντίον του Πρωθυπουργού (συριζαίοι, ΠΑΣΟΚ, διασώστες, φιλοπούτιν, συνταγματολόγοι, πρώην, ΚΚΕ, ΜΚΟ, Τούρκοι κ.ά)».
Είναι για γέλια η λίστα όσων βυσσοδομούν, αλλά τα γέλια κόβονται μόλις αντιληφθείς ότι δεν πρόκειται για απλή γραφικότητα της συντάκτριας. Οι υπαινιγμοί περί μειοδοσίας αποτελούν άγαρμπη (βασιλικότερη του βασιλέως γαρ) εκδοχή του κυβερνητικού αφηγήματος.
Η παρόξυνση της κυβερνητικής επιθετικότητας ξεκίνησε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Όποιος εξέφραζε την παραμικρή επιφύλαξη για όψεις της εξωτερικής μας πολιτικής, όπως το ρίσκο με την αποστολή όπλων, αντιμετωπιζόταν σαν ενεργούμενο του Πούτιν και αργυρώνητος Ρωσόφιλος.
Και μάλιστα στοχοποιήθηκαν άνθρωποι που κατήγγειλαν από χρόνια την απολυταρχία και τον νεοτσαρισμό του Πούτιν. Τότε ακόμα πολλοί σημερινοί «υπέρμαχοι της οικουμενικής ελευθερίας» δεν είχαν διαλέξει τη σωστή πλευρά της Ιστορίας αλλά καλούσαν εδώ τον εκπρόσωπο του ξανθού γένους και τον βράβευαν.
Τα ίδια και χειρότερα εκτοξεύονται σε όσους μίλησαν για την παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας στο προσφυγικό, το έγκλημα στο Φαρμακονήσι, τα pushbacks, τη μετατροπή του Λιμενικού σε σώμα αποτροπής με θύματα γυναικόπαιδα. Ευθέως κυβερνητικοί παράγοντες και πρόθυμοι κονδυλοφόροι βαφτίζουν πράκτορα του Ερντογάν όποιον θυμίζει το διεθνές δίκαιο. Θα ζήλευε και ο Όρμπαν ακόμα τέτοιες επιθέσεις κατά ΜΚΟ και ανεξάρτητων δημοσιογράφων.
Η κορύφωση όμως της δημιουργίας εσωτερικού εχθρού ήρθε μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών. Στοχοποιούνται όσοι λένε αυτό που έλεγε παλιά ο ίδιος ο Μητσοτάκης: δεν νοείται πολιτική ευθύνη χωρίς παραίτηση. Η υπαγωγή της ΕΥΠ στο Μαξίμου έκανε το βαθύ κράτος πρωθυπουργικό «μαγαζί-γωνία».
Αυτό στη δημοκρατία συνεπάγεται παραίτηση ή αντικατάσταση του πολιτικά υπεύθυνου. Όποιος όμως αναλαμβάνει πολιτική πρωτοβουλία με αυτό το αίτημα γίνεται στόχος και δέχεται προσωπικές επιθέσεις που φτάνουν στη δολοφονία χαρακτήρα.
Μια νέα εθνικοφροσύνη γεννιέται. Αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή η μετατροπή κάθε επικριτή της κυβέρνησης σε εχθρό της πατρίδας. Έτσι θα πορευτούμε ως τις εκλογές. Αυτό σημαίνει η θέση πως όσοι ζητάνε παραίτηση του Πρωθυπουργού παίζουν τα παιχνίδια του Ερντογάν και του Πούτιν. Η επίκληση της διεθνούς νομιμότητας στο προσφυγικό γίνεται εθνική μειοδοσία και συνεργασία με τον εχθρό. Στοχοποιείται συνολικά η αντιπολίτευση. Αυτό σημαίνει η πρωθυπουργική θέση ότι η άσκηση πολιτικής πίεσης από τα κόμματα της αντιπολίτευσης αποτελεί εργαλειοποίηση των υποκλοπών.
Κατηγορείται η αντιπολίτευση γιατί κάνει τη δουλειά της, αυτή που προβλέπει το Σύνταγμα. Και καταγγέλλεται η αναζήτηση κυβερνητικών συμμαχιών ως πολιτική τερατογένεση. Κάθε πιθανό κυβερνητικό σχήμα χωρίς τη ΝΔ θα είναι πολιτικό τέρας. Όλα αυτά σε μια σχεδόν μονοφωνική δημοκρατία, με εξόριστο τον πλουραλισμό και ελεγχόμενη πληροφόρηση. Ταυτόχρονα, τα ξένα ΜΜΕ που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση θεωρούνται ανυπόληπτα και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ που μιλάνε για ρήγματα στο κράτος δικαίου αγνοούνται.
Είναι ολισθηρός ο δρόμος που έχει επιλέξει η κυβέρνηση. Ταυτίζει τον εαυτό της με τη σωτηρία της χώρας, προσδίδει στο πολιτικό παίγνιο σωτηριολογικά και μεσσιανικά στοιχεία: ο Πρωθυπουργός αυτοαποκαλείται Κυβερνήτης και ταυτίζει την κυβερνητική σταθερότητα με την ατομική πολιτική διαδρομή του.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι γίνονται εσωτερικός εχθρός. Αφήνονται υπαινιγμοί ότι συνομιλούν με τον εξωτερικό εχθρό. Το συλλογικό φαντασιακό τροφοδοτείται με φόβο, Πούτιν και Ερντογάν επιδιώκουν το κακό της πατρίδας και θέλουν να ανατρέψουν τον Μητσοτάκη. Η χώρα αντιμετωπίζει ασύμμετρες «μεταναστευτικές εισβολές». Οι διαδικασίες κοινοβουλευτικού ελέγχου απονευρώνονται με την επίκληση του απορρήτου, η λογοδοσία αναστέλλεται. Η εθνική ασφάλεια γίνεται δικαιολογία για θρυμματισμό της νομιμότητας.
Σε λίγο, από την αντιπολίτευση και τους «συνοδοιπόρους» της θα ζητούνται νέες δηλώσεις μετανοίας: «Ως γνήσιος Έλλην, καταδικάζω και αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας την αντιπολίτευση και τας παραφυάδας αυτής, αίτινες αποτελούν εγκληματικά και αντεθνικά συγκροτήματα, σκοπός των οποίων είναι η κατασκόπευσις παντός ό,τι αφορά το κράτος και ιδία τον στρατόν και η υποδούλωσις της φυλής μας εις τους προαιωνίους εχθρούς μας».
Κωστής Παπαϊωάννου
