Κοιτάς τα αραδιασμένα απογυμνωμένα σώματα, σαν έτοιμα για θυσία, για να εξευμενιστεί ο θεός του πολέμου. Επίδειξη ισχύος πάνω στο σώμα, μνημείο μίσους, γέφυρα να περάσει η απόλυτη κυριαρχία, να αποτυπωθεί στη συλλογική μνήμη. Σώμα μέσο, μήνυμα, αποδέκτης και εργαλείο του μίσους. Κρέας στο φακό, σάρκα γυμνή. Υποταγή. Γυμνώνονται κατά εκατοντάδες για να εξευτελιστούν, φωτογραφίζονται για να σωφρονιστεί όχι μόνο ο εκεί πληθυσμός αλλά το πλανητικό κοινό.
Και παράλληλα βλέπεις και την ευθυγράμμιση, την πλανητική ζυγοστάθμιση των ιδεών. Δε νοείται κριτική στο προφανές έγκλημα. Ο δημόσιος λόγος απογυμνώνεται κι αυτός από οποιαδήποτε αιχμή, υπαινιγμό εναντίον του κραταιού κυρίαρχου. Η μάχη των αμερικανικών πανεπιστημίων για τη στοιχειώδη ελευθερία έκφρασης, η διαπόμπευση των πρυτάνεων, η απόσυρση των χορηγιών με κατηγορίες για αντισημιτισμό όποτε ακούγεται κριτική στο Ισραήλ δεν είναι κάποια μάχη πολυτελείας Είναι μια μεγάλη μάχη από το μέλλον. Η μάχη απέναντι στην απογύμνωση σωμάτων και πνευμάτων.
Κωστής Παπαϊωάννου
