Γεννημένος στην Αθήνα, ο Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος λειτουργεί το ίδιο δημιουργικά τόσο στον χώρο της λογοτεχνίας όσο και σε αυτόν της δημοσιογραφίας. Εκτός των άλλων έχει εκδώσει τις μονογραφίες του Περικλή Γιαννόπουλου, «Πορτρέτο που κάηκε στο φως» (εκδ. Ηλέκτρα), και του Μιχαήλ Μητσάκη, «Στον φεγγίτη του μυαλού» (εκδ. Λέμβος). Επίσης συμμετέχει στη σειρά του αυτού εκδοτικού οίκου, «Μικρά Βιογραφικά» με βιβλία για τους Μπέρτολτ Μπρεχτ, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και Αλμπέρ Καμί. Συνεργασίες με την Εποχή αλλά και βιβλιοκριτικές στην Καθηµερινή και τη Νέα Εστία, στο περιοδικό Στίγμα και στην ιστορική Γαλέρα. Στο Γ΄ πρόγραμμα της ΕΡΑ µε ελληνική µελοποιηµένη ποίηση. Υπεύθυνος της ιστοσελίδας strovilos.gr.
Το σκηνικό του βιβλίου: Καλοκαίρι 1929 στο Καδακές, ένα ψαροχώρι στην Καταλονία. Εκεί βρίσκεται το εξοχικό της οικογένειας του Νταλί. Ο νεαρός Σαλβαδόρ προσπαθεί να ξεπεράσει τον θάνατο της μητέρας του. Προς τούτο έχει προσκαλέσει το ζεύγος Ελιάρ-Γκαλά. Επίσης, «ετοιμάζεται να υποδεχθεί και τους υπόλοιπους καλεσμένους του. Από την Βαρκελόνη θα φθάσει με λεωφορείο ο Χουάν Μιρό με τη γυναίκα του και τις τελείες του, ο Μαγκρίτ μαζί με την Ζορζέτ Μπερζέ και την πίπα του θα έρθουν με ένα ιστιοφόρο… Μεθαύριο ο Νταλί θα υποδεχθεί τον Μαξ Έρνστ, τον πρεσβύτερο της παρέας, που θα έρθει καβάλα στο Λοπ Λοπ, ο φίλος Λουίς Μπουνιουέλ με τη σύντροφό του και τις δυο μπομπίνες, τον “Ανδαλουσιανό σκύλο” και τη “Χρυσή εποχή”». Οι περισσότεροι από αυτούς είναι στα πρώτα βήματα της καριέρας τους. Εμφανίζονται, ακόμη, κάποιοι που δεν έλαβαν μέρος αλλά με την άδεια του συγγραφέα συμμετέχουν στην διαλεκτή παρέα: ο Λόρκα –φίλος βεβαίως του Νταλί–, ο Ρενέ Κρεβέλ και ο ετεροχρονισμένος Άδωνις Κύρου. Με το άκρως σουρεαλιστικό εξώφυλλο του Soloύp όπου φιγουράρει ο Σαλβαδόρ, το μουστάκι του, η πίπα και το χυμένο ρολόι, – όλα διαδραματίζονται υπό το φως των άστρων σε μια ατμόσφαιρα ονειρική και υποβλητική. Γύρω από τη φωτιά πίνουν, καπνίζουν, εκφράζονται, σχεδιάζουν, –ξαπλωμένοι στη βραχώδη παραλία– συζητούν για τέχνη, για σεξ, για όνειρα, ερωτοτροπούν ενώ απολαμβάνουν διάφορα εδέσματα.
Πρωταγωνιστεί το ζεύγος Ελιάρ-Γκαλά αλλά είναι ο Νταλί που γοητεύεται από την Γκαλά κι εκείνη μαζί του, ώστε εγκαταλείπει τον σύντροφό της για είναι μαζί του: «Η Γκαλά δεν ήταν μια οποιαδήποτε γυναίκα. Η Γκαλά δεν ήταν η γυναίκα του Ελιάρ ούτε η μητέρα της Σεσίλ. Η Γκαλά ήταν η γυναίκα του ονείρου του. Ένα φάντασμα του μεσημεριού που είχε δραπετεύσει από κάποια ρώσικη πόλη. Από την Πετρούπολη ίσως… Δεν ήταν ένας οποιοσδήποτε ερωτευμένος με μια γυναίκα, ήταν ερωτευμένος με δυο γυναίκες. Ή μια ήταν πραγματική, η άλλη γέννημα του μυαλού του. Η μία ήταν η Γκαλά. Ή άλλη η Γκραντίβα. Δυο πρόσωπα που από την επόμενη χρονιά θα συγχωνεύονταν σε ένα, στο πρόσωπο της Γκαλά και θα τον οδηγούσαν εκεί που έπρεπε να πάει. Εκεί που ευχόταν να πάει.» Όλα τούτα συμβαίνουν καθώς ο Νταλί διανύει τη δημιουργική του μετάβαση από τον ρεαλισμό στον σουρεαλισμό.
Αφορμή για το βιβλίο ήταν οι ερωτικές επιστολές του Ελιάρ στην πρώην γυναίκα του αλλά και επί χρόνια περιστασιακή ερωμένη του. Σε αυτή τη συνάντηση κορυφής σε κάθε κεφάλαιο υπάρχει και μια ιστορία με γεγονότα και ενίοτε αποσπάσματα κειμένων από τους πρωταγωνιστές που άλλαξαν την πορεία της τέχνης στον μεσοπόλεμο.
Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος, «Ένα καλοκαίρι στο Καδακές 1929», εκδόσεις Λέμβος, 2022
Αντώνης Ν. Φράγκος
