Ο κ. Μελάς σημείωσε ότι έχει περιορισμένα περιθώρια προβολής αντιστάσεων μια χώρα όπως η Ελλάδα, μέσα στο συγκεκριμένο ευρωπαϊκό περιβάλλον, με τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης. «Ας είμαστε ειλικρινείς, από το 2010 και εντεύθεν σε πολύ μεγάλο βαθμό οι δανειστές επιβάλουν τη θέλησή τους» είπε, προσθέτοντας: «Η διαφορά είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι αντίθετη προς το οικονομικό και κοινωνικό υπόδειγμα των δανειστών», το οποίο, όπως είπε ο καθηγητής, προτάσσει την περαιτέρω μείωση του εργατικού κόστους και τη συρρίκνωση της κοινωνικής δαπάνης ως προϋποθέσεις ανάκαμψης και ανάπτυξης.
«Υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος», ανέφερε ο κ. Μελάς και συνέχισε: «Είναι ο κίνδυνος να ενστερνιστούμε, να αποδεχθούμε ιδεολογικά όσα αναγκαζόμαστε να κάνουμε. Για αυτό, πέρα από τους συγκεκριμένους σχεδιασμούς για το άμεσο μέλλον, η Αριστερά υποχρεούνται να έχει συνεχώς στο νου της το πώς και πότε η χώρα θα μπορέσει να απαλλαγεί από αυτήν την κατάσταση».
Απαντώντας σε αντίστοιχες ερωτήσεις, ο κ. Μελάς μίλησε για το όριο των αντοχών της ελληνικής κοινωνίας, για τις απαιτήσεις των δανειστών που δεν αίρονται ακόμη κι όταν η κυβέρνηση εμφανίζει μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, για το πιθανό επιτόκιο όταν η χώρα βγει στις αγορές, αλλά και για την «ποσοτική χαλάρωση» της ΕΚΤ.
Για την τελευταία ανέφερε ότι, ακόμη κι όταν η χώρα ενταχθεί σε αυτήν, δεν θα πρέπει να αναμένεται πως οι τράπεζες θα ανοίξουν αυτομάτως «κρουνούς» για αθρόα χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, για ενίσχυση της «πραγματικής οικονομίας».
«Είναι πολύ σημαντικό να βγούμε από το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018 και να αποκτήσουμε κάποια ελευθερία κινήσεων» σημείωσε ο καθηγητής, προσθέτοντας ωστόσο πως αυτό δεν θα σημάνει τέλος της επιτροπείας, καθώς οι πιστωτές θα ελέγχουν κατά πόσο θα υλοποιούνται συμφωνηθέντα για το 2018-19 και μετά. «Θα είναι όμως πολύ σοβαρή παράμετρος η εξασφάλιση κάποιας ελευθερίας κινήσεων από το καλοκαίρι του 2018», υπογράμμισε.
