Οι εύποροι και μορφωμένοι άνθρωποι επισκέπτονται τα καζίνο λιγότερο συχνά από τους φτωχότερους για τους ίδιους λόγους που καπνίζουν λιγότερο, πίνουν λιγότερο και ζυγίζουν λιγότερο. Αυτό σημαίνει πως το μεγαλύτερο μέρος των κερδών των καζίνο προέρχεται από τους πιο αδύναμους οικονομικά παίκτες, εξ ου και η βασική πηγή εσόδων τους είναι οι κουλοχέρηδες που χρησιμοποιούν οι μικροί παίκτες. Όταν, λοιπόν, οι μικροί παίκτες δεν πάνε πια στα καζίνο, τα καζίνο πάνε στους παίκτες. Είτε ηλεκτρονικά, είτε μετακομίζοντας όπως στην περίπτωση του καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι.
Τα περί ανάπτυξης της τοπικής οικονομίας και δημιουργίας θέσεων απασχόλησης είναι προσχηματικά και αμφισβητούμενα διεθνώς από εμπειρικές μελέτες. Τα οικονομικά οφέλη είναι μικρά και βραχυχρόνια (μεσοπρόθεσμα είναι ανύπαρκτα), ενώ ο αρνητικός κοινωνικός και οικονομικός αντίκτυπος είναι μεγάλος.
Η αμερικανική εμπειρία είναι ιδιαίτερα διδακτική. Ο αντίκτυπος των καζίνο στις γειτονικές αξίες ακινήτων είναι «αναμφίβολα αρνητικός», σύμφωνα με τους οικονομολόγους της National Association of Realtors. Τα καζίνο δεν ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις που δεν παίζουν τυχερά παιχνίδια να ανοίγουν κοντά, επειδή οι άνθρωποι που επισκέπτονται συχνότερα τα καζίνο δεν περιπλανιούνται για να επισκεφθούν άλλα καταστήματα και επιχειρήσεις. Το καζίνο δεν είναι σαν κινηματογράφος ή αθλητικό γήπεδο, που προσφέρει διασκέδαση με περιορισμένο χρόνο. Έχει σχεδιαστεί για να είναι ένα απορροφητικό περιβάλλον που δεν απελευθερώνει τους πελάτες του έως ότου εξαντλήσουν τα χρήματά τους.
Το Ινστιτούτο Αμερικανικών Αξιών έχει συγκεντρώσει τα καλύτερα στοιχεία για τις κοινωνικές συνέπειες των καζίνο και αυτά είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά για κάθε υπεύθυνη δημοτική αρχή. Οι άνθρωποι που ζουν κοντά σε ένα καζίνο έχουν διπλάσιες πιθανότητες να γίνουν εθισμένοι και προβληματικοί παίκτες από τους ανθρώπους που ζουν πάνω από 10 μίλια μακριά. Σε ορισμένες πολιτείες, μάλιστα, τα στοιχεία δείχνουν τριπλασιασμό ή και τετραπλασιασμό του αριθμού των προβληματικών παικτών. Η διαθεσιμότητα του τζόγου σχετίζεται με αυξημένο πρόβλημα και παθολογικές συμπεριφορές τζόγου μεταξύ ατόμων στη γειτονιά του καζίνο. Τέλος, η εγγύτητα του τζόγου του καζίνο φαίνεται να σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά πτώχευσης και εγκληματικότητας.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως η επίκληση της κυβέρνησης της ΝΔ στο «δημόσιο οικονομικό συμφέρον» για τη μεταφορά του καζίνο στο Μαρούσι είναι προσχηματική και καταστροφική για την τοπική κοινωνία, η οποία δικαιολογημένα αντιδρά αρνούμενη να συναινέσει.
Προσχηματική είναι γιατί τα οφέλη σε έσοδα θα είναι περιορισμένα και βραχυχρόνια, ενώ το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος τεράστιο και μη αναστρέψιμο. Επίσης, γιατί αντιστρατεύεται την ίδια τη νεοφιλελεύθερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων χρησιμοποιώντας δύο μέτρα και δύο σταθμά: στο καζίνο της Πάρνηθας μιλά για δημόσιο συμφέρον διατηρώντας την κρατική συμμετοχή προκειμένου να συμβάλει στην ωφέλιμη στους επιχειρηματίες μετεγκατάσταση στο Μαρούσι, όταν στην περίπτωση του ΟΠΑΠ είχε θυσιάσει το δημόσιο συμφέρον έναντι πινακίου φακής πάλι για να υπηρετήσει τον επιχειρηματία. Κοινός παρονομαστής τα κέρδη των επιχειρηματιών που χαρακτηρίζουν έναν κρατικοδίαιτο καπιταλισμό ελληνικής κοπής.
Ακατανόητη, ωστόσο, είναι η στάση παθητικής αποδοχής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (δήλωσε παρών στην ψηφοφορία της Βουλής) με διευκρίνιση βουλευτών του ότι δεν διαφωνούν με τη μεταφορά αλλά με ορισμένες διατάξεις και τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος. Πρόκειται για μεσοβέζικη και εσφαλμένη στάση που έρχεται σε συνέχεια της εσφαλμένης στάσης υπερψήφισης του καζίνο στο Ελληνικό και σε αντίθεση με τις τοπικές κοινωνίες και τη βάση του κόμματος. Κυρίως, όμως, έρχεται σε αντίθεση με τους στόχους του Σχεδίου Προγράμματος που προτάσσει ένα νέο πράσινο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης που δεν θα έχει ως «επίκεντρο την κερδοσκοπική εκμετάλλευση της γης και των φυσικών πόρων» όπως αυτή που προδιαγράφεται με το καζίνο στο Μαρούσι.
Να σημειωθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Βόρειας Αθήνας, με ανακοίνωσή του, τάσσεται εναντίον της μεταφοράς, ενώ ο δήμαρχος Χαλανδρίου, Σίμος Ρούσσος, δήλωσε ότι θα προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Πάντως, με τη στάση του, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δείχνει πως παραμένει δέσμιος του μνημονιακού παρελθόντος (το 2018 είχε ψηφίσει τη δυνατότητα μετεγκατάστασης του καζίνο) προκαλώντας σύγχυση στην κοινωνία και για τις πραγματικές δυνατότητες αλλαγής. Όμως, δεν είναι ακόμη αργά, το καράβι μπορεί και τώρα να αλλάξει πορεία.
Πηγή: Η Εποχή
