Στην κατάμεστη αίθουσα του ΤΕΕ στη Θεσσαλονίκη και στο Δημαρχείο της Βέροιας, συνεχίστηκαν την προηγούμενη εβδομάδα οι εκδηλώσεις της «Εποχής» υπό τον τίτλο: «Στο δρόμο που βαδίσαμε, στο δρόμο που νικήσαμε, στο δρόμο της Αριστεράς». Στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου του ΣΥΡΙΖΑ οι : Ευκλείδης Τσακαλώτος, Αννέτα Καββαδία, Ρία Καλφακάκου, Χρήστος Καραγιαννίδης, Κώστας Πουλάκης, Χριστόφορος Παπαδόπουλος και Μιχάλης Υδραίος, συζήτησαν και αντάλλαξαν απόψεις με μέλη, φίλες και φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, για τα επίδικα των καιρών: την απόκρουση της ακραίας νεοφιλελεύθερης ατζέντας της ΝΔ με την ολομέτωπη επίθεσή της σε όλων των ειδών τα δικαιώματα –εργασιακά, κοινωνικά, συλλογικά, ατομικά– την ανάγκη δυναμικής και παρούσας αντιπολίτευσης, το επιβεβλημένο άνοιγμα του κόμματος και την όσμωσή του με τις κοινωνικές δυνάμεις στις οποίες απευθύνεται και τα συμφέροντα των οποίων υπηρετεί.
Η «Εποχή» φιλοξενεί σήμερα στις σελίδες της αποσπάσματα από τις τοποθετήσεις των ομιλητών:
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ
Η ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που θα δώσει αέρα
Η διεύρυνση είναι αναγκαία, αν το κόμμα μας θέλει να έχει κοινωνική γείωση στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε συνδικάτα, σε πολιτιστικούς συλλόγους, παντού. Οι κεντρώες λύσεις δεν δημιουργούν πια πλειοψηφικά ρεύματα στις δυτικές κοινωνίες, δεν απαντούν στα προβλήματα και στις ανάγκες ούτε των λαϊκών στρωμάτων, ούτε των μεσαίων.
Άρα, η ριζοσπαστικοποίηση είναι αυτή που θα δώσει αέρα στο διευρυμένο ΣΥΡΙΖΑ στη νέα εποχή. Χρειαζόμαστε κόμμα με ταυτότητα, πρόγραμμα, κινηματική δράση, που με αυτή τη βάση θα επιδιώξει συμμαχίες στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
Έχουμε έλλειμμα ιδεολογίας σε διάφορους τομείς, από το προσφυγικό μέχρι την αποτελεσματικότητα των συλλογικών λύσεων. Και για αυτό πρέπει να υπάρξει κεντρική μέριμνα σε όλα τα επίπεδα: από την κεντρική μας αντιπολιτευτική πολιτική, μέχρι την τοπική μας παρέμβαση στο τοπικό επίπεδο, είτε είναι κινηματική, είτε στην τοπική αυτοδιοίκηση, είτε σε ένα πολιτιστικό σύλλογο, είτε στα καφενεία του χωριού.
ΑΝΝΕΤΑ ΚΑΒΒΑΔΙΑ
Ο εχθρός είναι εκτός των τειχών, όχι εντός
Στις εκλογές του 2015 κερδίσαμε, γιατί μιλήσαμε στις καρδιές του κόσμου. Αντιληφθήκαμε τις ανάγκες, τους προβληματισμούς, τις αγωνίες τους. Αυτό το νήμα πρέπει να ξαναπιάσουμε και να γυρίσουμε την πλάτη στα, εκ του πονηρού, δημοσιεύματα και διαρροές ότι κάποιοι είναι υπέρ και κάποιοι κατά της διεύρυνσης. Ότι κάποιοι θέλουν ένα κόμμα ανοιχτό, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που θέλουν ένα «κόμμα-σκατζόχοιρο».
Ας μιλήσουμε ανοιχτά και ας συναποφασίσουμε τι κόμμα θέλουμε. Θέλουμε ένα κόμμα ανοιχτό, που σέβεται τις δημοκρατικές διαδικασίες, που θα διατηρήσει την ταυτότητα και τα αριστερά φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά; Γιατί αυτό αναζητούν, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, και τα νέα μας μέλη, τα οποία έρχονται με όρεξη να προσφέρουν. Άνθρωποι βαθιά αριστεροί που ξέρουν ότι η κοινωνία δεν έχει ανάγκη ένα νέο ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες άνθρωποι αποφάσισαν να γίνουν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά τις εκλογές. Και ήρθαν σε ένα κόμμα της αντιπολίτευσης και όχι σε ένα κόμμα κυβερνητικό. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί δείχνει ανιδιοτέλεια.
Προφανώς, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να επανασυστηθεί στην κοινωνία ως κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ικανό να απευθύνεται σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών ευαισθησιών. Και σ΄ αυτό το πλαίσιο, ο πλούτος αναζητήσεων και οι αγωνίες δεν σχηματοποιούνται σε δύο αντιτιθέμενες γραμμές. Ναι, υπάρχουν διαφορές κι αυτό είναι δύναμη για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Προοδευτική Συμμαχία.
Όμως ο εχθρός δεν είναι εντός, αλλά εκτός των τειχών. Η νεοφιλελεύθερη και αυταρχική ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολύσει εναντίον της ελληνικής κοινωνίας η κυβερνώσα δεξιά, αλλά και τα πολιτικά ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως οι κοινωνικές ανισότητες, η κλιματική κρίση, το προσφυγικό ζήτημα, η άνοδος της ακροδεξιάς, απαιτούν την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση.
Είμαστε εδώ, να μιλήσουμε ανοιχτά, συλλογικά, δημοκρατικά, χωρίς το φόβο ποινικοποίησης της όποιας άποψης, να μιλήσουμε με όρους πολιτικής και όχι ανθρωποφαγίας και να οδηγηθούμε στο 3ο Συνέδριό μας, το οποίο και είναι το κυρίαρχο σώμα για τις όποιες αποφάσεις.
ΡΙΑ ΚΑΛΦΑΚΑΚΟΥ
Κόμμα ζωντανό και δημοκρατικό
Η ενότητα και η ενδυνάμωση του κόμματος επιτυγχάνεται με καθαρές κουβέντες και τίμιες συναλλαγές. Με σεβασμό σε όλα τα μέλη, σε απόψεις που μας αρέσουν και απόψεις που μας ξενίζουν, χωρίς κολπάκια και ανθρωποφαγία.
Κόμμα με όραμα και όχι μόνο κυβερνητικό πρόγραμμα: Ο λαός αγωνιά για τα άμεσα προβλήματά του, αλλά αν η αριστερά δεν εμπνεύσει με ένα όραμα μιας δίκαιης ανθρώπινης κοινωνίας, μπορεί άλλα κόμματα να υπόσχονται άμεσες λύσεις σε αυτά τα καθημερινά προβλήματα, που να φαντάζουν πιο ελκυστικές. Γιατί η αριστερά είχε το ηθικό πλεονέκτημα και την ιδεολογική ηγεμονία, όταν είχε όραμα και διεκδικούσε το αδύνατο.
Ηθική και αξίες της αριστεράς: Θέλουμε ένα κόμμα που ενεργεί με ένα σύστημα ηθικών αξιών και διορθώνει τα λάθη του με άξονα ένα ανθρώπινο αξιακό σύστημα. Και λειτουργεί διαπαιδαγωγητικά και όχι τιμωρητικά στα μέλη του και στην κοινωνία.
Έτσι, λοιπόν, με ενότητα μέσα από τις διαφωνίες μας, με συντροφικότητα που δεν φοβάται κριτική και αντιπαραθέσεις, με συλλογικότητα και όχι με προσωπικές στρατηγικές, με ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες και όχι με άνωθεν αποφάσεις, ας φτιάξουμε όλοι και όλες μαζί το κόμμα της αριστεράς, το κόμμα του λαού.
ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ
Αναγκαία η προγραμματική ανανέωση
Η Αριστερά έχει μάθει να συζητάει δημόσια, ελεύθερα και με επιχειρήματα. Ιδιαίτερα όταν πηγαίνουμε προς ένα σημαντικό Συνέδριο. Τα ερωτήματα πολλά, τι κόμμα θέλουμε, η ταυτότητα του, με ποιο όραμα και πρόγραμμα, πώς θα ξεπεράσουμε τις αδυναμίες μας. Πρέπει να απαντηθούν με διάλογο, σύνθεση απόψεων και ψυχραιμία, ώστε να διεκδικήσουμε τη δεύτερη φορά Αριστερά.
Πρέπει να δούμε το καταστροφικό έργο της κυβέρνησης της ΝΔ τους πρώτους μήνες και ιδιαίτερα την κατάργηση της μεταρρύθμισης του Κλεισθένη, την κατάργηση του Φιλόδημου και την κατάργηση της απλής αναλογικής, για να αναφερθώ κυρίως στα θέματα του υπουργείου Εσωτερικών.
Έχουμε ανάγκη στον αναγκαίο κυβερνητικό απολογισμό -που θα πρέπει να συζητήσουμε οργανωμένα από τα πάνω και όχι αποσπασματικά από τα κάτω- να αναδείξουμε μαζί με το θετικό απολογισμό μας, τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, τις καθυστερήσεις που είχαμε, αλλά και τις αδυναμίες που φανερώσαμε.
Η αναγκαία προγραμματική ανανέωση θα πρέπει να έχει στο επίκεντρο της την υπεράσπιση της εργασίας, μισθού και δικαιωμάτων, την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, τη βιώσιμη ανάπτυξη με την προστασία του περιβάλλοντος και τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των πολιτών. Να δώσουμε φωνή σε όσους δεν έχουν. Οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με την απλή αναλογική. Αν θέλουμε να ενισχύσουμε την πολιτική της αξία, θα πρέπει να φτιαχτούν οι προϋποθέσεις για τις δυνητικές συνεργασίες. Συγχρόνως, θα πρέπει να δώσουμε όραμα και στο 1,5 εκατομμύριο συμπολίτες μας που τα τελευταία χρόνια έχουν αποσυρθεί από την εκλογική διαδικασία.
Με δεδομένη την κοινωνική και πολιτική διεύρυνση που στηρίζεται ομόφωνα, κάτι που το έχει αποδείξει ιστορικά η δική μας Αριστερά, τη στέρεη αριστερή φυσιογνωμία, αφού ενισχύεται η διάκριση Αριστεράς – Δεξιάς, την ισχυρή πολιτική και κοινωνική μας παρουσία, αλλά και την οργανωτική μας αποτελεσματικότητα, ας μετατρέψουμε τη συνάντηση στις κάλπες σε συνάντηση στους κοινωνικούς αγώνες.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ
Ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει στέρεες βάσεις
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τις εκλογές του Ιουλίου, σημειώνοντας ένα υψηλό ποσοστό. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να υπάρξει μια οργανωμένη και ισχυρή αντιπολίτευση από την πλευρά του.
Θα πρέπει να ανακαλύψουμε τρόπους σύνδεσης του κόμματος με την κοινωνία στη βάση των ταξικών συμφερόντων, δίνοντας έκφραση σε όσους κι όσες θίγονται από τις πολιτικές της δεξιάς, που γκρεμίζουν όσα χτίσαμε τα 4,5 χρόνια διακυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της αριστεράς πρέπει να αποδεικνύει με την καθημερινή του λειτουργία ότι είναι ένα κόμμα δημοκρατικό, ότι έχει ζωντανές οργανώσεις που κινούνται σε όλα τα μήκη και πλάτη των κοινωνικών εκδηλώσεων, ότι η ενημέρωση και αποφάσεις των αιρετών οργάνων φτάνουν σε όλα τα μέλη του, ότι οι αποφάσεις που υπογράφονται από τους βουλευτές/ριες τηρούνται απαρέγκλιτα.
Στην προσπάθειά του το κόμμα να αντιστοιχίσει το εκλογικό αποτέλεσμα με τους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτό, χρειάζεται να έχει την ενσώματη παρουσία των μελών, τη δυναμική παρέμβαση αυτών σε πλευρές των κοινωνικών αγώνων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποκτήσει στέρεες βάσεις στους νέους και τις νέες, να μιλήσει και ν’ ακούσει τις έγνοιες τους, να γίνει ένα κόμμα της νεολαίας.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστοχασμός και μαχητική αντιπολίτευση
Στην πορεία προς το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να υπηρετούνται ταυτόχρονα ο κυβερνητικός και προγραμματικός αναστοχασμός, με τη μαχητική αντιπολίτευση στην παλινόρθωση του κράτους της δεξιάς και σε ένα επιθετικό νεοφιλελευθερισμό. Στον παρόντα χρόνο δημιουργούνται νέες προκλήσεις σε όλο τον κόσμο με αιχμές τις ανισότητες, το προσφυγικό και την κλιματική κρίση. Ταυτόχρονα, αυξάνονται οι κίνδυνοι από τους εμπορικούς και νομισματικούς πολέμους, τους γεωστρατηγικούς ανταγωνισμούς για την ενέργεια και την κρίση του καπιταλισμού. Σε όλα αυτά, θα πρέπει να δούμε πώς απαντάμε εμείς. Συνεδριακά επίδικα επίσης θα πρέπει να αποτελέσουν η φυσιογνωμία, οι κοινωνικές αναφορές και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Προϋπόθεση στη συζήτηση των οποίων, θα πρέπει να είναι η συμμετοχή στην κίνηση της κοινωνίας. Τέλος, δημοσιογράφοι και δημοσιολογούντες προτείνουν τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα αρχηγικό κόμμα της κεντροαριστεράς, δεν καταλαβαίνουν ότι τον καιρό της κρίσης αυτά ακριβώς τα κόμματα κατέρρευσαν.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΥΔΡΑΙΟΣ
Η δική μας Αριστερά οφείλει να είναι τολμηρή
Στην πορεία μας προς το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουμε να συνδυάσουμε 3 παράμετρους:
-Τη διεύρυνση των γραμμών μας
-Την εμβάθυνση της αριστερής ριζοσπαστικής ταυτότητας μας, με αιχμές την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων, με προοπτική την οριστική υπέρβασή τους, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων,την υπέρβαση της κρίσης στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικότερα στο Αιγαίο και την υπεράσπιση της ειρήνης.
-Την αντιμετώπιση της σκληρής δεξιάς κυβερνητικής πολιτικής, την άσκηση μιας σκληρής τεκμηριωμένης αντιπολίτευσης και τη συμμετοχή των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στα κοινωνικά κινήματα.
Η δική μας Αριστερά οφείλει να είναι τολμηρή:
-Στην εξωτερική πολιτική, όπου η Αριστερά θα πρέπει, αξιοποιώντας την εμπειρία της συνθήκης των Πρεσπών, να αντιταχθεί στο κυνήγι των στρατιωτικών εξοπλισμών και να
επιδιώξει την ειρηνική διευθέτηση όλων των ανοικτών θεμάτων με την Τουρκία, με βάση το διεθνές δίκαιο και με την προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης.
-Στις συμμαχίες της, όπου πρέπει να δουλέψουμε για τη διαμόρφωση των όρων για τη διαμόρφωση ενός κοινωνικού αντιδεξιού – αντινεοφιλελεύθερου μετώπου από τα κάτω.
Με αυτόν τον τρόπο στις επικείμενες εκλογές θα μπορέσουμε να ακυρώσουμε τα σχέδια της ΝΔ να παρακάμψει στην πράξη την απλή αναλογική. Σε αυτήν την κατεύθυνση ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εργασθεί, ώστε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να υπερβούν τις μεταξύ τους δυσανεξίες και να εργασθούν για μία κυβέρνηση συνεργασίας στα πρότυπα της Ισπανίας.
Στις σημερινές συνθήκες ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κλείσει τα αυτιά του στους συστημικούς δημοσιολόγους που τον καλούν να μετατοπισθεί προς το κέντρο, αντίθετα πρέπει να εμβαθύνει την αριστερή ριζοσπαστική φυσιογνωμία.
Πηγή: Η Εποχή
