Στις 21.06.2021, όλες οι χώρες – μέλη της Ε.Ε. συνυπέγραψαν την κοινή τους δέσμευση για την καταπολέμηση της έλλειψης στέγης. Είναι η πρώτη φορά που δημιουργείται η Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα Καταπολέμησης της Έλλειψης Στέγης, ένα κοινό εργαλείο για την έρευνα, τη σύγκλιση, τον σχεδιασμό και την υλοποίηση πολιτικών σε επίπεδο Ε.Ε.
Η υπογραφή από πλευράς της Ελλάδας δεν πήρε την δημοσιότητα που της πρέπει. Ώς σήμερα, δεν υπάρχει κάποια ανακοίνωση στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εργασίας για ένα εργαλείο – ορόσημο σε επίπεδο Ε.Ε., το οποίο απαιτεί πρόγραμμα, συνδυασμό πολιτικών, βούληση και δεσμεύσεις.
Στην επίσκεψή του στο λιμάνι του Πειραιά[i], ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην «Εθνική Στρατηγική για τους αστέγους». Χωρίς να είναι σαφές αν η στρατηγική αυτή δημιουργείται ή υπάρχει, θέτει ως στόχο την εξάλειψη τής έλλειψης στέγης ώς το 2026 – κάτι εξ ορισμού ιδιαιτέρως αισιόδοξο, την ώρα που για χώρες με μεγαλύτερη εμπειρία και γνώση στο πεδίο ο ορίζοντας εκτείνεται στο 2030.
Η Ελλάδα επίσης φαίνεται να πρωτοπορεί στη μείωση του πληθυσμού που υποστηρίζεται από δομές αστέγων (10% το 2021 σε σχέση με το 2020 – από 791 σε 706 άτομα) και μάλιστα σε περίοδο πανδημίας. Είναι κάτι ενδιαφέρον, δεν το συναντάμε σε άλλες χώρες της Ευρώπης και σίγουρα δεν συνάδει με τις εικόνες που βλέπουμε στους δρόμους των μεγάλων μας πόλεων.
Έχοντας, τέλος, ως αναφορά της Πολιτείας το επίδομα στέγασης και το πρόγραμμα Στέγαση και Εργασία[ii], η αναφορά σε «λοιπές δράσεις καταπολέμησης της αστεγίας» παραπέμπει σε μια ιστοσελίδα που έχει πάψει να ενημερώνεται από τον Μάρτιο του 2019[iii].
Γράφουμε τα παραπάνω, συμφωνώντας απολύτως με τη αρμόδια υφυπουργό, ότι η εξασφάλιση στέγης νοείται «ως συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας».
Η ανάγκη για την Πλατφόρμα γεννήθηκε από τη γνώση πως 700 χιλιάδες άνθρωποι κοιμούνται κάθε μέρα στους δρόμους και τις δομές αστέγων της Ευρώπης. Τι συμβαίνει στην Ελλάδα δεν το γνωρίζουμε. Η μόνη καταγραφή δρόμου που έχουμε αφορά το 2018.
Η Ελλάδα έχει δύο χαρακτηριστικά που την κάνουν να διαφέρει από άλλες χώρες της Ε.Ε. Πρώτον, το φαινόμενο της έλλειψης στέγης είναι στην αρχή του, μπορεί να είναι διαχειρίσιμο, έως και να εξαλειφθεί με κατάλληλο συνδυασμό πολιτικών.
Δεύτερον, υπάρχουν σπίτια. Υπάρχει στεγαστικό απόθεμα σε φορείς του Δημοσίου και της Αυτοδιοίκησης, στο Κτηματολόγιο, σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, εποπτευόμενους και άλλους φορείς.
Η FEANTSA, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Φορέων που υποστηρίζουν Άστεγους, ιδρύθηκε το 1990. Στα 32 χρόνια της ύπαρξής μας, είναι η πρώτη φορά που έχουμε στη διάθεσή μας τόσες πολλές δυνατότητες, τόσο πλούτο εργαλείων και ευκαιριών. Είναι η ώρα να προτεραιοποιήσουμε, να τεκμηριώσουμε, να αξιοποιήσουμε, να συνδυάσουμε, να στοχεύσουμε και να δουλέψουμε με όραμα, δέσμευση και προοπτική, με όρους κοινωνίας.
Ο Λάζαρος Πετρομελίδης είναι εκπρόσωπος της FEANTSA στην Ελλάδα
Πηγή: Η Αυγή
