«ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Για το σχολείο ήκουα ότι εδίδασκον άθεα πράγματα […] Επήγα εις το σπίτι του κ. Δελμούζου μια επίσκεψη και παρατήρησα εάν είχε εικονίσματα, διότι πολλά έλεγε ο κόσμος. Εις την σάλα είχε τον εσταυρωμένο και από κάτω ήταν ένας καπουτσίνος και έπαιζε βιολί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:Τι εσήμαινε αυτό; Ειρωνικά έπαιζε βιολί;
ΔΕΛΜΟΥΖΟΣ: Είναι η περίφημος εικών του Μπαίκλιν, “Ο Ερημίτης”, αν θέλετε να τηλεγραφήσω να μας τη φέρουν».
Το απόσπασμα είναι από τα Πρακτικά της δίκης των Αθεϊκών, με κατηγορούμενους τον Α. Δελμούζο (1914) και άλλους πρωτεργάτες του Παρθεναγωγείου του Βόλου. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο “προσεπάθησαν διά ζώσης, διά διδασκαλίας και δι’ εντύπων φυλλαδίων να ελκύσωσι προσηλύτους εις λεγόμενα θρησκευτικά δόγματα, τουτέστι την αθεΐαν, […] διδάσκοντες ότι δεν υπάρχει Θεός, ότι η θρησκεία αποτελεί την άρνησιν της σκέψεως, ότι ο άνθρωπος εδημιουργήθη υπό πιθήκων, ότι ο Θεός είναι ένα αγκούρι, ότι η πατρίς είναι πόρνη και στρίγγλα μητρυιά και η θρησκεία μαστρωπός […] ότι ο Θεός είναι εφεύρεσις ίνα χρησιμεύση ως σκιάχτρον” κ.λπ. κ.λπ.
Τα θυμήθηκα διαβάζοντας τις γελοιότητες του “Πρώτου Θέματος” για τη “συριζαία” που πέταγε εικόνες της Παναγίας στο σκουπιδοντενεκέ. Και σκέφτηκα πόσο εντυπωσιακά ίδια, μετά έναν αιώναν και, είναι τα επιχειρήματα και οι μέθοδοι: κινδυνολογία, δημαγωγία, ο κίνδυνος της βεβήλωσης των θείων, της ηθικής, ο πρόγονος πίθηκος, η πατρίς που κινδυνεύει, και άλλα ηχηρά παρόμοια…
Eικόνα: Άρνολντ Μπέκλιν, “Der Einsiedler” (λεπτομέρεια), 1884
Στρατής Μπουρνάζος
Πηγή: Left