Macro

Κάνναβη και συντηρητικά πολιτικά κόμματα

Κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τη φαρμακευτική χρήση της κάνναβης στη Βουλή φάνηκε για άλλη μία φορά ποια κόμματα εκπροσωπούν τον βαθύ κοινωνικό συντηρητισμό. ΝΔ, ΧΑ και ΚΚΕ αντιτάχθηκαν στο νομοσχέδιο με εφάμιλλα επιχειρήματα. Θα επιχειρήσω να καταδείξω πόσο σαθρά είναι τα δύο τους βασικά επιχειρήματα.

Το πρώτο επιχείρημα: είναι αντιεπιστημονικό ότι η κάνναβη έχει τις θεραπευτικές ιδιότητες που τις αποδίδετε και είναι ζήτημα της επιστημονικής ιατρικής κοινότητας να αποδείξει το εύρος της χρήσης της. Πρώτον, η ιατρική είναι εμπειρική επιστήμη που τροφοδοτείται με επιστημονικά δεδομένα από τη χημεία, τη βιολογία, την ψυχολογία κλπ, οπότε κάθε αποκλειστικά ιατροκεντρική προσέγγιση είναι η ίδια αντιεπιστημονική. Δεύτερον, υπάρχουν ήδη πολλές επιστημονικές μελέτες που εδώ και δεκαετίες στα ανεπτυγμένα κράτη του κόσμου καταδεικνύουν το εύρος των θετικών επιδράσεων της κάνναβης σε πολλές και διαφορετικές ασθένειες. Τρίτον, ποιοι γιατροί άραγε θα αποφανθούν για τη χρησιμότητα της κάνναβης; Αυτοί που δεκαετίες δεν αποδέχονται καμία άλλη εναλλακτική θεραπεία και προσέγγιση της ασθένειας παρά μόνο την προσφυγή στα χάπια και άλλα χημικά σκευάσματα; Και φυσικά δε θέλω να μιλήσω για τους χιλιάδες γιατρούς που «τα παίρνουν» από τις φαρμακοβιομηχανίες. Τέταρτον, οι επιστήμες βασίζονται στις επιστημονικές μεθόδους, στα πειράματα, στις συστηματικές συγκρίσεις κλπ, ασχέτως από ποιον ασκούνται. Δεν πρέπει λοιπόν να ταυτίζουμε τη σκέψη των επιστημόνων (ειδικά όταν αυτοί δεν θέλουν να ερευνήσουν) με την επιστημονική σκέψη. Αντιθέτως, πρέπει να αξιοποιούμε τη γνώση που έχει σωρευτεί και από μη επιστήμονες. Πέμπτον, οι επιστήμονες λένε πολλά για τους κινδύνους από το αλκοόλ και το τσιγάρο. Δεν είδαμε όμως τους βουλευτές των συντηρητικών κομμάτων να λαμβάνουν και πολύ υπόψη τους αυτές τις παραινέσεις, ούτε και να τις επικαλούνται. Μάλλον γιατί αυτά τα θέματα δε συνδέονται με ψήφους. Έκτον, απ’ ό,τι φαίνεται, πιο ανεπτυγμένα από την Ελλάδα κράτη, τα οποία πρωτοπορούν στο θέμα, έχουν «μεσαιωνικές αντιλήψεις» και «αριστερές ιδεοληψίες».

Το δεύτερο επιχείρημα: πάτε να νομιμοποιήσετε πλαγίως τη «φούντα» που είναι επιβλαβής. Πρώτον, ένα σεβαστό ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού έχει κάνει ή κάνει «φούντα», περιστασιακά ή συχνότερα (οι εκτιμήσεις ποικίλουν, από 3% έως 10%). Οι ναρκομανείς όμως αποτελούν κάποιες χιλιάδες άτομα. Καμία σχέση δηλαδή. Δεύτερον, δεν πέθανε ποτέ κανείς από κάνναβη, αν και υποτίθεται ότι έκανε κακό στον εαυτό του. Από την παχυσαρκία όμως πεθαίνουν πολλοί/ες. Θα αρχίσουμε να συλλαμβάνουμε τους χοντρούς, που έκαναν αποδεδειγμένα κακό στον εαυτό τους; Τρίτον, η κάνναβη δεν προκαλεί τον εθισμό που προκαλεί η νικοτίνη, ο καφές ή η σοκολάτα. Τέταρτον, αν και υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατανάλωση κάνναβης συνδέεται με το πρώτο ψυχωσικό επεισόδιο, υπάρχουν ενδείξεις όμως και για την αντιψυχωσική του δράση. Πέμπτον, αυτοί/ές που θεωρούν ότι η χρήση κάνναβης είναι προστάδιο για την είσοδο στα «σκληρά ναρκωτικά» παραγνωρίζουν ότι αφενός ένα πολύ μικρό ποσοστό συμπολιτών μας έχουν περάσει αυτή τη διαχωριστική γραμμή σε σχέση με τους πολλαπλάσιους που έχουν κάνει χρήση κάνναβης και αφετέρου η ίδια η απαγόρευση της κάνναβης συμμετέχει ενεργά στη μετάβαση από την κάνναβη σε «σκληρά ναρκωτικά», καθώς οι έμποροι που προσπαθούν να μπλέξουν μικρά παιδιά για να τα κάνουν εξαρτημένους πελάτες τους ισχυρίζονται ότι δεν έχουν κάνναβη, αλλά έχουν «κάτι άλλο». Η έλλειψη λοιπόν της κάνναβης είναι πιο επικίνδυνη από τη νομιμοποίησή της.

Και ενώ είναι λογικό για τη ΧΑ, ένα ναζιστικό αντιδραστικό μόρφωμα, να εναντιωθεί στο νομοσχέδιο για τη φαρμακευτική χρήση της κάνναβης, η εναντίωση της ΝΔ και του ΚΚΕ δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη και ασχολίαστη. Η ΝΔ -αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά- δεν έχει καμία σχέση με τον κοινωνικό και πολιτικό φιλελευθερισμό. Είναι ένα κόμμα που εκφράζει τον κοινωνικό συντηρητισμό από τον οποίο ευελπιστεί εκλογική υποστήριξη. Το ίδιο και το ΚΚΕ που συνεχίζει να δίνει εξετάσεις νοικοκυροσύνης. Το κόμμα που «νομιμοποίησε» τελευταίο τα μακρυά μαλλιά, τα τζίν, τη ροκ και τα ρεμπέτικα σε νέες υστερίες. Porca miseria.

Δημήτρης Παπανικολόπουλος