Στη Λωρίδα της Γάζας καταστρέφεται, επίμονα και μεθοδικά, όχι μόνο κάθε μορφή ανθρώπινης ζωής και βιώσιμου φυσικού περιβάλλοντος, αλλα χτίζεται μια συνθήκη αβίωτου μέλλοντος. Ενώ το άμεσο ανθρώπινο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές καταγράφεται με μέγιστη επικοινωνιακή κυνικότητα, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του οικο-εγκλήματος που βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν τυγχάνουν της οφειλόμενης προβολής και προσοχής.
Η συστηματική καταστροφή του περιβάλλοντος έχει αναχθεί σε όπλο πολέμου, ένα εργαλείο που όχι μόνο επιδεινώνει τον άμεσο ανθρώπινο πόνο, αλλά και διαλύει τις δυνατότητες για μελλοντική διαβίωση. Η καταστροφή των περιβαλλοντικών πόρων της Γάζας έχει ευρείες επιπτώσεις, από την αύξηση της ευπάθειας της περιοχής στην κλιματική αλλαγή έως τη διαιώνιση ενός κύκλου απο-βιωσιμότητας των μελλοντικών γενεών, συμβάλλοντας στην υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή.
Οι ανελέητοι βομβαρδισμοί της ισραηλινής αεροπορίας (μέχρι τώρα περίπου 90 χιλ. τόνοι) και των επίγειων πολεμικών μηχανών, έχουν διευρύνει τη γενοκτονική διάσταση σε αντίστοιχη οικο-κτονική, με επιθέσεις που όχι μόνο καταστρέφουν τις υποδομές, αλλά προκαλούν, επίσης, εκτεταμένη οικολογική καταστροφή. Οι βομβαρδισμοί έχουν μέχρι τώρα παράξει περίπου 40 εκατ. τόνους συντριμμιών (μπάζα) που έχουν μολύνει το έδαφος και το νερό με τοξικές ουσίες. Η μόλυνση και η έλλειψη αποτελεσματικής διαχείρισης αποβλήτων επιδεινώνουν τα υπάρχοντα περιβαλλοντικά ζητήματα, επηρεάζοντας την ποιότητα του αέρα και του νερού και συμβάλλοντας στην υπερθέρμανση του πλανήτη, με τρόπους που συχνά επισκιάζονται από άλλες πτυχές της εξελισσόμενης σφαγής.
Εκτιμάται ότι περίπου το 10% των βομβών μπορεί να δυσλειτούργησαν και να μην εξερράγησαν, παραμένοντας εγκλωβισμένες κάτω από τα συντρίμμια, μετατρέποντας τις πρώην κατοικημένες περιοχές σε ένα τεράστιο ναρκοπέδιο, απελευθερώνοντας τοξικές ουσίες όπως ο αμίαντος, το αρσενικό, το κάδμιο, ο υδράργυρος, ο μόλυβδος, το χρώμιο, βαρέα μέταλλα, καθώς και ο απαγορευμένος, από διεθνείς συνθήκες, λευκός φώσφορος.
Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής, τα συστήματα διαχείρισης αποβλήτων και οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού έχουν υποστεί εκτεταμένες ζημιές, οδηγώντας σε περαιτέρω οικολογικές συνέπειες. Χωρίς αποτελεσματική διαχείριση των αποβλήτων, τα απορρίμματα συσσωρεύονται σε ανοικτούς χώρους, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία και οδηγώντας στην εξάπλωση ρύπων στον αέρα, το νερό και το έδαφος. Οι κατεστραμμένοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής διαρρέουν χημικές ουσίες ή εκπέμπουν αέρια θερμοκηπίου, επιδεινώνοντας τη ρύπανση του αέρα και των υδάτων και επιτείνοντας την κλιματική κρίση.
Και οι πέντε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων της Γάζας αναγκάστηκαν να τεθούν εκτός λειτουργίας, λόγω διακοπής ρεύματος, με αποτέλεσμα τα λύματα να πλημμυρίσουν τους δρόμους, με τουλάχιστον 130.000 κυβικά μέτρα λυμάτων να απορρίπτονται καθημερινά στη Μεσόγειο Θάλασσα. Αυτή η μόλυνση απειλεί όχι μόνο τις πηγές νερού και τα θαλάσσια οικοσυστήματα της Γάζας, αλλά κινδυνεύει επίσης να επεκτείνει την περιβαλλοντική ζημιά πέρα από τα σύνορα της Γάζας, με πιθανές επιπτώσεις για τις γειτονικές περιοχές.
Τους πρώτους 2 μήνες της εισβολής, οι εκπομπές CO2 της σύγκρουσης ισοδυναμούσαν με την καύση τουλάχιστον 150.000 τόνων άνθρακα. Η ανοικοδόμηση 100.000 κατεστραμμένων κτιρίων μόνο στη Γάζα, εάν προσεγγιστεί με συμβατικές μεθόδους, θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλέον 30 εκατ. τόνους αερίων του θερμοκηπίου.
Εκτός από τις ζημιές στις υποδομές, η εισβολή έχει κυριολεκτικά διαλύσει τη γεωργική παραγωγή. Περίπου το 40% της γεωργικής γης της Γάζας έχει καταστραφεί, μαζί με 2.000 γεωργικά κτίρια. Αυτή η απώλεια δεν αποτελεί απλώς πλήγμα για την επισιτιστική ασφάλεια, έχει επίσης ευρύτερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Η γεωργία μπορεί να λειτουργήσει ως δεξαμενή άνθρακα, συμβάλλοντας στην απορρόφηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, αλλά η καταστροφή των χώρων πρασίνου μειώνει αυτή την ικανότητα, αυξάνοντας τη συνολική συγκέντρωση αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα.
Η καταστροφή στη Γάζα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς η περιβαλλοντική καταστροφή μπορεί να δημιουργήσει αρνητικές αλυσιδωτές επιπτώσεις μεταξύ των γενεών. Ο πόλεμος όχι μόνο επιταχύνει την κλιματική αλλαγή, αλλά θέτει επίσης άμεσες προκλήσεις για τους ανθρώπους που βασίζονται στους εύθραυστους πόρους της περιοχής. Για τους κατοίκους της Γάζας, οι οποίοι εξαρτώνται από τα υπόγεια ύδατα από έναν υδροφόρο ορίζοντα που τώρα μολύνεται όλο και περισσότερο από το θαλασσινό νερό, το μέλλον είναι αβέβαιο.
Αυτό που συμβαίνει στη Γάζα, κάτω από τα μάτια όλων, δεν περιορίζεται περιβαλλοντικά μόνο στην συγκεκριμένη περιοχή. Οι συνέπειες από την εκτεταμένη ανθρωπιστική καταστροφή και οικολογική υποβάθμιση έχουν άμεσο αρνητικό αντίκτυπο στην αγκομαχούσα προσπάθεια αντιμετώπισης της πλανητικής κλιματικής κρίσης. Οι πολεμικές συγκρούσεις, πέραν από τη σχετική νομιμοποίηση που προσφέρουν σε κάθε κοπής πολεμοκάπηλους για την επανάληψη τους και σε άλλες περιοχές του πλανήτη σαν θεμιτό και ανεκτό τρόπο επίλυσης αντιθέσεων, υποβαθμίζουν και ακυρώνουν κάθε προσπάθεια για τη διασφάλιση δίκαιων και βιώσιμων συνθήκων διαβίωσης των πληθυσμών.
