165 χρόνια μετά τις πρώτες κινητοποιήσεις των γυναικών εργατριών στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διεκδικούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας, η φετινή 8η Μάρτη είναι μια ευκαιρία για να στοχαστούμε πού βαδίζουμε στον 21ο αιώνα όσον αφορά θεμελιακές αξίες των δυτικών κοινωνιών, όπως η Δημοκρατία, η Δικαιοσύνη, η Ισότητα. Τα αιτήματα του γυναικείου και φεμινιστικού κινήματος για ειρήνη, ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Αιτήματα που έρχονται ως απάντηση στον παραλογισμό του πολέμου και της γενικευμένης βίας, που έχουν θύματά τους γυναίκες, ηλικιωμένους και παιδιά και συνέπειες την οικολογική καταστροφή, την εξαθλίωση, τη φτώχεια.
Η σημερινή μέρα δεν μπορεί να μένει στο συμβολισμό. Δεν μπορούμε σήμερα να υποκρινόμαστε ότι γιορτάζουμε μια μέρα αγώνα που άλλαξε τις ζωές των γυναικών στον κόσμο. Δεν είναι μια μέρα γιορτής, σήμερα είναι μια μέρα επείγουσας δράσης. Ενάντια στον πόλεμο, υπέρ της ειρήνης, της ισότητας, της προστασίας της φύσης.
Σήμερα όμως είναι και μια μέρα μνήμης. Για τα θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου που πληγώνει την κοινωνία μας. Για τη Βασιλική, για την Καρολάιν, για τη Γαρυφαλλιά, για την Ανίσα, για τη Δώρα και για όλες όσες δολοφονήθηκαν από το όπλο της πατριαρχίας.
Τα ονόματα τους δεν πρέπει να ξεχαστούν. Δεν θα ξεχαστούν.
Αυτές θα μας θυμίζουν πάντα την ανάγκη αυτή η χώρα να ζήσει με αξίες και ιδανικά που της πρέπουν.
Να ζήσει ως μια σύγχρονη, προοδευτική χώρα που σέβεται, προστατεύει και κατοχυρώνει σε όλα τα επίπεδα τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών της.
Για αυτήν την Ελλάδα, για αυτήν την κοινωνία, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.
Ειρήνη Αγαθοπούλου
Ανάρτησή της στο Facebook
