Η Κίνα θα είναι ώς το 2028 η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, ξεπερνώντας τις ΗΠΑ πέντε χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι προβλεπόταν, διαμηνύει το Centre for Economics and Business Research (CEBR).
Το βρετανικό think tank δημοσιοποίησε το περασμένο Σάββατο την ετήσια έκθεσή του με τις προβλέψεις για 193 οικονομίες του κόσμου (WORLD ECONOMIC LEAGUE TABLE 2021) και την κατάταξή τους με βάση τις επιδόσεις τους. Σε αυτήν εκτιμά ότι η πανδημία αφαίρεσε περί τα 6 τρισ. δολάρια από το προβλεπόμενο για φέτος παγκόσμιο ΑΕΠ και προβλέπει ότι η ύφεση θα ξεπεράσει το 4% και θα είναι υπερδιπλάσια της αντίστοιχης του 2009 μετά το κραχ και η μεγαλύτερη σε καιρό ειρήνης από το 1931.
Περιμένει ωστόσο ισχυρή ανάκαμψη μέσα στο 2021 καθώς θεωρεί ότι η κυκλοφορία των εμβολίων θα συντελέσει στην άρση των οικονομικών περιορισμών ώς το τέλος του επόμενου έτους, οδηγώντας σε επιτάχυνση της οικονομικής δραστηριότητας. Το παγκόσμιο ΑΕΠ, σύμφωνα με τις προβλέψεις του, θα αυξηθεί κατά 3,4% υπό την προϋπόθεση ότι οι επεκτατικές δημοσιονομικές και νομισματικές παρεμβάσεις θα συνεχιστούν σε εκτεταμένη κλίμακα. Ωστόσο δεν θα φτάσει στα προ κρίσης επίπεδα πριν από το 2022.
Η έκθεση υπογραμμίζει ότι η Κίνα και η Ανατολική Ασία ευρύτερα, παρότι χτυπήθηκαν νωρίτερα από την πανδημία, αποδείχθηκαν πιο επιδέξιες και αποτελεσματικές στη διαχείρισή της έναντι της Ευρώπης και της Αμερικής και αυτό θα λειτουργήσει προς όφελός τους τα επόμενα χρόνια.
Αναμένει ότι τόσο η Κίνα -το ΑΕΠ της οποίας προβλέπεται να αυξηθεί κατά 2% φέτος και κατά 5% το 2021- όσο και η Ινδία -που θα καταγράψει ύφεση 3% φέτος και ανάπτυξη 8% το 2021- θα επιτύχουν τις καλύτερες επιδόσεις απ’ όλες τις οικονομίες του κόσμου. Αντίθετα, τη μεγαλύτερη καθίζηση από τις μεγάλες οικονομίες του κόσμου αναμένεται ότι θα έχουν οι Ιταλία (-11%), Γερμανία (-8%), Βραζιλία (-8%) και Ισπανία (-8%).
Για τις ΗΠΑ αναμένεται ύφεση -5% φέτος και στη συνέχεια μέτρια σχετικά ανάκαμψη +3% το 2021 και +1,9% το 2022. Το αμερικανικό ΑΕΠ δεν πρόκειται να αγγίξει τα προ κρίσης επίπεδα πριν από το 2023 ενώ ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης θα προσεγγίσει μεταξύ 2022 και 2024 το 1,9% και στη συνέχεια θα επιβραδυνθεί στο 1,6%. Η Κίνα αντίθετα αναμένεται να καταγράψει από το 2021 ώς το 2025 μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 5,7% και εν συνεχεία, από το 2026 έως το 2030, 4,5%.
Η διαφορετική δυναμική θα οδηγήσει την κινεζική οικονομία ταχύτερα στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, το 2028 αντί για το 2033 που ήταν η προηγούμενη εκτίμηση του CEBR, και τις ΗΠΑ στη δεύτερη θέση. Ο μέσος Κινέζος όμως θα συνεχίσει -με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα- να είναι φτωχότερος σε σχέση με τον μέσο Αμερικανό, καθώς ο πληθυσμός της Κίνας είναι 4πλάσιος του αντίστοιχου των ΗΠΑ.
Η άλλη μεγάλη οικονομία της ηπειρωτικής Ασίας, η Ινδία, που πέρυσι ξεπέρασε τη Βρετανία και έγινε η 5η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, θα οπισθοχωρήσει εξαιτίας των επιπτώσεων της πανδημίας. Ωστόσο ώς το τέλος της δεκαετίας θα είναι η 3η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, καθώς θα ξεπεράσει ξανά τη Βρετανία (2024) αλλά και τις Γερμανία (2027) και Ιαπωνία (2030).
Η Ελλάδα προβλέπεται ότι θα έχει στα επόμενα πέντε χρόνια μέσο ρυθμό ανάπτυξης 3,4%. Από το 2026 όμως η οικονομία θα κατεβάσει ταχύτητες. Ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης μεταξύ 2026 και 2035 θα επιβραδύνει στο 1,2%, γεγονός που θα οδηγήσει σταδιακά την ελληνική οικονομία 8 σκαλιά χαμηλότερα στη γενική κατάταξη, στην 59η θέση το 2035 από 51η φέτος.
Η έκθεση του βρετανικού think tank επισημαίνει το βαρύ τίμημα των 34 θανάτων ανά 100.000 άτομα που πληρώνει η χώρα στην πανδημία κατά τους πρώτους 11 μήνες του 2020 και τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία. Επισημαίνει τις προβλέψεις για ύφεση 9,5%, εκτόξευση του χρέους στο 205,2% και του ελλείμματος στο 9,0% το 2020.
Η έκθεση του CEBR κάνει ιδιαίτερη αναφορά στις επιπτώσεις που είχε η πανδημία για τα δημόσια οικονομικά των περισσότερων οικονομιών. Εκτιμά ότι το συνολικό έλλειμμα στις χώρες του ΟΟΣΑ προσεγγίζει φέτος το 12% του ΑΕΠ αλλά θεωρεί ότι με την ανάκαμψη της οικονομίας αυτό στα επόμενα δύο χρόνια θα έχει υποχωρήσει στο μισό. Υπογραμμίζει όμως από την άλλη πλευρά τον πιθανό αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει στην εξυπηρέτηση του χρέους των οικονομιών που δανείστηκαν η αναμενόμενη αύξηση των επιτοκίων από τα μέσα αυτής της δεκαετίας.
Η έκθεση επισημαίνει ακόμη την ώθηση που δόθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας σε μια σειρά από τάσεις που υπήρχαν στην οικονομία και πιο συγκεκριμένα στην ψηφιοποίηση και στην εργασία εξ αποστάσεως. Κρούει τον κώδωνα ωστόσο μήπως αυτές οι αλλαγές που επιταχύνθηκαν από την πανδημία αναδιαμορφώσουν την παγκόσμια αγορά εργασίας διευρύνοντας τις εισοδηματικές ανισότητες.
Μπάμπης Μιχάλης
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
