«Τις τελευταίες είκοσι ημέρες στον νομό Ηλείας έχουν ξεκινήσει δεκαπέντε φωτιές. Δεν υπάρχει κανένας που να πιστέψει ότι αυτό γίνεται τυχαία. Είναι προφανές ότι υπάρχουν εμπρησμοί». Ο κ. Τάκης Θεοδωρικάκος αυτά. Στα Κρέστενα, όπου πήγε για να επιθεωρήσει την προφανή αποτυχία, πλην με το ύφος του λίαν επιτυχημένου. Για να το λέει αυτό ένας υπουργός Προστασίας του Πολίτη, με τόσες υπηρεσίες υπό την καθοδήγησή του, κάτι παραπάνω θα ξέρει, σκέφτεται ο «απλός πολίτης».
Σε αυτό ακριβώς ποντάρει ο εν λόγω υπουργός, αλλά και όσοι άλλοι θωκοκένταυροι έχουν επικαλεστεί στο παρελθόν την «εμπρηστική προφάνεια» σαν άλλοθι: στο κοινό περί παντογνώστριας εξουσίας αίσθημα. «Αφού όσοι δεν είναι στα πράματα πιστεύουν ότι κάτι ξέρω, ε, ας εμφανιστώ κι εγώ σαν να ξέρω, κι ας ντύσω με την επίσημη στολή της βεβαιότητας τις υποψίες μου». Απλοϊκή σκέψη; Μα απλοϊκή, απλοϊκότατη είναι πάντα η εξουσία. Τα πολύπλοκα την αγχώνουν, την πονοκεφαλιάζουν. Της αρκούν δυο-τρεις φόρμουλες για να εξηγήσει τα πάντα. Η φόρμουλα του «λαϊκισμού», για παράδειγμα, δεν αφήνει πλέον τίποτε ανερμήνευτο, σε κάθε τομέα: πολιτικό, ιδεολογικό, οικονομικό, δικονομικό, μετεωρολογικό κτλ.
Χρόνια και χρόνια, τα επίσημα χείλη προσφεύγουν στην «ερμηνεία» των σατανικών εμπρηστών. Ελάχιστοι έχουν συλληφθεί όμως. Και αυτό δύο τινά μπορεί να σημαίνει: ή ότι είναι όντως ελάχιστοι, άρα άλλη είναι η αιτία πάμπολλων πυρκαγιών, ή ότι οι υπηρεσίες μας, οι πανέτοιμες (κατά Θεοδωρικάκο) να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε υβριδική επίθεση, δεν αριστεύουν στα απλά. Στην πραγματικότητα, κανένας επίσημος εμπρησμολόγος δεν γνώριζε και δεν γνωρίζει κάτι παραπάνω, κάτι συγκεκριμένο και ουσιώδες. Απλώς θορυβούν, περίπου με την ίδια ευκολία που τα πρωτοσέλιδα των ακροδεξιών και λούμπεν φυλλάδων φορτώνουν πατροπαράδοτα τις πυρκαγιές σε Τούρκους πράκτορες ή στους «λάθρο». Και θορυβούν για να δείξουν, πρώτον, ότι πολεμούν έναν εχθρό ύπουλο και πολυμήχανο και, δεύτερον, ότι επαγρυπνούν, την ώρα που άλλοι απολαμβάνουν τη θαλασσινή δροσιά τους.
Εμπρηστές; Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί; Μα και βέβαια υπάρχουν. Ανέκαθεν υπήρχαν. Μόνο που δεν βρίσκονται εκεί όπου υποθέτουν όσοι οφείλουν να κάνουν κάτι περισσότερο από το να επιθεωρούν στάχτες και να τις συγκρίνουν με τις στάχτες που παρέδωσαν οι προκάτοχοί τους, για να νιώσουν καλύτερα. Ηθική αυτουργία χειρότερη από τη σταθερή κυβερνητική απρονοησία δεν υπάρχει.
Παντελής Μπουκάλας
