Καλή η επικοινωνία αλλά έχει και όρια. Κάθε κυβέρνηση προσπαθεί με τη βοήθεια των μηχανισμών που διαθέτει να περιορίσει τις κακές ειδήσεις, να κάνει το μαύρο άσπρο ή έστω γκρι, να βομβαρδίσει με θετικά μηνύματα το πλήθος ώστε να μειώσει το κόστος που προκαλούν οι πράξεις και οι παραλείψεις της.
Είναι σχετικά εύκολη υπόθεση όταν είναι αναγκασμένη να διαχειριστεί πρωτοφανείς καταστάσεις και δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης με κυβερνήσεις του παρελθόντος. Αν ελέγχει την περιοχή της επικοινωνίας (ΜΜΕ, εταιρείες δημοσκοπήσεων), μπορεί να πετύχει πολλά. Ομως τα δυσάρεστα γεγονότα κάποια στιγμή θα σκάσουν μύτη. Δεν είναι δυνατόν να τα φασκιώσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κι όταν αρχίσουν να σε πολιορκούν, όποιον αντιπερισπασμό κι αν κάνεις για να παραπλανήσεις τους πολίτες, αυτά δεν πρόκειται να αποχωρήσουν από το προσκήνιο:
– Αποθέωνες τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό, τους χαρακτήριζες ήρωες της πρώτης γραμμής, καλούσες τους πολίτες να τους χειροκροτούν από τα μπαλκόνια, τους υποχρέωνες σε εξαντλητικές εφημερίες ποντάροντας στον πατριωτισμό τους, ανταποκρίθηκαν χωρίς κανέναν ενδοιασμό, αλλά αρνείσαι να πληρώσεις τις υπερωρίες, προκαλώντας έτσι την οργή τους. Πώς λέγεται αυτό; Ξεφτίλα.
– Μοίρασες κατόπιν πιέσεων το γλίσχρο ποσό των 800 ευρώ για 45 μέρες σε όσους βγήκαν σε προσωρινή (;) ανεργία λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν οι επιχειρήσεις όπου εργάζονταν, σε στήριξαν μέχρι παρεξηγήσεως τα φιλικά σου μέσα ενημέρωσης τα οποία μίλησαν για γενναιόδωρη στάση και τεχνολογικό θαύμα που έριξε στο καναβάτσο τη γραφειοκρατία, αλλά περίπου 120.000 άτομα που δικαιούνται το βοήθημα δεν το έχουν πάρει ακόμη και η προθεσμία εκπνέει. Πώς λέγεται αυτό; Εμπαιγμός.
– Υποσχέθηκες γρήγορες λύσεις λόγω των συνθηκών, κυβερνάς με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου για να ξεπεραστούν, όπως λες, οι αγκυλώσεις της δημόσιας διοίκησης και έχεις αφήσει τους υφισταμένους σου να πλημμυρίσουν το σύμπαν με χαριστικές αναθέσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ σε κουμπάρους, κολλητούς και συγγενείς, σε τέτοιο σημείο που έχουν αρχίσει να δυσφορούν και οι δικοί σου. Αδειάζεις τον υπουργό σου αλλά τον αφήνεις στη θέση του, ίσως γιατί έχεις κι εσύ ευθύνη για το ανοσιούργημα που ονομάστηκε πρόγραμμα κατάρτισης. Πώς λέγεται αυτό; Δεξιά σαν άλλοτε.
– Εχεις απαγορεύσει τις συναθροίσεις λόγω του κορονοϊού, έχεις βάλει έναν υφυπουργό να κουνάει το δάχτυλο, να απειλεί με πρόστιμα και διώξεις τους απείθαρχους, αλλά δεν διστάζεις να καταθέσεις στη Βουλή σχέδια νόμου για την Παιδεία και το Περιβάλλον με τα οποία διαφωνούν οι άμεσα εμπλεκόμενοι, ακόμη και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που αναφέρονται στο κόμμα σου. Απαιτείς να μην υπάρξουν λόγω των περιοριστικών μέτρων συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Πώς λέγεται αυτό; Η δημοκρατία σε καραντίνα.
– Αντιγράφοντας τον Γκρούεζα που ο αθεόφοβος… κανόνιζε και το αυθόρμητο, οργανώνεις ένα αυθόρμητο νταβαντούρι με γνωστή και αγαπημένη τραγουδίστρια, τη βάζεις να περάσει με την καρότσα από το γραφείο σου όπου εντελώς… τυχαία παρίστανται και χαιρετίζουν καμιά δεκαριά κάμερες για να απαθανατίσουν το… απρόβλεπτο περιστατικό και βγαίνεις να την υποδεχτείς σκορπώντας χαμόγελα. Την ίδια μέρα ένας ιεράρχης οργανώνει το δικό του νταβαντούρι με θαυματουργή εικόνα πάνω σε καρότσα.
Οι πινακίδες της πρώτης καρότσας μένουν στη θέση τους, οι πινακίδες της δεύτερης καρότσας αφαιρούνται από τα όργανα της τάξης. Οι ιεράρχες στα κεραμίδια. Πώς λέγεται αυτό; Καλά ξεμπερδέματα με τους δεσποτάδες που έπιναν νερό στο όνομά σου γιατί δηλώνεις πιστός, κάνεις μεγάλους σταυρούς, ανάβεις κεράκια, όχι σαν τον προηγούμενο που ήταν άθεος και προσπάθησε -όχι με μεγάλο ζήλο είναι η αλήθεια- να βεβηλώσει τα ιερά και τα όσια της Ορθοδοξίας.
Τάσος Παππάς
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
