Δεν χρειάζεται να ανατρέξει κάποιος στα χρόνια της Κου Κλουξ Κλαν και του “φυλετικού διαχωρισμού”. Παρά τα αδιαμφισβήτητα βήματα προόδου, την εκλογή του πρώτου μαύρου Προέδρου και την επέλαση της πολιτικής ορθότητας τα τελευταία χρόνια, είναι προφανές ότι ο ρατσισμός συνεχίζει να διαποτίζει κάθε πτυχή της ζωής στις ΗΠΑ. Και να παραμένει βαθιά ριζωμένος στους ίδιους τους θεσμούς.
Λίγες μέρες προτού ξεσπάσει η πανδημία, ο νεαρός Έιμοντ Άρμπρερι φόρεσε τη φόρμα του και βγήκε απ’ το σπίτι του για να κάνει τζόκινγκ σε γειτονιά της Τζόρτζια. Δύο λευκοί γείτονες, πατέρας και γιος, είδαν έναν μαύρο να τρέχει και κατέληξαν στο αυτονόητο συμπέρασμα: Ήταν σίγουρα ένας κλέφτης που έτρεχε να ξεφύγει. Τον κυνήγησαν και, όταν εκείνος δεν υπάκουσε στην εντολή να σταματήσει, τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν.
Το περιστατικό θα ήταν ήδη ανατριχιαστικό αν η Δικαιοσύνη της Τζόρτζια δεν έκρινε στη συνέχεια ότι επρόκειτο για “δικαιολογημένη ανθρωποκτονία”. Στο σημείωμά του προς την αστυνομία ο εισαγγελέας Τζορτζ Μπάρνχιλ σημείωνε ότι οι δύο άνδρες “καταδίωκαν έναν ύποπτο διάρρηξης” και πως σκοπός τους ήταν “να σταματήσουν και να κρατήσουν τον ύποπτο μέχρι να φτάσουν τα όργανα της τάξης”. Από πού κι ώς πού ο Άρμπρερι ήταν ύποπτος; Μα, ήταν μαύρος.
Μαύρος και ύποπτος είναι δύο έννοιες που ταυτίζονται για την αμερικανική Δικαιοσύνη. Πάνω απ’ όλα ταυτίζονται στα μάτια των οργάνων της τάξης. Κάθε χρόνο περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι στις ΗΠΑ πέφτουν νεκροί από τις σφαίρες αστυνομικών -όταν δεν στραγγαλίζονται, όπως στο περιστατικό που πυροδότησε τη σημερινή εξέγερση στη Μινεάπολη. Ελάχιστοι απ’ αυτούς είναι λευκοί.
Ο Ντέρεκ Τσόβιν, ο λευκός αστυνομικός που σκότωσε τον Τζορτζ Φλόιντ, είχε καταγγελθεί πολλές φορές στο τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων για κατάχρηση βίας. Σε τρία απ’ αυτά άνοιξε πυρ κατά “υπόπτων”, χωρίς αυτό να σταθεί αρκετό για να ανοίξει κάποια έρευνα εναντίον του ή έστω να τεθεί σε αναστολή. Δεκατρείς καταγγελίες είχαν υποβληθεί εναντίον του από το 2003 χωρίς ποτέ να επιβληθούν πειθαρχικά μέτρα. Αντιθέτως ο αστυνομικός παρασημοφορήθηκε για τις υπηρεσίες του από το τμήμα του το 2009.
Πολλοί ιστορικοί αναζητούν τις πηγές του θεσμοθετημένου ρατσισμού στο νομικό καθεστώς των χρόνων μετά τον αμερικανικό εμφύλιο. Όταν οι πολιτείες του Νότου πέρασαν ειδική νομοθεσία που επέτρεπε τη σύλληψη ενός μαύρου εφόσον ήταν “άνεργος ή άστεγος”. Ο σημερινός “ύποπτος” βρίσκεται μόνο ένα σκαλοπάτι πιο κάτω στην κλίμακα της αυθαίρετης αυτής ποινικοποίησης.
Η εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα στην αμερικανική Προεδρία χαιρετίστηκε σαν ορόσημο, αλλά τελικά έκρυψε απλώς για λίγο το πρόβλημα κάτω απ’ το χαλί. Τον πρώτο μαύρο Πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ διαδέχτηκε ένας άξεστος ρατσιστής που δεν μπαίνει καν στον κόπο να κρύψει τις προκαταλήψεις του. Και αυτό απελευθερώνει ό,τι πιο άσχημο και αποκρουστικό κρυβόταν πάντα πίσω το παραβάν του αμερικανικού ονείρου.
Μιχάλης Τρίκκας
Πηγή: Η Αυγή
