Απορεί κανείς για το γεγονός ότι το ΚΚΕ συμπλέει με τη Δεξιά στο θέμα των προστατευόμενων μαρτύρων. Είναι ποτέ δυνατόν το ΚΚΕ να είναι κατά της διερεύνησης των σκανδάλων και της διαφθοράς;
Γι’ αυτήν τη φαινομενικά ανήκουστη θέση και στάση υπάρχει ωστόσο ερμηνεία, η οποία προκύπτει από την επιτηδευμένα απλοϊκή θέση ότι τα σκάνδαλα και η διαφθορά είναι σύμφυτα με τον καπιταλισμό, άρα μικρή σημασία έχει η κατά περίπτωση αντιμετώπισή τους και ότι σε κάθε περίπτωση πρόκειται για διαμάχη ανάμεσα σε φατρίες του κεφαλαίου, στην οποία οι γνήσια ταξικές δυνάμεις δεν πρέπει να εμπλέκονται ή να περιμένουν ότι θα βγει κάτι θετικό. Γεγονός πάντως παραμένει ότι τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν το μάρμαρο των σκανδάλων και αυτό το ΚΚΕ το υποτιμά.
Όμως το ΚΚΕ στρέφεται και κατά του ίδιου του θεσμού των προστατευόμενων μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος και μάλιστα όχι μόνον επί της αρχής αλλά και στο σκάνδαλο Novartis. Το επιχείρημα του ΚΚΕ εναντίον των προστατευόμενων μαρτύρων, τους οποίους χαρακτηρίζει με τα ίδια λόγια που χρησιμοποιεί η Δεξιά ως ανώνυμους και κουκουλοφόρους, είναι ότι, ως θεσμός, μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των λαϊκών αγωνιστών εάν και εφόσον τα πράγματα φτάσουν εκεί.
Ωστόσο η δράση του ΚΚΕ και η συμπόρευσή του με τη Δεξιά τα τελευταία χρόνια, δεν προϊδεάζουν για διωγμούς εις βάρος του, κάθε άλλο, όλοι έχουν να πουν τα καλύτερα για το κόμμα που κάθεται αξιοπρεπώς στη γωνία του, εκτός απ’ όταν είναι να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ.
Άρα βραχυμεσοπρόθεσμα δύσκολα θα βρεθεί στα δικαστήρια με κουκουλοφόρους μάρτυρες και οι παραλληλισμοί με τους καταδότες της Κατοχής δεν αποτελούν παρά ανιστόρητη και προσβλητική για τους αγωνιστές και τα θύματα των ναζί και των γερμανοτσολιάδων αναφορά. Και επίσης προσβλητική για όσους βάζουν το κεφάλι τους σήμερα στον ντορβά σε μια χώρα που οι «περίεργοι θάνατοι» μαρτύρων δεν είναι ασυνήθιστοι.
Επιφυλάξεις για τον θεσμό είχε και ο ΣΥΡΙΖΑ, με ανησυχίες παραπλήσιες με αυτές του ΚΚΕ για το αν ο θεσμός των προστατευόμενων μαρτύρων θα μπορούσε να αξιοποιηθεί εναντίον των κοινωνικών αγώνων. Ωστόσο η εμπειρία των τελευταίων αρκετών χρόνων έχει δείξει ότι κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί, αλλά, αντίθετα, ότι οι μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, οι «γουιστλμπλόουερς», ο Τζούλιαν Ασάνζ, η Τσέλσι Μάνινγκ, είναι από τη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Ότι μεγάλες δίκες και αποκαλύψεις δημοσίου συμφέροντος εναντίον της μαφίας, του οικονομικού εγκλήματος, της κρατικής αυθαιρεσίας, φορολογικών παραδείσων, στηρίχτηκαν ή εκκίνησαν από από κάποιους μεμονωμένους πολίτες με συνείδηση και αποφασιστικότητα να κάνουν βήματα που κανείς άλλος δεν τολμούσε. Αυτοί χρειάζονται στήριξη και προστασία από τους δημοκρατικούς πολίτες και τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις.
Από κει και πέρα, αν το σύστημα θέλει να χρησιμοποιήσει τον θεσμό κατα της Αριστεράς, δεν θα έχει καμία αναστολή να το πράξει και σίγουρα δεν θα περιμένει ούτε θα ενδιαφερθεί για το αν η διαδικασία αυτή έχει κατοχυρωθεί στη συνείδηση του κόσμου ή όχι.
Γιώργος Κυρίτσης
Πηγή: Η Αυγή
