Δεκατέσσερα δισεκατομμύρια σε παραγγελίες πολεμικού υλικού μέχρι στιγμής από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ούτε ένα ευρώ στην εγχώρια βιομηχανία, ούτε μία βίδα ελληνική στα νέα οπλικά συστήματα. Τα είπε χθες ο Τσίπρας στην επίσκεψή του στην ΕΑΒ, την πολύπαθη αεροπορική βιομηχανία, φάντασμα του παρελθόντος και των δυνατοτήτων της.
Η Ελλάδα είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να δαπανά τεράστια ποσά, ποσοστιαία τα περισσότερα μεταξύ των νατοϊκών χωρών, για την άμυνά της. Και παρά το γεγονός ότι διαθέτει αμυντική βιομηχανία, δεν κάνει τίποτα για να την ενισχύσει. Προτιμά την εξοπλιστική διπλωματία, η οποία μάλιστα έχει γίνει προσωπική υπόθεση στα χρόνια του Μητσοτάκη, για να αγοράζει οπλικά συστήματα από το εξωτερικό, κυρίως από ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία, και να βαυκαλίζεται ότι ταυτόχρονα αγοράζει και πολιτική υποστήριξη. Η οποία πολιτική υποστήριξη είναι κυριολεκτικά στα χαρτιά, μια δήλωση υποστήριξης, μια επικριτική αναφορά στην Τουρκία, ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο, τέτοια πράγματα, με τα οποία, αν ο μη γένοιτο συμβεί, δεν κερδίζεις πόλεμο.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία ξαναγράφει τα στρατιωτικά εγχειρίδια από κάθε άποψη. Ο ρόλος των αεροσκαφών, των πλοίων, των τεθωρακισμένων, η χρησιμότητά τους στα πεδία των μαχών, η επιβιωσιμότητά τους επανεξετάζονται κυρίως υπό το πρίσμα των νέων όπλων και των νέων τακτικών που προκύπτουν κυρίως από την εκτεταμένη χρήση πυρομαχικών ακριβείας και drones, που και τα δυο γίνονται όλο και πιο φτηνά στην παραγωγή και στη χρήση.
Η γειτονική Τουρκία έχει εδώ και δύο δεκαετίες ξεκινήσει και σε μεγάλο βαθμό έχει κατορθώσει να είναι όχι μόνο αυτάρκης σε πολλά κρίσιμα οπλικά συστήματα και όπλα, αλλά σε αρκετά απ’ αυτά, όπως στα drones, να είναι και στην παγκόσμια πρωτοπορία. Δηλαδή, παράγει τα όπλα που χρειάζεται και τα εξάγει κιόλας. Οι αμυντικές της δαπάνες είναι, λοιπόν, παραγωγικές -βγάζει χρήματα- και κερδίζει και σε αυτάρκεια, δεν εξαρτάται από τις διαθέσεις και τις προτεραιότητες «φίλων και συμμάχων», παρά μόνο στα πιο σύνθετα συστήματα, όπως τα μαχητικά αεροσκάφη.
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να ακολουθήσει μια κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία. Θα μπορούσε, όμως, να βελτιώσει την κατάσταση αν επένδυε στην εγχώρια πολεμική βιομηχανία, πράγμα το οποίο δεν κάνει.
Γιώργος Κυρίτσης
