Την εβδομάδα που πέρασε είχαμε μεταξύ άλλων τις εξής δύο ειδήσεις διαφορετικής τάξεως και σημασίας, πλην ομοειδείς. Ο πρωθυπουργός αποδείχτηκε ότι κατέθεσε για πολλοστή φορά ψευδές πόθεν έσχες, ο δε υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης αποδείχτηκε από το πιστοποιητικό εμβολιασμού του, το οποίο ο ίδιος ανήρτησε, ότι εμβολιάστηκε εκτός σειράς, για την ακρίβεια τις πρώτες ημέρες που ήρθαν τα εμβόλια, πριν καν ανοίξουν οι λίστες εμβολιασμού για τους υπερήλικους.
Ο μεν Κ. Μητσοτάκης πιθανολογείται με στοιχεία πως έχει υποπέσει σε δύο σοβαρά αδικήματα, όσο και να το θάβουν τα ΜΜΕ, ο δε Άδωνις Γεωργιάδης θα είχε χάσει ήδη υπουργείο και πολιτική καριέρα την επόμενη μέρα, όπως έγινε σε αντίστοιχες περιπτώσεις σε πολλές άλλες χώρες. Εδώ ήταν απλώς Τετάρτη.
Αυτές οι ειδήσεις δεν αφορούν τον πυρήνα της διακυβέρνησης, τις βασικές επιλογές, τα πολιτικά επίδικα. Αφορούν πρόσωπα. Εγγράφονται κατά πολλούς, και στην Αριστερά, στην κατηγορία των περιφερειακών ζητημάτων, από κάποιους θεωρούνται κουτσομπολίστικα θέματα. Όμως δεν είναι, διότι αφορούν το ύφος, το ήθος και τη νομιμότητα των προσώπων της εξουσίας. Αφορούν την ισονομία, που είναι θεμέλιο κάθε δημοκρατικής πολιτείας. Και η οποία κακοποιείται βάναυσα και επιδεικτικά από τους Λουδοβίκους που κυβερνούν.
Δύσκολα σε άλλη χώρα οι σκιές στο πόθεν έσχες του πρωθυπουργού δεν θα οδηγούσαν σε έρευνα ούτε θα έσπευδαν τα ΜΜΕ να κάνουν το θέμα γαργάρα. Αντιθέτως θα είχαμε απηνή καταδίωξη μέχρι να παρασχεθούν επαρκείς εξηγήσεις.
Αυτού του είδους τα φαινόμενα και η συστημική διαφθορά δεν μπορούν επίσης να ξεπερνιούνται με αναλύσεις ανώδυνου αριστερισμού, του στυλ «καπιταλισμό έχουμε, αυτά θα γίνονται», οι οποίες καταλήγουν σε επιλογές που αθωώνουν ή αφήνουν απαρατήρητη τη σημερινή διαφθορά ως κάτι σύμφυτο με τον καπιταλισμό. Μια σκοτούρα λιγότερη δηλαδή για την προσπάθεια του συστήματος Μητσοτάκη να εξαφανίσει τα θέματα από την επικαιρότητα.
Υπάρχει όμως και το άλλο άκρο στον χειρισμό τέτοιων θεμάτων. Αν στηρίξεις την κύρια κριτική σου σε ζητήματα ατομικής διαφθοράς, αλαζονείας κ.λπ., περνώντας σε δεύτερη μοίρα τα καθαρά πολιτικά και ιδεολογικά σου μέτωπα, είναι σαν να λες στον κόσμο ότι οι διαφορές σου με τους πολιτικούς αντιπάλους δεν είναι στην ουσία της πολιτικής, αλλά ότι απλώς οι άλλοι είναι λαμόγια, εμείς είμαστε τίμιοι και αυτό αρκεί. Πράγμα το οποίο με τη σειρά του σημαίνει ότι οι πολιτικές είναι δεδομένες και οι πολίτες αρκεί στις εκλογές να επιλέξουν τους έντιμους και τα προβλήματα θα λυθούν, διότι το πρόβλημα είναι η κλεψιά και οι μίζες.
Προφανώς μια τέτοια αντίληψη, αν εμπεδωθεί και αν αποτελέσει την ουσία της πολιτικής, δεν είναι παρά η βασιλική οδός προς την αποτυχία. Για να επιτύχει μια αριστερή και προοδευτική πολιτική δύναμη, πρέπει να πείσει τον κόσμο και για το πολιτικό της πρόγραμμα -πρωτίστως- και για τους ανθρώπους που θα το υλοποιήσουν. Και πρέπει να δείξει ότι δεν είναι μόνο φαύλη η Ν.Δ., αλλά και αρνητική για την κοινωνία η πολιτική της.
Γιώργος Κυρίτσης
Πηγή: Η Αυγή
