«Έχουμε πόλεμο» ακούμε όλη την ημέρα από τα κανάλια και βλέπουμε σκηνές φρίκης από την Ουκρανία με ρωσικούς βομβαρδισμούς, καταστροφές, θανάτους αμάχων, ξεριζωμό ανθρώπων. Είναι, βέβαια, ένας πόλεμος στον οποίο η χώρα μας δεν συμμετέχει ούτε ως Ελλάδα, ούτε ως Ε.Ε., ούτε ως ΝΑΤΟ. Απασχολεί ωστόσο σχεδόν μονοθεματικά (αν εξαιρέσουμε την υπόθεση Πισπιρίγκου) το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και μάλιστα με ένα αυξημένο και οπωσδήποτε θετικό ενδιαφέρον για τις απώλειες αμάχων και τους πρόσφυγες, κάτι στο οποίο δεν μας είχαν συνηθίσει σε προηγούμενους πολέμους. Θα θέλαμε να το θεωρήσουμε καλή παρακαταθήκη για το μέλλον ή και για τους άλλους πολέμους που εξελίσσονται αυτή τη στιγμή, όπως αυτός της Σ. Αραβίας στην Υεμένη, έναν πόλεμο στον οποίο, σημειωτέον, η Ελλάδα συμμετέχει με στρατό και για τον οποίο δεν ακούμε λέξη.
Δεν υπάρχουν καλοί πόλεμοι, ούτε πόλεμοι χωρίς νεκρούς, καταστροφή και δυστυχία, και γι’ αυτό η Αριστερά σταθερά είναι κατά των πολέμων, και αυτού που εξελίσσεται και όλων των άλλων για τους οποίους πάντα έβγαινε και θα συνεχίσει να βγαίνει στον δρόμο. Γιατί στους πολέμους σκοτώνονται οι φτωχοί και πλουτίζουν οι πλούσιοι, που αλλού τους λένε ολιγάρχες και αλλού καπιταλιστές.
Έχουμε όμως άλλον έναν πόλεμο. Χθες η δημοτική αρχή του Κιέβου ανακοίνωσε ότι από την αρχή της ρωσικής εισβολής καταγράφηκαν στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, που πολιορκείτο επί ένα μήνα, 89 νεκροί και 398 τραυματίες. Μόνον χθες είχαμε στην Ελλάδα 73 νεκρούς από κορωνοϊό. Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία μέχρι τις 4 Απριλίου, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, είχαμε 1.430 νεκρούς αμάχους. Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία και μέχρι χθες, είχαμε στην Ελλάδα 2.354 νεκρούς από κορωνοϊό. Και αυτό δεν σημαίνει ότι πεθαίνουν λίγοι στον πόλεμο της Ουκρανίας, αλλά ότι πεθαίνουν πολλοί στον πόλεμο με τον κορωνοϊό στην Ελλάδα. Έναν πόλεμο στον οποίο η κυβέρνηση έχει παραδοθεί και τον οποίο η χώρα έχει χάσει, διότι η Ελλάδα ξέρει μεν να αγοράζει Ραφάλ και να προσλαμβάνει επαγγελματίες οπλίτες, αλλά θεωρεί περιττές τις ΜΕΘ και τους υγειονομικούς, τα όπλα δηλαδή και τον στρατό κατά της πανδημίας.
Γιώργος Κυρίτσης