Με την αυτοεξαίρεση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και την προσαρμογή στις απαιτήσεις του επενδυτή ξεπεράστηκαν τα εμπόδια για το Ελληνικό. Η σημερινή κυβέρνηση φρόντισε να διευκολύνει τα σχέδια της Lamda Development. Τοποθέτησε άλλωστε ως αρμόδιο υφυπουργό τον βασικό διαπραγματευτή της ίδιας της εταιρείας.
Ο αχανής χώρος του πρώην αεροδρομίου, σχεδόν 5.500 στρέμματα, περιέχει λίγα, αλλά σημαντικά αρχαία που έχουν έρθει στο φως, μερικές συστάδες ψηλών δένδρων, ένα – δυο κτίσματα που θεωρούνται νεότερα μνημεία και ένα εκκλησάκι του 16ου αιώνα. Κανονικά θα περίμενε κανείς ολόκληρο το σχέδιο ανοικοδόμησης να είναι προσαρμοσμένο στη διατήρηση και την ανάδειξη -στην εκμετάλλευση σε τελική ανάλυση- αυτών των ιδιαίτερων στοιχείων που δίνουν χαρακτήρα στο οικόπεδο, που αλλιώς δεν είναι παρά μια τεράστια αλάνα.
Είναι απορίας άξιον και προδιαθέτει για τα χειρότερα το γεγονός ότι οι αρχιτέκτονες του επενδυτή όχι μόνο δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία της διατήρησης αυτών των σημαντικών τοπόσημων, αλλά είχαν βαλθεί εδώ και καιρό να απαλλαγούν από την υποχρέωση να τα σεβαστούν. Και μάλιστα με τη βοήθεια της σημερινής κυβέρνησης, που πέρυσι χλεύαζε τους αρχαιολόγους αλλά και τους πολίτες της περιοχής ότι δήθεν ανακάλυψαν αρχαία και πράσινο, κατηγορώντας τους ότι απλώς ήθελαν να μπλοκάρουν την επένδυση και την ανάπτυξη της χώρας εν γένει.
Αυτή η αντίληψη της κυβέρνησης είναι πιο επικίνδυνη από τις ορέξεις του επενδυτή, ο οποίος κάνει τη δουλειά του όπως καταλαβαίνει. Η κυβέρνηση, όμως, και τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας υποτίθεται πως είναι τοποτηρητές της προστασίας του περιβάλλοντος, της παράδοσης, της συνολικής εικόνας που θα παρουσιάζει σε λίγα χρόνια το Ελληνικό. Λόγω μεγέθους, αν μη τι άλλο, η εξέλιξη του Ελληνικού θα επηρεάσει το τοπίο της Αττικής.
Από την αρχαιότητα, φτάνοντας στην Αττική από τη θάλασσα το μάτι έπεφτε στην Ακρόπολη, το σήμα κατατεθέν της Αθήνας. Σε λίγα χρόνια, το μάτι του ταξιδιώτη θα πέφτει στους ουρανοξύστες του Ελληνικού, που, με ύψος πάνω από 200 μέτρα, όταν η Ακρόπολη στέκεται στα 175 μέτρα, θα κυριαρχούν και θα επικαθορίζουν το τοπίο της Αττικής.
Αυτά τα τεράστια, πανύψηλα κτήρια – τοπόσημα είναι καλά όταν είσαι στο Ντουμπάι, π.χ., και παραμέσα έχεις έρημο μέχρι εκεί που βλέπει το μάτι. Η Αθήνα και η ακτογραμμή της δεν είναι αυτή η περίπτωση, δεν είναι έρημος. Είναι αυτά που μας άφησαν παρακαταθήκη 2.500 χρόνια Ιστορίας.
Γιώργος Κυρίτσης
Πηγή: Η Αυγή
